1 מכבים
/7:1 אין הונדערט און אײן און פֿופֿציקסטן יאָר, דמטריוס דער זון פֿון סלעוקוס
איז אוועקגעגאנגען פון רוים, און איז ארויף מיט עטליכע מענטשן אין א שטאט פונעם ים
ברעג , און האט געקיניגט דאָרט.
/7:2 און װי ער איז אַרײַן אין פּאַלאַץ פֿון זײַנע אָבֿות, אַזױ איז געװען זײַן
כוחות האבן גענומען אנטיאכוס און ליסיאס, זיי צו ברענגען צו אים.
/7:3 דרום האָט ער, װי ער האָט געװוּסט, געזאָגט: לאָמיך ניט זען זײערע פּנימער.
/7:4 און זײַן מחנה האָט זײ דערהרגעט. אַצונד, װען דעמטריוס איז געשטעלט געװאָרן אױף זײַן טראָן
מלכות,
/7:5 זײַנען געקומען צו אים אַלע שלעכטע און רשעים פֿון ישׂראל, װאָס האָבן
אַלקימוס, וואָס האָט געוואָלט זיין כהן גדול, פאַר זייער קאַפּיטאַן:
/7:6 און זײ האָבן אָנגעקלאָגט דאָס פֿאָלק בײַם מלך, אַזױ צו זאָגן: יהודה און זײַנע ברידער
הָאבִּין זִיךְ הָאט גִיזָאגְט אִין דִיךְ גִיזָאגְט.
/7:7 און אַצונד, שיק אַ מאַן װאָס דו פֿאַרזיכערט, און זאָל אים גײן זען
װאָס ער האָט געמאַכט צװישן אונדז און אין דעם מלכס לאַנד, און לאָזן אים
באַשטראָפן זיי מיט אַלע וואָס העלפן זיי.
/7:8 און דער מלך האָט אױסדערװײלט באַקכידעס, אַ פֿרײַנט פֿון דעם מלך, װאָס האָט געהערשט אױף יענער זײַט
די מבול, און איז געווען אַ גרויס מענטש אין די מלכות, און געטרייַ צו דעם מלך,
/7:9 און אים האָט ער געשיקט מיט דעם שלעכטן אַלקימוס, װאָס ער האָט געמאַכט כּהן גדול, און
האָט באַפֿױלן, אַז ער זאָל נקמה נעמען פֿון די קינדער פֿון ישׂראל.
/7:10 און זײ זײַנען אַװעקגעגאַנגען, און זײַנען געקומען מיט אַ גרױסער מאַכט אין לאַנד יהודה;
וואו זיי האבן געשיקט שלוחים צו יהודה און זיינע ברידער מיט שלום
ווערטער פארשווינדן.
/7:11 אָבער זײ האָבן ניט געהיט אױף זײערע װערטער; װאָרום זײ האָבן געזען אַז זײ זײַנען געקומען
מיט א גרויסער כח.
/7:12 און עס האָט זיך אײַנגעזאַמלט צו אַלקימוס און בקכידעס אַ מחנה סופרים;
צו דאַרפן יושר.
/7:13 און די חסידים זײַנען געװען די ערשטע צװישן די קינדער פֿון ישׂראל
געזוכט שלום פון זיי:
/7:14 װאָרום זײ האָבן געזאָגט: מיטגעקומען איז אַ כֹּהן פֿון דעם זאָמען פֿון אַהרן
דאָס אַרמיי, און ער וועט אונדז ניט טאָן קיין שלעכטס.
/7:15 האָט ער צו זײ גערעדט אין שלום, און ער האָט צו זײ געשװאָרן, אַזױ צו זאָגן: מיר װעלן
שאַפן די שאָדן ניט פון איר אדער דיין פריינט.
/7:16 און זײ האָבן אים געגלױבט, אָבער ער האָט פֿון זײ גענומען זעכציק מאַן
הרגעט זיי אין איין טאָג, לויט די ווערטער וואָס ער געשריבן,
/7:17 דאָס פֿלײש פֿון דײַנע הײליקן האָבן זײ פֿאַרטריבן, און זײער בלוט האָבן זײ
האָט אָפּגעגאָסן רונד אַרום ירושָלַיִם, און עס איז ניט געווען ווער עס זאָל זיי באַגראָבן.
/7:18 דרום איז געפֿאַלן אױף דעם גאַנצן פֿאָלק די מורא און אַ שרעק פֿון זײ, װאָס האָבן געזאָגט:
נישטא אין זיי קיין אמת און נישט קיין יושר; װאָרום זײ האָבן זיך צעבראָכן
דעם בונד און די שבועה וואָס זיי האָבן געמאכט.
/7:19 און נאָך דעם, האָט ער אַרױפֿגעטראָגן באַקכידעס פֿון ירושלים, און האָט אַרײַנגעשטעלט זײַנע געצעלטן
בֶזֶת, וואוּ ער האָט געשיקט און גענומען אַ סך פון די מענטשן וואָס האָבן אים פאַרלאָזט,
און אויך עטלעכע פון די מענטשן, און אַז ער האט זיי דערשלאָגן, ער וואַרפן זיי
אין דעם גרויסן גרוב.
/7:20 און ער האָט איבערגעגעבן דאָס לאַנד צו אַלקימוסן, און האָט איבערגעלאָזן מיט אים אַ מאַכט צו
הילף אים: אַזוי באַקקידעס געגאנגען צו דעם מלך.
/7:21 אָבער אַלקימוס האָט געטענהט פֿאַר דער כּהן־גדול.
/7:22 און צו אים האָבן זיך געבראַכט אַלע װאָס האָבן דערשראָקן דאָס פֿאָלק, װאָס נאָך זײ
האָט באַקומען דאָס לאַנד יהודה אין זייער מאַכט, האָט אַ סך שאַטן געטאָן אין ישׂראל.
/7:23 און יהודה האָט געזען די גאַנצע אומגליק װאָס אַלקימוס און זײַן געזעלשאַפֿט האָט געהאַט
געטאָן צווישן די ישׂראלים, אַפֿילו איבער די פֿעלקער,
/7:24 ער איז אַרױסגעגאַנגען אין אַלע געמאַרקן פֿון יהודה רונד אַרום, און האָט זיך נקמה גענומען
פֿון די װאָס האָבן זיך װידערשפּעניקט פֿון אים, אַזױ אַז זײ האָבן מער ניט געצױגן אַרױסגײן
אין דער מדינה.
/7:25 פֿון דער אַנדערער זײַט, װען אַלקימוס האָט געזען אַז יהודה און זײַן געזעלשאַפֿט האָבן
גאַט דער אויבערשטער האַנט, און געוואוסט אַז ער איז נישט ביכולת צו פאַרהאַלטן זייער
איז ער ווידער געגאַנגען צום מלך, און האָט געזאָגט אַלע די ערגסטע וואָס ער האָט
קען.
/7:26 האָט דער מלך געשיקט ניקנור, אײנער פֿון זײַנע הערלעכע האַרן, אַ מאַן װאָס
האָט געטראָגן אַ טויטלעכע שנאה צו ישראל, מיט אַ געבאָט צו פאַרטיליקן דאָס פאָלק.
/7:27 און ניקנור איז געקומען קײן ירושלים מיט אַ גרױס חיל; און געשיקט צו יהודה און
זיינע ברידער מיט פריינדלעכע ווערטער, אַזוי צו זאָגן:
/7:28 זאָל ניט זײַן קײן מלחמה צװישן מיר און צװישן אײַך; איך וועל קומען מיט עטלעכע מענטשן,
אַז איך זאָל דיך זען אין שלום.
/7:29 און ער איז געקומען צו יהוּדה, און זײ האָבן געלויבט אײנער צום אַנדערן אין שלום.
אָבער די שונאים זענען געווען צוגעגרייט צו נעמען יהודה מיט גוואַלד.
/7:30 װאָס נאָך דעם איז געװוּסט געװאָרן יהודהן, אַז ער איז געקומען צו אים
מיט שווינדל האָט ער שטאַרק מורא געהאַט פֿאַר אים, און ער האָט מער נישט געזען זײַן פּנים.
/7:31 און ניקנור איז אַרױסגעגאַנגען צו, װען ער האָט געזען אַז זײַן עצה איז אַנטפּלעקט געװאָרן
קאַמף קעגן יהודה לעבן קאַפּאַרסאַלאַמאַ:
/7:32 װוּ עס זײַנען דערשלאָגן געװאָרן פֿון ניקנורס זײַט אַרום פֿינף טױזנט מאַן, און
די איבעריקע זײַנען אַנטלאָפֿן אין דָוִדס שטאָט.
/7:33 נאָך דעם איז ניקנור אַרױפֿגעגאַנגען אױפֿן באַרג ציון, און איז אַרױסגעגאַנגען פֿון דעם
הײליקטום עטלעכע פֿון די כּהנים און עטלעכע פֿון די עלטסטע פֿון די
מענטשן, אים צו באַגריסן אין שלום, און אים צו ווייַזן דעם בראַנדקרבן
וואָס איז געווען געפֿינט פֿאַר דעם מלך.
/7:34 אָבער ער האָט מיט זײ געשפּילט, און פֿון זײ געלאַכט, און מיט זײ געשעמט;
גערעדט שטאלץ,
/7:35 און ער האָט געשװאָרן אין זײַן גרימצאָרן, אַזױ צו זאָגן: אַצונד זאָל יהודה און זײַן מחנה זײַן
איבערגעגעב ן אי ן מײנ ע הענט , אוי ב אי ך װע ל עפע ם װידע ר קומע ן בשלום , װע ל אי ך פארברענען
דאָס הױז: און דערמיט איז ער אַרױסגעגאַנגען אין אַ גרױסן גרימצאָרן.
/7:36 און די כּהנים זײַנען אַרײַן, און האָבן זיך געשטעלט פֿאַרן מזבח און פֿאַרן היכל.
וויינען, און געזאגט,
/7:37 דו, גאָט, האָט אױסדערװײלט דאָס דאָזיקע הױז, צו גערופֿן װערן אױף דײַן נאָמען און צו
זייט אַ הויז פון תפילה און בקשה פֿאַר דיין מענטשן:
/7:38 זאָלט זיך נוקם זײַן אױף דעם דאָזיקן מאַן און זײַן חיל, און זײ זאָלן פֿאַלן דורכן שװערד.
געדענקט זײערע חילול השם, און לאזט זײ מער ניט װײטער.
/7:39 איז ניקנור אַרױסגעגאַנגען פֿון ירושלים, און האָט אױפֿגעשטעלט זײַנע געצעלטן אין בית-חורון.
וואו א מחנה פון סיריע האט אים באגעגנט.
/7:40 אָבער יהודה האָט געטאָן אין אַדאַסא מיט דרײַ טױזנט מאַן, און ער האָט דאָרטן מתפּלל געװען.
זאגן,
/7:41 גאָט, װען די װאָס זײַנען געשיקט געװאָרן פֿון דעם מלך פֿון אשור
פֿאַרשמאַכט, איז דײַן מלאך אַרױסגעגאַנגען, און האָט געשלאָגן הונדערט און אַכציק
פינף טויזנט פון זיי.
/7:42 אַזױ פֿאַרטיליקט דו הײַנט דעם דאָזיקן חיל פֿאַר אונדז, כּדי די איבעריקע זאָלן קענען
װיסן, אַז ער האָט גערעדט אַ לשון הרע אױף דײַן הײליקטום, און משפּטן
דו אים לױט זײַן רשעות.
/7:43 און דעם דרײַצנטן טאָג פֿון חוֹדש אדר, האָבן זיך די צבָֿאוֹת אַרײַנגענומען אין מלחמה, אָבער
ניקאַנאָר ס באַלעבאָס איז געווען דיסקאַמפיטיד, און ער זיך איז געווען ערשטער געהרגעט אין די
שלאַכט.
/7:44 און װי דער מחנה פֿון ניקנור האָט געזען אַז ער איז דערהרגעט געװאָרן, האָבן זײ אַװעקגעװאָרפֿן זײערע
געווער, און אנטלאפן.
/7:45 און זײ האָבן זײ נאָכגעיאָגט אַ טאָג װעגן, פֿון אַדָסָה ביז עַזֶר.
געקלונגען נאָך זיי אַ שרעק מיט זייערע שופרות.
/7:46 און זײ זײַנען אַרױסגעגאַנגען פֿון אַלע שטעט פֿון יהודה רונד אַרום, און
פארשלאסן זיי אין; אַזוי אַז זיי האָבן זיך אומגעקערט צו די וואָס האָבן זיי נאָכגעיאָגט,
זײנע ן אל ע דערשאס ן געװאר ן מי ט דע ר שװערד , או ן קײ ן אײנע ר פו ן ז ײ אי ז ני ט געבליבן .
/7:47 דערנאָך האָבן זײ גענומען דעם רױב, און דעם רויב, און האָבן געשלאָגן ניקאַנאָרן.
קאָפּ און זײַן רעכטער האַנט, װאָס ער האָט אַזױ שטאַרק אױסגעשטרעקט און געבראַכט
און זײ האָבן זײ אַװעקגעטאָן, און זײ אױפֿגעהאַנגען קײן ירושלים.
/7:48 דערפֿאַר האָט זיך דאָס פֿאָלק זײער געפֿרײט, און יענעם טאָג האָבן זײ געהאַלטן אַ טאָג
פון גרויס פרייד.
/7:49 און זײ האָבן באַשטימט צו היטן הײַנטיקן טאָג אַ יאָר, דעם דרײַצנטן טאָג
אדר.
/7:50 און דאָס לאַנד פֿון יהודה איז געװען רוען אַ ביסל.
