1 מכבים
/4:1 האָט געטאָן גורגִיָהן פֿינף טױזנט פוסגייער, און טױזנט פֿון די בעסטע
רײטער , או ן זי ך אװעקגעפיר ט פו ן לאגע ר בײנאכט ;
/4:2 ביז צום סוף זאָל ער אַרײַנרײַסן אין דעם לאַגער פֿון די ייִדן, און זײ שלאָגן
פּלוצלינג. און די מענער פֿון דער פֿעסטונג זײַנען געװען זײַנע פירער.
/4:3 און װי יהודה האָט דערפֿון געהערט, האָט ער זיך אַװעקגעשטעלט, און די העלדישע מענער
מיט אים, כּדי ער זאָל שלאָגן דעם מלך ס אַרמיי וואָס איז געווען אין עמאַוס,
/4:4 װײַל נאָך זײַנען די חיל געװען צעשפּרײט פֿון לאַגער.
/4:5 אין דער צײַט איז גאָרגיאַ געקומען בײַ נאַכט אין לאַגער פֿון יהודה; און
אַז ער האָט דאָרטן ניט געפֿונען, האָט ער זײ געזוכט אין די בערג, װאָרום געזאָגט
ער, די דאָזיקע חברים אַנטלאָפן פון אונדז
/4:6 אָבער װי עס איז געװען טאָג, האָט יהודה זיך באַװיזן אין פּלױן מיט דרײַ
טױזנט מאן, װעלכע האבן דאך ניט געהאט קײן פאנצער און קײן שװערדן
מחשבות.
/4:7 און זײ האָבן געזען דעם לאַגער פֿון די פֿעלקער, אַז ער איז שטאַרק און געזונט
געצויגט און ארומגערינגלט מיט רייטער; און דאָס זײַנען געווען
מומחה פון מלחמה.
/4:8 האָט יהודה געזאָגט צו די מענער װאָס מיט אים: זאָלסט ניט מורא האָבן פֿאַר זײערע
המון, און איר זאָלט ניט מוֹרא האָבן פֿאַר זײער אַטאַקע.
/4:9 געדענק װי אונדזערע עלטערן זײַנען מציל געװען אין ים סוף, װען פַּרעהן
האָט זיי נאָכגעיאָגט מיט אַן אַרמיי.
/4:10 און אַצונד לאָמיר שרײַען צום הימל, אױב טאָמער װעט גאָט האָבן
דערבאַרימט אויף אונדז, און געדענקט דעם בונד פֿון אונדזערע עלטערן, און צעשטערן
דעם דאָזיקן באַלעבאָס פֿאַר אונדזער פּנים הײַנטיקן טאָג:
/4:11 כּדי אַלע פֿעלקער זאָלן װיסן, אַז פֿאַראַן אײנער װאָס מציל און
היט ישׂראל.
/4:12 האָבן די פֿרעמדע אױפֿגעהױבן זײערע אױגן, און האָבן זײ געזען קומען אַריבער
קעגן זיי.
/4:13 דרום זײַנען זײ אַרױסגעגאַנגען פֿון לאַגער אין מלחמה; אבער די וואס זענען געווען מיט
יהוד ה הא ט געבלאזן .
/4:14 און זײ האָבן זיך אָנגעשלאָסן אין מלחמה, און די פֿעלקער, װאָס האָבן זיך צערודערט, זײַנען אַנטלאָפֿן אין דער ערד
קלאָר.
/4:15 אָבער אַלע הינטערשטע פֿון זײ זײַנען דערשלאָגן געװאָרן מיט שװערד, װאָרום זײ
האָט זײ נאָכגעיאָגט ביז עזרע, און ביז די פּלױנען פֿון ידוֹמע, און אַזאָטוס, און
יאמניא, אזוי אז עס זענען דערהרגעט געווארן פון זיי אויף דריי טויזנט מאן.
/4:16 און דאָס איז געשען, האָט יהודה זיך אומגעקערט מיט זײַן מחנה פֿון זײ נאָכיאָגן.
/4:17 און ער האָט געזאָגט צו דעם פֿאָלק: זאָלסט ניט זשעדנען פֿון דעם רױב װאָס עס איז דאָ.
אַ שלאַכט פֿאַר אונדז,
/4:18 און גורגיאַס און זײַן מחנה זײַנען דאָ בײַ אונדז אױפֿן באַרג, אָבער שטײט
אַצונד אַקעגן אונדזערע פֿײַנט, און באַװוּסט זײ, און נאָך דעם, מעגט איר מיט מוטיק זײַן
נעמען די צעלאָזן.
/4:19 װי יהודה האָט נאָך גערעדט די דאָזיקע װערטער, האָט זיך באַװיזן אַ טייל פֿון זײ
קוק ארויס פון בארג:
/4:20 װעמען, װען זײ האָבן געזען, אַז די ייִדן האָבן אַנטלױפֿן זײער מחנה
האבן פארברענט די געצעלטן; װאָרום דער רויך װאָס מע האָט געזען האָט דערקלערט װאָס איז געװען
געטאן:
/4:21 און אַז זײ האָבן דאָס דערזען, האָבן זײ זײער מוֹרא געהאַט, און
זעענדיק אויך דעם מחנה פֿון יהודה אין דער פּלױן גרייט צו מלחמה,
/4:22 זײ זײַנען אַנטלאָפֿן איטלעכער אין לאַנד פֿון פֿרעמדע.
/4:23 און יהודה האָט זיך אומגעקערט צו רױבן די געצעלטן, װאָס זײ האָבן געקריגן אַ סך גאָלד, און
זילבער, און בלוי זייַד, און פּורפּל פון דעם ים, און גרויס עשירות.
/4:24 נאָך דעם זײַנען זײ אַהײם געגאַנגען, און האָבן געזונגען אַ דאַנקגעזאַנג, און געלויבט.
דער האר אין הימל: ווייַל עס איז גוט, ווייַל זיין רחמנות איז שטענדיק
אויף אייביק.
/4:25 און ישׂראל האָט געהאַט אַ גרױסע ישועה אין יענעם טאָג.
/4:26 און אַלע פֿרעמדע װאָס זײַנען אַנטלױפֿן, זײַנען געקומען, און האָבן דערצײלט לישיוס װאָס האָט געהאַט
געשען:
/4:27 װעמען, װען ער האָט דערפֿון געהערט, איז געװען פֿאַרשעמט און דערמוטיקט, מחמת
ניט אַזעלכע זאַכן ווי ער האָט געוואָלט האָט מען געטאָן צו ישׂראל, און ניט אַזעלכע זאַכן
אַזױ װי דער מלך האָט אים באַפֿױלן, איז געשען.
/4:28 און אין דעם אַנדערן יאָר האָט זיך נאָך ליסיאַוס אײַנגעזאַמלט זעכציק
טױזנט אױסגעקליבענע פֿוסקער, און פֿינף טױזנט רײַטער, כּדי ער זאָל
אונטערטעניק זיי.
/4:29 און זײ זײַנען געקומען קײן ידוֹמֶה, און האָבן אױפֿגעשטעלט זײערע געצעלטן אין בית-שורא, און יהודה.
באגעגנט זיי מיט צען טויזנט מענטשן.
/4:30 און אַז ער האָט געזען יענעם שטאַרקן חיל, האָט ער מתפּלל געװען און געזאָגט: געבענטשט ביסטו!
אָ גואל ישראל, וואָס האָט דורכגעקאָכט די גוואַלד פון דעם גוואַלדיק מענטש
די האַנט פֿון דײַן קנעכט דָוִדן, און האָט געגעבן דעם מחנה פֿון פֿרעמדע אין דער ערד
הענט פֿון יהונתן דעם זון פֿון שָאולן, און זײַן װאַפֿנטרעגער;
/4:31 פֿאַרמאַכט דאָס דאָזיקע מחנה אין דער האַנט פֿון דײַן פֿאָלק ישׂראל, און זאָל זײַן
צעמישט זיך אין זייער מאַכט און רייטער:
/4:32 מאַכט זײ ניט שטאַרקײט, און מאַכט די מוט פֿון זײער שטאַרקײט
צו פאַלן אַוועק, און לאָזן זיי ציטערן פון זייער פאַרניכטונג.
/4:33 וואַרפֿט זיי אַראָפּ מיט דער שווערד פֿון די וואָס האָבן דיך ליב, און לאָזן אַלע
וואָס וויסן דיין נאָמען לויבן דיך מיט דאנק.
/4:34 און זײ האָבן זיך אָנגעשלאָסן אין מלחמה; און עס זענען דערשלאָגן געווארן פון דעם חיל פון ליסיאס אַרום
פֿינף טױזנט מאַן, אַפֿילו פֿאַר זײ זײַנען זײ דערהרגעט געװאָרן.
/4:35 און ליסיאַוס האָט געזען אַנטלױפֿן זײַן חיל, און די מאַן פֿון יהודה.
זעלנער, און ווי זיי זענען געווען גרייט אָדער צו לעבן אָדער שטאַרבן מיט העלדישקייט, ער
געגאנגען קיין אנטיאכיע, און האט צוזאמענגעקליבן א חברה פרעמדע, און
און ער האָט געמאַכט זײַן אַרמיי גרעסער ווי עס איז געווען, און האָט באַשלאָסן צו קומען אַרײַן
יהודה.
/4:36 האָט יהודה און זײַנע ברידער געזאָגט: זע, אונדזערע פֿײַנט זײַנען צעשלאָגן;
לאָמיר אַרױפֿגײן רײניקן און חנוכּה דעם הײליקטום.
/4:37 אױף דעם האָט זיך דער גאַנצער חיל אײַנגעזאַמלט, און זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען אין
בארג סיון.
/4:38 און אַז זײ האָבן געזען דעם הײליקטום װיסט, און דעם מזבח פֿאַרשװעכט, און
ד י טויער ן האב ן זי ך פארברענט , או ן ד י קוש ן װאקס ן אי ן ד י הויף , װ י אי ן װאלד , אדע ר
אין אײנעם פֿון די בערג, יאָ, און די קאַמערן פֿון די כּהנים האָבן זיך אַראָפּגעריסן;
/4:39 זײ האָבן צעריסן זײערע קלײדער, און האָבן געמאַכט אַ קלאָג, און אַש געװאָרפֿן
זײערע קעפ,
/4:40 און זײ זײַנען אַראָפּגעפֿאַלן אױף זײערע פּנימער צו דער ערד, און האָבן געבלאָזן אַ שרעק
מיט די שופרות, און געשריגן צום הימל.
/4:41 און יהודה האָט באַשטימט עטלעכע מענער צו קעמפן קעגן די װאָס אין דער
פעסטונג, ביז ער האט גערייניקט דעם הײליקטום.
/4:42 און ער האָט אױסדערװײלט כֹּהנים פֿון אַן אומשולדיקן שמועס, װאָס האָבן ליב געהאַט
די געזעץ:
/4:43 װאָס האָט רײניקט דאָס הײליקטום, און האָט אַרױסגעטראָגן די פֿאַראומרײנע שטײנער אין אַ
טמא אָרט.
/4:44 און װי זײ האָבן זיך באַראַטט װאָס צו טאָן מיטן מזבח פֿאַר בראַנדאָפּפֿער,
וואָס איז געווען פאַרשוועכט;
/4:45 זײ האָבן געמײנט, אַז עס זאָל זײַן בעסט אַראָפּצוציען, כּדי עס זאָל ניט זײַן אַ שאַנד
זײ, װײַל די פֿעלקער האָבן זי פֿאַראומרײניקט; דערפֿאַר האָבן זײ עס אַראָפּגעריסן.
/4:46 און האָט אַרױפֿגעלײגט די שטײנער אױפֿן באַרג פֿון היכל אין אַ באַקוועם אָרט
אָרט, ביז עס זאָל קומען אַ נביא צו ווייַזן וואָס זאָל זיין געטאן
מיט זיי.
/4:47 און זײ האָבן גענומען גאַנץ שטײנער לויט דער תּוֹרה, און האָבן געבױט אַ נײַעם מזבח
לויט די ערשטע;
/4:48 און האָט באַמאַכט דאָס הײליקטום, און דאָס װאָס איז געװען אין דעם היכל,
און האָט געהייליקט די חצרות.
/4:49 און זײ האָבן געמאַכט נײַע הײליקע כלים, און אין היכל האָבן זײ געבראַכט די
מנוֹרה, און דעם מזבח פֿון בראַנדאָפּפֿער, און װײַרױך, און דעם
טיש.
/4:50 און אױפֿן מזבח האָבן זײ גערײכערט, און די לאָמפּן װאָס אױף דעם
זיי האבן אנגעצונדן די מנורה, כדי זיי זאלן ליכט אין דעם בית המקדש.
/4:51 און מע האָט אַרױפֿגעשטעלט די ברױט אױפֿן טיש, און אױסגעשפּרײט דאָס
שלײער , או ן פארענדיק ט אל ע ארבעט , װא ס ז ײ האב ן אנגעהויב ן מאכ ן .
/4:52 אַצונד אױפֿן פֿינף און צװאַנציקסטן טאָג פֿון נײַנטן חודש, װאָס װערט גערופֿן
דעם חודש קאַסליו, אין הונדערט אַכט און פערציק יאָר, זיי זענען אויפגעשטאנען
צומאל אין דער פרי,
/4:53 און האָט אױפֿגעבראַכט שלאַכטאָפּפֿער לױט דער געזעץ אױפֿן נײַעם מזבח פֿאַר בראַנד
קרבנות, וואס זיי האבן געמאכט.
/4:54 זע, אין װאָסער צײַט און אין װאָסער טאָג האָבן די פֿעלקער עס פֿאַרשװעכט, אַפילו אין
דאָס איז געװען געװידמעט מיט געזאַנג, און מיט ציטערן, און האַרפֿן, און צימבלען.
/4:55 און דאָס גאַנצע פֿאָלק איז געפֿאַלן אױף זײער פּנים, זיך געבוקט און געלויבט דעם
גאָט פון הימל, וואס האט געגעבן זיי גוט הצלחה.
/4:56 און זײ האָבן געהאַלטן די חנוכּה פֿון מזבח אַכט טעג, און האָבן געמאַכט
בראַנדאָפּפֿער מיט שִׂמְחָה, און מקרב געווען דעם שלאַכטאָפּפֿער
ישועה און לויב.
/4:57 און זײ האָבן באַצירט דעם פראָנט פֿון היכל מיט גאָלדענע קרוינען;
מיט שילדן; און די טױערן און די קאַמערן האָבן זײ באַנײַט, און האָבן אױפֿגעהױנגען
טירן אויף זיי.
/4:58 און עס איז געװען זײער אַ גרױסע פֿרײד צװישן דעם פֿאָלק, װעגן דעם
מע ן הא ט אװעקגעלײג ט שונ ה פו ן ד י גוים .
/4:59 און יהודה און זײַנע ברידער מיט דער גאַנצער עדה פֿון ישׂראל
געמאַכט, אַז די טעג פון חנוכת מזבח זאָלן זיין געהאלטן אין
זייער צייט פון יאָר צו יאָר אין אַכט טעג, פון די פינף
און צוואַנציקסטן טאָג פון חודש קאַסליו, מיט פרייד און פרייד.
/4:60 אױך אין יענער צײַט האָבן זײ אױפֿגעבױט דעם באַרג צִיון מיט הויכע מױערן און
שטאַרקע טורעמס רונד אַרום, כּדי די גויים זאָלן נישט קומען און טרעטן
אַראָפּ ווי זיי האָבן געטאן פריער.
/4:61 און זײ האָבן דאָרטן אַװעקגעשטעלט אַ באַשטעל עס צו היטן, און זײ האָבן באַפֿעסטיקט אין בית-שורא
ופהיטן עס; אַז די מענטשן זאָלן האָבן אַ פאַרטיידיקונג קעגן ידומיע.
