1 מלכים
/21:1 און עס איז געװען נאָך די דאָזיקע זאַכן, האָט נבֿות דער יזרעאֵלי געהאַט אַ
ווייַנגאָרטן, וואָס איז געווען אין יזרעאל, שווער ביי דעם פּאַלאַץ פון אַחאב דעם מלך פון
שומרון.
/21:2 און אַחאָב האָט גערעדט צו נָבֿטן, אַזױ צו זאָגן: גיב מיר דײַן װײַנגאָרטן, און איך װעל װעלן.
האָבן עס פֿאַר אַ גאָרטן פון קרייַטעכץ, ווייַל עס איז נאָענט צו מיין הויז: און איך
וועט דיר געבן פֿאַר אים אַ בעסער ווייַנגאָרטן ווי אים; אָדער, אויב עס ויסקומען גוט צו
דיך, איך וועל דיר געבן דעם ווערט אין געלט.
/21:3 האָט נבות געזאָגט צו אַחאבֿן: גאָט זאָל מיך פֿאַרהיטן, איך זאָל געבן דעם
אַ נחלה פֿון מײַנע עלטערן צו דיר.
/21:4 און אַחאָב איז אַרײַן אין זײַן הױז שװער און צער פֿון װעגן דעם װאָרט
װאָס נבאָט דער יזרעאלי האָט גערעדט צו אים, װאָרום ער האָט געזאָגט: איך װיל
ניט געבן דיר די נחלה פון מיינע עלטערן. אוּן עֶר הָאט אִים גִיגַאנְגֶען
זײַן בעט, און האָט אָפּגעקערט זײַן פּנים, און האָט ניט געגעסן ברױט.
/21:5 און זײַן װײַב איז געקומען צו אים, און האָט צו אים געזאָגט: װאָס איז דײַן גײַסט?
אַזױ טרויעריק, אַז דו עסט ניט קײן ברױט?
/21:6 און ער האָט צו איר געזאָגט: װײַל איך האָב גערעדט צו נבֿותן דעם יזרעאֵל, און
האָט צו אים געזאָגט: גיב מיר דײַן װײַנגאָרטן פֿאַר געלט; אָדער אַנדערש, אויב עס ביטע
דיר, איך װעל דיר געבן אַן אַנדער װײַנגאָרטן דערפֿאַר, און ער האָט געענטפֿערט: איך װעל
ניט געבן דיר מיין ווייַנגאָרטן.
/21:7 האָט צו אים געזאָגט זײַן װײַב אִזֶבֶל: אַצונד האָסטוּ דאָס מלוכה פֿון
ישראל? שטײ אױף, און עסט ברױט, און זאָל זיך פֿרײען דײַן האַרץ: איך װעל געבן
דיר דער װײַנגאָרטן פֿון נָבותן דעם יזרעאלי.
/21:8 און זי האָט אָנגעשריבן בריװ אין אַחאַבס נאָמען, און האָט זײ פֿאַרחתמעט מיט זײַן פּלאָמבע, און
געשיקט די בריוו צו די זקנים און צו די איידעלע וואס זענען געווען אין זיינע
שטאָט, וואוינט מיט נבאָט.
/21:9 און זי האָט אָנגעשריבן אין די בריװן, אַזױ צו זאָגן: רוף אָן אַ תענית, און לײגט נָבֿות
הויך צווישן די מענטשן:
/21:10 און האָט געשטעלט פֿאַר אים צװײ מענער, קינדער פֿון בליעל, צו זאָגן עדות קעגן
אים, אַזױ צו זאָגן: דו האָסט געשלאָגן גאָט און דעם מלך. און דעריבער פירן אים
אַרױס, און אים פֿאַרשטײנען, כּדי ער זאָל שטאַרבן.
/21:11 און די מענער פֿון זײַן שטאָט, די עלטסטע און די איידעלע װאָס זײַנען געװען
די באַװױנער אין זײַן שטאָט האָבן געטאָן אַזױ װי איזבעל האָט צו זײ געשיקט, און אַזױ װי עס
איז געווען געשריבן אין די בריוו וואָס זי האָט געשיקט צו זיי.
/21:12 זײ האָבן אױסגערופֿן אַ תענית, און האָבן אױפֿגעשטעלט נָבות אין דער הײך צװישן פֿאָלק.
/21:13 און עס זײַנען געקומען אַרײַן צװײ מענער, קינדער פֿון בליעל, און האָבן זיך געזעצט פֿאַר אים;
די מענער פֿון בליעל האָבן עדות געהאַט קעגן אים, אַקעגן נבוֹת, אין דער
פָּנוֹת פוּן דעם פאָלק, אַזוי צו זאָגן: נבות האָט געשלאָגן גאָט און דעם מלך.
און זײ האָבן אים אַרױסגעטראָגן פֿון שטאָט, און האָבן אים פֿאַרשטײנט מיט שטײנער.
אז ער איז געשטארבן.
/21:14 און זײ האָבן געשיקט צו אִזֶבֿלן, אַזױ צו זאָגן: נבֿות איז פֿאַרשטײנערט, און איז געשטאָרבן.
/21:15 און עס איז געװען, װי איזבעל האָט געהערט, אַז נבאָט איז פֿאַרשטײנט געװאָרן, און ער איז געװען.
טױט, האָט אִיזֶבֶל געזאָגט צו אַחאבֿן: שטײ אױף, אַרבן דעם װײַנגאָרטן
פֿון נבוֹת דעם יזרעאלי, װאָס ער האָט דיר ניט געװאָלט געבן פֿאַר געלט: פֿאַר
נבאָט איז ניט לעבעדיק, אָבער טויט.
/21:16 און עס איז געװען, װי אַחאבֿ האָט געהערט, אַז נָבות איז געשטאָרבן, איז אַחאָב
איז אױפֿגעשטאַנען אַראָפּצוגײן צום װײַנגאָרטן פֿון נבוֹת דעם יזרעאלי, צו נעמען
פאַרמעגן דערפון.
/21:17 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געקומען צו אֵלִיָהון דעם תשבי, אַזױ צו זאָגן:
/21:18 שטײ אױף, גײ אַראָפּ אַנטקעגן אַחאָב דעם מלך פֿון ישׂראל װאָס אין שומרון;
ער איז אין דעם װײַנגאָרטן פֿון נָבות, װאָס ער איז אַהין אַראָפּגעגאַנגען אים אַרבן.
/21:19 און זאָלסט רעדן צו אים, אַזױ צו זאָגן: אַזױ האָט גאָט געזאָגט: האָסטו?
דערהרגעט, און אויך גענומען פאַרמעגן? און זאָלסט רעדן צו אים,
אַזױ צו זאָגן: אַזױ האָט גאָט געזאָגט: אין דעם אָרט װאָס די הינט האָבן געלעקט דאָס בלוט פֿון
נָבות זאָלן הינט לעקן דײַן בלוט, דײַן.
/21:20 האָט אַחאָב געזאָגט צו אֵלִיָהון: האָסטו מיך געפֿונען, מײַן פֿײַנט? און ער
האָט געענטפֿערט: איך האָב דיך געפֿונען, װײַל דו האָסט זיך פֿאַרקױפֿט צו אַרבעטן בײז
אין די אויגן פון גאָט.
/21:21 זע, איך ברענג אױף דיר שלעכטס, און װעל אַװעקנעמען דײַן נאָכקום.
און ער װעט פֿאַרשנײַדן פֿון אַחאָב דעם װאָס פּשט אױף דער װאַנט, און אים
װאָס איז פֿאַרשלאָסן און געבליבן אין ישׂראל,
/21:22 און װעל מאַכן דײַן הױז אַזױ װי דאָס הױז פֿון ירבעם דעם זון פֿון נבֿטן;
און אַזױ װי דאָס הױז פֿון בעשא דעם זון פֿון אַחיָהון, פֿאַר דער צרה
מיט װאָס דו האָסט מיך דערצערנט, און געמאַכט זינדיקן ישׂראל.
/21:23 און אױך פֿון אײזֶבֿלן האָט גאָט גערעדט, אַזױ צו זאָגן: די הינט װעלן עסן אײזֶבל.
ביי דער וואַנט פון יזרעאל.
/21:24 דעם װאָס שטאַרבט פֿון אַחאבֿן אין שטאָט, װעלן עסן די הינט; און אים אַז
שטאַרבן אין פֿעלד װעלן עסן די פֿױגלען פֿון הימל.
/21:25 אָבער ניט געװען אַזױ װי אַחאָב, װאָס האָט זיך פֿאַרקױפֿט צו אַרבעטן
שלעכטס אין די אױגן פֿון גאָט, װאָס זײַן װײַב ישבֿל האָט אױפֿגעבראַכט.
/21:26 און ער האָט געטאָן זײער אַן אומװערדיקײט נאָכן נאָכן אָפּטער, אַזױ װי אַלץ
אַזױ װי האָבן געטאָן די אֶמוֹרי װאָס גאָט האָט זײ פֿאַרטריבן פֿאַר די קינדער פֿון זײ
ישראל.
/21:27 און עס איז געװען, װי אַחאָב האָט געהערט די דאָזיקע װערטער, האָט ער צעריסן זײַנע
קלײדער , או ן הא ט אנגעטאן , זאק , אוי ף זײ ן פלײש , או ן געפאם ט או ן זי ך ארײנגעלײגט
זאק, און געגאנגען ווייך.
/21:28 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געקומען צו אֵלִיָהון דעם תשבי, אַזױ צו זאָגן:
/21:29 זעסטו, װי אַחאָב דערנידעריקט זיך פֿאַר מיר? װײַל ער דערנידעריקט זיך
זיך פֿאַר מיר, איך וועל ניט ברענגען די בייז אין זיינע טעג, אָבער אין זיינע
די טעג פֿון דער זון װעל איך ברענגען דאָס בײז אױף זײַן הױז.
