1 מכבים
/12:1 און װי יהונתן האָט געזען אַז די צײַט האָט אים געדינט, האָט ער אױסדערװײלט מענער, און
האָט זיי געשיקט קיין רוים, כּדי צו באַשטעטיקן און באַנײַען די פֿרײַנדשאַפֿט, וואָס זיי האָבן געהאַט
                                                               מיט זיי.
/12:2 און ער האָט געשיקט בריװ צו די לעדעמאָנים, און צו אַנדערע ערטער, פֿאַר די
                                                     זעלביקער ציל.
/12:3 זײַנען זײ געגאַנגען קײן רוים, און זײַנען אַרײַן אין סענאַט, און האָבן געזאָגט: יהונתן
דער כהן גדול, און דאָס פֿאָלק פֿון די ייִדן, האָבן אונדז געשיקט צו אײַך, צום
סוף זאָלט איר באַנײַען די פֿרײַנדשאַפֿט, װאָס איר האָט געהאַט מיט זײ, און בונד,
                                                  ווי אין אַמאָל.
/12:4 אויף דעם האָבן די רוימער זײ געגעבן בריװ צו די גענעראלן פֿון איטלעכן אָרט
אַז זיי זאָלן זיי ברענגען אין שלום אין לאַנד יהודה.
/12:5 און דאָס איז דער קאָפּיע פֿון די בריװ װאָס יונתן האָט געשריבן צו דעם
                                            לאַסעדעמאָניאַנס:
/12:6 יהונתן דער כּהן גדול, און די עלטסטע פֿון פֿאָלק, און די כּהנים;
און דער אַנדערער פֿון די ייִדן, צו די לעדעמאָניאַן, שיקן זײערע ברידער
                                                                    גרוס:
/12:7 עס זײַנען געװען פֿון פֿאַרגאַנגענע צײַטן געשיקט בריװ צו אוֹניָהן דעם כּהן גדול
דָריוֹש, וועלכער האָט דעמאלט געקיניגט צווישן אייך, צו באצייכענען אַז איר זענט אונדזערע ברידער,
ווי דער קאָפּיע דאָ אַנדערריטן טוט ספּעציפיצירן.
/12:8 אין יענער צײַט האָט אוניאַס געבעטן דעם אַמבאַסאַדאָר װאָס איז געשיקט געװאָרן מיט כּבֿוד;
און באקומען די בריוו, אין וואָס דעקלאַראַציע איז געמאכט פון די ליגע און
                                                          פרענדשיפּ.
/12:9 דעריבער, מיר דאַרפֿן אויך, כאָטש מיר דאַרפֿן קיין פון די זאכן, וואָס מיר האָבן די
הייליק ביכער פון פסוק אין אונדזער הענט צו טרייסטן אונדז,
/12:10 האָבן אָבער געפּרוּווט צו שיקן צו אײַך צו באַנײַען
ברודערשאַפֿט און פֿרײַנדשאַפֿט, כּדי מיר זאָלן אײַך ניט װערן פֿרעמדע
אינגאנצן ,ווארים א לאנגע צייט איז פארביי זינט איר האט געשיקט צו אונז .
/12:11 מיר דעריבער אַלע מאָל אָן אויפהער, סיי אין אונדזער סעודה און אין אנדערע
באַקוועם טעג, געדענקען איר אין די קרבנות וואָס מיר פאָרשלאָגן, און
אין אונדזער תפילות, ווי סיבה איז, און ווי עס ווערט אונדז צו טראַכטן וועגן אונדזער
                                                                ברידער:
       /12:12 און מיר פֿרײען זיך מיט דײַן כּבֿוד.
/12:13 מיר האָבן געהאַט גרױסע צרות און מלחמות פֿון אַלע זײַטן.
װאָרום די מלכים װאָס רונד אַרום אונדז האָבן מלחמה געהאַלטן קעגן אונדז.
/12:14 אָבער מיר װאָלטן אײַך ניט געטראָפֿן, און ניט פֿאַר אונדזערע אַנדערע
  קאָנפעדעראַטעס און פרענדז, אין די מלחמות:
/12:15 װאָרום מיר האָבן אַ הילף פֿון הימל, װאָס העלפֿט אונדז, אַזױ װי מיר זײַנען מציל געװען
פֿון אונדזערע פֿײַנט, און אונדזערע פֿײַנט װערן אונטערגעבראַכט.
/12:16 דערפֿאַר האָבן מיר אױסדערװײלט נומניוס דעם זון פֿון אנטיוֹכוֹס, און אַנטיפּאַטרוס ער
זון פון יאסון, און זיי געשיקט צו די רוימער, צו באַנייַען די ליבשאַפט וואָס מיר
                       האט מיט זיי, און די ערשטע ליגע.
/12:17 מיר האָבן זײ אױך באַפֿױלן צו גײן צו אײַך, און אײַך צו באַגריסן און אײַך מציל זײַן
אונדזערע בריװ װעגן דער באַנײַונג פֿון אונדזער ברודערשאַפֿט.
/12:18 דרום זאָלט איר גוט טאָן אונדז צו ענטפֿערן דערויף.
/12:19 און דאָס איז דער אָפּשאַצונג פֿון די בריװ װאָס אוניאַרן האָט געשיקט.
/12:20 אֲרוֹש, דער מלך פֿון די שׂרפֿה, צו אוֹניָס דעם כּהן גדול, גרוס.
/12:21 עס געפינט זיך אין שרײַבן, אַז די לעסעדעמאָנים און די ייִדן זײַנען ברידער,
און אַז זיי זײַנען פֿון דער מאָס פֿון אַבֿרהמען.
/12:22 און אַצונד, זינט דאָס איז אונדז געװאָרן געװאָרן, זאָלט איר גוט טאָן
               שרייב צו אונדז פון דיין וווילטאָג.
/12:23 מיר שרײַבן אײַך װידער, אַז אײַער בהמה און אײַער פֿאַרמעג איז אונדזערע, און
אונדזער ס זענען דיין ס, מיר באַפֿעלן דעריבער אונדזער אַמבאַסאַדאָר צו מאַכן באַריכט
                                          צו דיר אויף דעם חכם.
/12:24 און װי יהונתן האָט געהערט, אַז די האַרן פֿון דמבֿיוס זײַנען געקומען מלחמה האַלטן
         קעגן אים מיט אַ גרעסערע חיל ווי פריער,
/12:25 ער האָט זיך אַװעקגענומען פֿון ירושָלַיִם, און זײ אַנטקעגן אין לאַנד עַמתיס, װאָרום ער
האָט זיי ניט געגעבן קיין אָפּרו אַרײַן אין זײַן לאַנד.
/12:26 האָט ער אױך געשיקט שפּאַנען אין זײערע געצעלטן, װאָס זײַנען װידער געקומען, און זײ האָבן אים דערצײלט
זײ זײַנען באַשטימט געװאָרן צו קומען אױף זײ אין דער נאַכט.
/12:27 דרום האָט יהונתן באַפֿױלן זײַנע מענטשן, װי די זון איז אונטערגעגאַנגען
וואַך, און צו זיין אין געווער, אַז אַלע די נאַכט לאַנג זאל זיין גרייט צו
מלחמה, און ער האָט אַרױסגעשיקט סענטינעלן רונד אַרום דעם חיל.
/12:28 אָבער װי די פֿײַנט האָבן געהערט, אַז יהונתן און זײַנע מענטשן זײַנען גרײט געװען
מלחמה האָבן זײ מורא געהאַט, און האָבן געציטערט אין זײערע הערצער, און זײ האָבן אָנגעצונדן
                                   פייערן אין זייער לאגער.
/12:29 אָבער יהונתן און זײַן מחנה האָבן עס ניט געװוּסט ביז אין דער פֿרי, װאָרום זײ
                                       געזען די ליכט ברענען.
/12:30 און יהונתן האָט זײ נאָכגעיאָגט, אָבער האָט זײ ניט אָנגענומען, װאָרום זײ זײַנען געװען
            געגאנגען איבער דעם טייַך עלעוטערוס.
/12:31 און יונתן האָט זיך אומגעקערט צו די אַראַבישע װאָס מע האָט גערופֿן זבֿדים,
און האָט זײ געשלאָגן, און צוגענומען זײער רױב.
/12:32 און ער איז פֿון דאָרטן אַװעקגעגאַנגען, און איז געקומען קײן דמשק, און איז דורכגעגאַנגען דאָס גאַנצע לאַנד
                                                                  לאַנד,
/12:33 אױך שִמעוֹן איז אַרױסגעגאַנגען, און איז דורכגעגאַנגען אין לאַנד קײן אַסקָלוֹן
די מחנות דאָרטן דערבײַ, פֿון וואַנען ער האָט זיך אָפּגעקערט קיין יוֹפָא, און האָט געוווּנען
                                                                        עס.
/12:34 װאָרום ער האָט געהערט, אַז זײ װעלן איבערגעבן דעם האַנט צו די װאָס נעמען
דעמעטריוס \' טייל; דרום האָט ער דאָרטן אַרײַנגעשטעלט אַ גאַרניז עס צו היטן.
/12:35 נאָך דעם איז יהונתן װידער אַהײם געקומען, און האָט גערופֿן די עלטסטע פֿון דעם
מענטשן צוזאַמען, ער באַראַטנ זיך מיט זיי וועגן בויען שטאַרק האלט אין
                                                                  יהודה,
/12:36 און האָט געמאַכט העכער די מױערן פֿון ירושלים, און אױפֿגעשטעלט אַ גרױסן באַרג
צװישן דעם טורעם און צװישן דער שטאָט, כּדי זי אָפּצושיידן פֿון דער שטאָט, אַז
כּדי עס זאָל זײַן אַלײן, כּדי מענטשן זאָלן דערין ניט פֿאַרקױפֿן און ניט קױפֿן.
/12:37 אױף דעם זײַנען זײ זיך צונױפֿגעקומען אױפֿצובױען די שטאָט, פֿאַר אַ טייל פֿון
איז אַראָפּגעפֿאַלן די װאַנט צום טײַך פֿון מזרח-זײַט, און זײ
האָט געמאַכט דאָס װאָס מע האָט גערופֿן קפֿנַתָּא.
/12:38 אױך שִמעוֹן האָט אױפֿגעשטעלט אדידע אין סֶפלה, און האָט זי שטאַרק געמאַכט מיט טױערן און
                                                                  באַרס.
/12:39 און טריפֿון איז אַרומגעגאַנגען צו באַנעמען דאָס מלוכה פֿון אזיע, און צו טייטן אנטיוֹכוס
דער מלך, כּדי ער זאָל שטעלן די קרוין אויף זײַן קאָפּ.
/12:40 אָבער ער האָט מורא געהאַט, אַז יהונתן װעט אים ניט צולאָזן, און ער
וואָלט קעמפן קעגן אים; דעריבער האָט ער געזוכט אַ וועג ווי צו נעמען יונתן,
אז ער זאל אים אומברענגען. האָט ער אַװעקגעצױגן, און איז געקומען קײן בית־שָן.
/12:41 און יהונתן איז אַרױסגעגאַנגען אים אַנטקעגן מיט פֿערציק טױזנט מאַן, אױסדערװײלט
    די מלחמה, און ער איז געקומען קײן בית־שָן.
/12:42 און אַז טריפֿון האָט געזען, אַז יונתן איז געקומען מיט אַזאַ גרױסן חיל, האָט ער ניט געצױגן
                          שטרעק אַקעגן אים זײַן האַנט;
/12:43 אָבער ער האָט אים אָנגענומען מיט כּבֿוד, און אים געלויבט צו אַלע זײַנע פֿרײַנט, און
האָט אים געגעבן מתּנות, און האָט באַפֿױלן זײַנע מלחמה־לײַט צו זײַן אים צוגעהערט,
                                                          ווי צו זיך.
/12:44 און צו יהונתן האָט ער געזאָגט: פֿאַר װאָס האָסטו אַזױ געבראַכט דאָס גאַנצע פֿאָלק?
גרויס צרה, זעענדיק אַז עס איז קיין מלחמה צווישן אונדז?
/12:45 דרום שיק זײ אַצונד װידער אַהײם, און זאָלסט אױסקלײַבן עטלעכע מענער צו װאַרטן
דיך, און דו קום מיט מיר קיין תּלמאי, װאָרום איך װעל עס דיר געבן, און
די איבעריקע מחנות און חיל, און אַלע וואָס האָבן קיין באַשולדיקונג:
און איך װעל זיך אומקערן און אַװעקגײן, װאָרום דאָס איז די סיבה פֿון מײַן קומען.
/12:46 האָט יהונתן אים געגלויבט, און האָט געטאָן אַזױ װי ער האָט אים באַפֿױלן, און האָט אַװעקגעשיקט זײַן מחנה.
                   װאָס איז אַרײַן אין לאַנד יהודה.
/12:47 און מיט זיך אַלײן האָט ער פֿאַרהאַלטן נאָר דרײַ טױזנט מאַן, פֿון זײ האָט ער געשיקט צװײ
טויזנט אין גליל, און טויזנט זענען געגאנגען מיט אים.
/12:48 און װי יהונתן איז אַרײַן אין תּלַמַּיִם, האָבן זײ פֿאַרשלאָסן.
די טױערן, און האָבן אים גענומען, און אַלע װאָס זײַנען געקומען מיט אים, האָבן זײ דערהרגעט
                                                           די שווערד.
/12:49 און טריפֿון האָט געשיקט אַ מחנה פֿון פוסגייער און רײַטער קײן גָליל, און אַרײַן
די גרױסע פּלױן, צו פֿאַרטיליקן די גאַנצע מחנה פֿון יונתן.
/12:50 אָבער װי זײ האָבן געװוּסט אַז יהונתן און די װאָס מיט אים זײַנען געכאַפּט געװאָרן
און דערהרגעט, זיי דערמוטיקט איינער דעם אנדערן; און געגאנגען נאָענט צוזאַמען,
                                          צוגעגרייט צו קעמפן.
/12:51 און די װאָס זײַנען נאָכגעגאַנגען נאָך זײ, האָבן געזען אַז זײ זײַנען גרײט
צו קעמפן פֿאַר זייער לעבן, זיך אומגעקערט צוריק.
/12:52 און זײ זײַנען אַלע געקומען אין שלום אין לאַנד יהודה, און דאָרטן
האָבן געװײנט יהונתן, און די װאָס מיט אים, און זײ האָבן געװײנט
דערשראָקן; דרום האָט גאַנץ ישׂראל געמאַכט אַ קלאָג.
/12:53 און אַלע פֿעלקער װאָס רונד אַרום האָבן געזוכט זײ צו פֿאַרטיליקן.
װאָרום זײ האָבן געזאָגט: זײ האָבן ניט קײן הױפּטמאַן, און קײנער צו העלפֿן;
לאָמיר מאַכן מלחמה קעגן זיי, און צונעמען זייער אָנדענק פון צווישן מענטשן.