1 מכבים
/14:1 און אין הונדערט צװעלפֿטן און זעכציק יאָר האָט זיך אײַנגעזאַמלט דער מלך דמעטריוס
זיין פאָרסעס צוזאַמען, און געגאנגען אין מעדיאַ צו באַקומען אים הילף צו קעמפן
                                                   קעגן טריפאָנע.
/14:2 אָבער אַז אַרסאַס, דער מלך פֿון פּערסיע און מדין, האָט געהערט אַז דעמטריוס איז געװען
איז ער אַרײַנגעגאַנגען אין זײַנע געמאַרקן, און האָט געשיקט אײנעם פֿון זײַנע פֿירשטן אים צו נעמען
                                                              לעבעדיק:
/14:3 װאָס איז געגאַנגען און האָט געשלאָגן דעם מחנה פֿון דמעטריוס, און האָט אים גענומען און אים געבראַכט
צו אַרסאַס, דורך וועמען ער איז געווען שטעלן אין אַ קעסטקינד.
/14:4 דאָס לאַנד פֿון יהודה, װאָס איז געװען שטיל אַלע טעג פֿון שמעון; פאר אים
האָט געזוכט דאָס גוטס פֿון זײַן פֿאָלק אין אַזאַ חכמה, ווי זײַן תּמיד
אויטאָריטעט און כּבֿוד האָבן זיי גוט צופֿרידן.
/14:5 און אַזױ װי ער איז געװען כּבֿוד אין אַלע זײַנע מעשׂים, אַזױ האָט ער גענומען יוֹפֿה
פֿאַר אַ האַווען, און געמאכט אַ אַרייַנגאַנג צו די אינזלען פון דעם ים,
/14:6 און ער האָט אױסגעשפּרײט די געמאַרקן פֿון זײַן פֿאָלק, און האָט צוריקגענומען דאָס לאַנד,
/14:7 און זײ האָבן אײַנגעזאַמלט אַ גרױסע צאָל געפֿאַנגענע, און האָבן געװעלטיקט
פֿון עַזֶרַע, און פֿון בית-שורא, און דעם טורעם, פֿון װאָס ער האָט אַלץ אַרױסגענומען
אומרײנקײט, און ניט געװען קײנער, װאָס האָט אים אַנטקעגנגעשטעלט.
/14:8 און זײ האָבן בשלום באַאַרבעט זײער ערד, און די ערד האָט איר געגעבן
פֿאַרמערן, און די בײמער פֿון פֿעלד זײערע פֿרוכט.
/14:9 די אַלטע מענטשן זײַנען געזעסן אַלע אױף די גאַסן, און האָבן זיך מיטגעזאָגט פֿון גוטס
דאס, און די בחורים האבן אנגעטאן הערליכע און קריגערישע קלײדער.
/14:10 ער האָט צוגעזאָגט שפּײַז פֿאַר די שטעט, און האָט אין זײ אַרײַנגעשטעלט אַלע סארטן
מוניציאָן, אַזוי אַז זיין ערלעך נאָמען איז געווען באַרימט ביז די סוף פון די
                                                                  וועלט.
/14:11 ער האָט געמאַכט שלום אין לאַנד, און ישׂראל האָט זיך געפֿרײט מיט גרױס פֿרײד;
/14:12 װאָרום איטלעכער איז געזעסן אונטער זײַן װײַנשטאָק און זײַן פֿײַגבוים, און קײנער איז ניט געװען
                                                       שרייַבט זיי:
/14:13 און אין לאַנד איז ניט געבליבן קײן מלחמה צו מלחמה;יאָ, דער
די מלכים אליין זענען אומגעווארפן געווארן אין יענע טעג.
/14:14 און ער האָט געשטערט אַלע פֿון זײַן פֿאָלק װאָס זײַנען אַראָפּגעבראַכט געװאָרן;
די תורה האָט ער געזוכט; און יעטװעדער פּסח פֿון דער תּוֹרה און רשע
                                 מענטש ער גענומען אַוועק.
/14:15 ער האָט באַפֿעסטיקט דאָס הײליקטום, און ער האָט געמערט כּלים פֿון הֵיכל.
/14:16 און עס איז געהערט געװאָרן אין רוים, און ביז ספּאַרטאַ, אַז יונתן איז געװען
  טויטע , האב ן ז ײ זײע ר אנטשולדיג ט געװארן .
/14:17 אָבער װי נאָר זײ האָבן געהערט, אַז זײַן ברודער שמעון איז אַרײַן אַ כֹּהן-גדול
זײַן אָרט, און האָט געװעלטיקט דאָס לאַנד, און די שטעט אין איר.
/14:18 זײ האָבן אים אָנגעשריבן אין קופּערנע לוחות, צו באַנײַען די פֿרײַנדשאַפֿט און
בונד וואָס זיי האָבן געמאכט מיט יהודה און יהונתן זיינע ברידער:
/14:19 װאָס זײַנען געלײענט געװאָרן פֿאַר דער עדה אין ירושלים.
/14:20 און דאָס איז דער אָפּשאַצונג פֿון די בריװ װאָס די לעדעמאָנים האָבן געשיקט; די
שרים פון די לעסעדעמאָניאַנס מיט די שטאָט, צו שמעון דעם הויך גאַלעך,
און די זקנים, און די כהנים, און די איבעריקע פֿון דעם פֿאָלק פֿון די ייִדן, אונדזערע
                                               ברידער, שיק גרוס:
/14:21 די אַמבאַסאַדאָרן װאָס זײַנען געשיקט געװאָרן צו אונדזער פֿאָלק, האָבן אונדז באַװיזן פֿון דײַן
כבוד און כּבֿוד: דערפֿאַר האָבן מיר זיך געפרייט פֿון זייער קומען,
/14:22 און זײ האָבן פֿאַרשריבן די זאַכן װאָס זײ האָבן גערעדט אין דעם פֿאָלקראַט
אין דעם שטייגער; נומעניוס דער זון פון אנטיאכוס, און אנטיפטרוס דער זון פון יאסון,
ד י ײד ן אמבאסאדארן , זײנע ן געקומע ן צ ו אונד ז באנײע ן ד י פרײנדשאפט , װא ס ז ײ האב ן געהא ט
                                                             מיט אונז.
/14:23 און דאָס פֿאָלק האָט געפֿעלן צו באַגײַסטערן די מענער מיט כּבֿוד, און צו שטעלן
די קאָפּיע פון זייער אַמבאַסאַזש אין פּובליק רעקאָרדס, צו די סוף די מענטשן פון
די לאַסעדעמאָניאַנס זאלן האָבן אַ דענקמאָל דערפון: דערצו האָבן מיר
געשריבן אַ קאָפּיע דערפון צו שמעון דעם הויך גאַלעך.
/14:24 נאָך דעם האָט שמעון געשיקט נומעניוס קיין רוים מיט אַ גרויסן גילדערנעם שילד פֿון אַ
טויזנט פונט וואָג צו באַשטעטיקן די ליגע מיט זיי.
/14:25 װאָס דאָס פֿאָלק האָט געהערט, און זײ האָבן געזאָגט: װאָס זאָלן מיר דאַנקען?
                                         שמעון און זיינע זין?
/14:26 װאָרום ער און זײַנע ברידער, און דאָס הױז פֿון זײַן פֿאָטער, האָבן באַפֿעסטיקט
ישׂראל, און האָבן פֿאַרטריבן אין מלחמה זײערע פֿײַנט פֿון זײ, און האָבן געמאַכט
                                                 זייער פרייהייט.
/14:27 און זײ האָבן עס אױפֿגעשריבן אין קופּערנע לוחות װאָס זײ האָבן אַרױפֿגעשטעלט אױף זײַלן
באַרג ציון: און דאָס איז דער קאָפּיע פון דעם שריפט; דער אַכצנטן טאָג פון
דעם חודש אלול, אין הונדערט און צװעלפטן יאָר און זעכציק יאָר
                     דריטן יאָר פֿון שמעון כהן גדול,
/14:28 אין שָרָאֵל, אין דער גרויסער עדה פֿון די כּהנים, און פֿאָלק, און
די שרים פון דעם פאָלק און די עלטסטע פון דער מדינה זענען געווען די זאכן
                                         געבנ צו וויסן אונדז.
/14:29 װײַל עס זײַנען פֿיל מאָל געװען מלחמות אין לאַנד, פֿאַר װאָס
די היטונג פון זייער הייליקטום, און די געזעץ, שמעון דער זון פון
מַתְתַּיָּא, פוּן דֶער זוּטְקֵייט פוּן יָרִיב, צוּם זייַנע ברידער, האָבּן געלייגט
זיך אין סכנה, און זיך קעגנגעשטעלט די שונאים פון זייער פאָלק
                                   זייער פאָלק גרויס כבוד:
/14:30 װאָרום דערנאָך האָט יהונתן אײַנגעזאַמלט זײַן פֿאָלק, און איז געװען
זייער הויך כהן איז צוגעלייגט צו זיין מענטשן,
/14:31 זײערע פֿײַנט האָבן זיך געגרײט צו אַרײַנטרעטן אין זײער לאַנד, זײ צו פֿאַרטיליקן
        עס, און לייגן די הענט אויף די מיזבייעך:
/14:32 אין יענער צײַט איז אױפֿגעשטאַנען שמעון, און האָט מלחמה געהאַלטן פֿאַר זײַן פֿאָלק, און האָט פֿאַרבראַכט אַ סך
פֿון זײַן אײגנטום, און האָט באַװאַפֿנט די העלדישע מענער פֿון זײַן פֿאָלק, און האָט געגעבן
                                                               זיי שכר,
/14:33 און האָט באַפֿעסטיקט די שטעט פֿון יהודה, מיט בית-שורא װאָס ליגט
אויף די געמארקן פון יהודה, ווו די פאנצער פון די שונאים זענען געווען
פריער; אָבער ער האָט דאָרטן אַרײַנגעשטעלט אַ גאַריסאַן פֿון ייִדן:
/14:34 און ער האָט באַפֿעסטיקט יוֹפָה װאָס ליגט אױפֿן ים, און עַזֶרַע.
גרענעצט צו אזאָטוס, וואו די פיינט האָבן געוואוינט פריער, אָבער ער האָט געשטעלט
אידן דאָרטן, און האָבן זיי צוגעשטעלט מיט אַלץ וואָס איז באַקוועם פאַר די
                                      באַהאַנדלונג דערפון.)
/14:35 און דאָס פֿאָלק האָט געזונגען די מעשים פֿון שמעון, און צו װאָסער כבוד ער
געדאַנק צו ברענגען זיין פאָלק, געמאכט אים זייער גענעראל און הויפּט גאַלעך,
ווייַל ער האט געטאן אַלע די זאכן, און פֿאַר גערעכטיקייט און אמונה
װאָס ער האָט געהאַלטן פֿאַר זײַן פֿאָלק, און דערפֿאַר האָט ער מיט אַלע מיטלען געזוכט
                                      דערהויבן זײַן פֿאָלק.
/14:36 װאָרום אין זײַן צײַט האָט געבליט אין זײַנע הענט, און די פֿעלקער זײַנען געװען
אַרױסגענומען פֿון זײער לאַנד, און אױך די װאָס זײַנען געװען אין דָוִדס-שטאָט
אין ירושלים, װאָס האָט זיך געמאַכט אַ טורעם, פֿון װעלכן זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען;
און ער האָט פֿאַראומרײניקט אַלץ אַרום דעם הײליקטום, און האָט געטאָן אַ סך שאָדן אין הײליקטום
                                                                    אָרט:
/14:37 אָבער ער האָט אַרײַנגעשטעלט ייִדן. און האָט עס באַפֿעסטיקט פֿאַר דער זיכערקייט פֿון דעם
לאַנד און די שטאָט, און האט אויפגעהויבן די וואַנט פון ירושלים.
/14:38 און דער מלך דמטריוס האָט אים באַפֿעסטיקט אין דער כּהן־גדולה אַזױ װי
                                                               די זאכן,
/14:39 און ער האָט אים געמאַכט פֿאַר אײנעם פֿון זײַנע פֿרײַנט, און אים מכבד געװען מיט גרױסן כּבֿוד.
/14:40 װאָרום ער האָט געהערט זאָגן, אַז די רוימער האָבן גערופֿן די ייִדן זײערע פֿרײַנט
און קאָנפעדעראַטעס און ברידער; און אַז זיי האָבן פֿאַרוויילט די
                             שמעון אמבאסאדארן מיט כבוד;
/14:41 אױך אַז די ייִדן און די כּהנים האָבן זיך געפֿעלן װאָס שמעון זאָל זײַן
זייער גענעראל און כהן גדול אויף אייביק, ביז עס זאָל אויפשטיין א
                                                       געטריי נביא;
/14:42 און ער זאָל זײַן זײער הױפּטמאַן, און זאָל היטן אױף דעם
הײליקטום, זײ צו שטעלן איבער זײערע װערק, און איבערן לאַנד, און איבער
ד י פאנצער , או ן איבע ר ד י פעסטונגען , א ז ע ר זאל , זאָג איך , נעמען
                                                פון די מיזבייעך;
/14:43 אַחוץ דעם, כּדי ער זאָל צוגעהערט װערן פֿון איטלעכער, און אַלע
שריפט ן אי ן לאנד זא ל געמאכ ט װער ן אי ן זײ ן נאמען , או ן ע ר זאל
זײַ אָנגעטאָן אין פּורפּל, און טראָגן גאָלד;
/14:44 און עס זאָל ניט זײַן געזעצלעך פֿאַר קײנער פֿון פֿאָלק און קײן כּהנים ניט צו ברעכן
אַלץ פֿון די דאָזיקע זאַכן, אָדער צו זאָגן זײַנע װערטער, אָדער צו אײַנזאַמלען אַן עדה
אין לאַנד אָן אים, אָדער צו זיין אנגעטאן אין לילאַ, אָדער טראָגן אַ בלעכע
                                                           פון גאָלד;
/14:45 און װער עס זאָל טאָן אַנדערש, אָדער צוברעכן עפּעס פֿון די דאָזיקע זאַכן, ער
                                      זאָל זיין באַשטראָפט.
/14:46 און עס האָט ליב געהאַט דאָס גאַנצע פֿאָלק צו טאָן מיט שמעון, און טאָן אַזױ װי עס איז געװען
                                                                געזאגט.
/14:47 און שמעון האָט דערפֿון אָנגענומען, און האָט זיך געפֿעלן צו זײַן כּהן גדול
קאַפּיטאַן און גענעראל פון די אידן און כהנים, און צו באַשיצן זיי אַלע.
/14:48 און זײ האָבן באַפֿױלן, אַז די דאָזיקע שריפֿט זאָל אַרױפֿגעטאָן װערן אין קופּערנע לוחות;
אוּן אַז זֵיי זָאלִין זֵיי זִיךְ מְיַישֵׁב גִיוֶוען אִין דֶער מִקְפֶס פוּן דֶעם קָדְשׁוֹן
                                             אָנזעעוודיק אָרט;
/14:49 און איר זאָלט אַרײַנטאָן װערן אין דער שאַצקאַמער, צו דעם
סוף אַז שמעון און זיינע זין זאלן האָבן זיי.