1 מלכים
/18:1 און עס איז געװען נאָך פֿיל טעג, איז געקומען דאָס װאָרט פֿון גאָט
אליהו אין דריטן יאָר, אַזױ צו זאָגן: גײ באַװײַזן דיך צו אַחאבֿן; און איך וועל
שיק רעגן אויף דער ערד.
/18:2 און אֵלִיָהו איז געגאַנגען זיך באַװײַזן צו אַחאבֿן. און עס איז געווען אַ שווערער הונגער
אין שומרון.
/18:3 און אַחאָב האָט גערופֿן עבֿדיָהו, װאָס איז געװען דער גענעראל פֿון זײַן הױז. (איצט
עבֿדיה האָט זייער מורא געהאַט פֿאַר גאָט:
/18:4 װאָרום אַזױ איז געװען, װען אִזֶבֿל האָט פֿאַרשניטן די נבֿיאים פֿון גאָט, אַזױ
עבֿדיה האָט גענומען הונדערט נביאים, און האָט זיי באַהאַלטן ביי פופציק אין אַ הייל, און
געפֿיטערט זיי מיט ברויט און וואַסער.)
/18:5 און אַחאָב האָט געזאָגט צו עבֿדיָהן: גײ אין לאַנד, צו אַלע קװאַלן פֿון
וואַסער, און צו אַלע ביקס: טאָמער מיר קענען געפֿינען גראָז צו ראַטעווען די
פֿערד און מאַלעשן לעבעדיק, אַז מיר פאַרלירן ניט אַלע די חיות.
/18:6 און זײ האָבן צעטײלט דאָס לאַנד צװישן זײ, צו אַריבערגײן אין איר;אַחאָב איז געגאַנגען
אײן װעג אַלײן, און עבֿדיה איז געגאַנגען אַלײן אַן אַנדער װעג.
/18:7 און װי עבֿדיָהו איז געװען אױפֿן װעג, ערשט אֵלִיָהו האָט אים באַגעגנט, און ער האָט אים דערקענט.
און ער איז געפֿאַלן אױף זײַן פּנים, און האָט געזאָגט: ביסטו מײַן האַר אליהו?
/18:8 האָט ער אים געענטפֿערט: איך בין: גײ זאָג צו דײַן האַר: זע, אליהו איז דאָ.
/18:9 האָט ער געזאָגט: װאָס האָב איך געזינדיקט, אַז דו װעסט מציל זײַן דײַן קנעכט
אין דער האַנט פֿון אַחאבן, מיך צו טײטן?
/18:10 אַזױ װי יהוה דײַן גאָט לעבט, איז ניטאָ קײן פֿאָלק און קײן מלוכה, װוּ מײַן
גאָט האָט ניט געשיקט דיך זוכן, און אַז זײ האָבן געזאָגט: ער איז ניט דאָרטן; ער
האט א שבועה גענומען פון מלכות און פאלק, אז זיי האבן דיך ניט געפונען.
/18:11 און אַצונד זאָגסטו: גײ זאָג צו דײַן האַר: זע, אליהו איז דאָ.
/18:12 און עס װעט זײַן, װי איך בין אַװעק פֿון דיר, זאָל דער
דער גייסט פון גאָט וועט דיך פירן אַהין איך קען ניט; און אַזוי ווען איך
קום און זאָג אַחאבן, און ער קען דיך ניט געפֿינען, ער זאָל מיך טײטן; אָבער איך דײַן
קנעכט האָט מורא פֿאַר גאָט פֿון מײַן יוגנט.
/18:13 איז מײַן האַר ניט געזאָגט געװאָרן װאָס איך האָב געטאָן, װען יִזֶבל האָט געטײט די נבֿיאים פֿון דעם
גאָט, װי איך האָב באַהאַלטן הונדערט מאַן פֿון די נבֿיאים פֿון גאָט מיט פֿופֿציק אין אַ
הייל, און זיי שפּייזן מיט ברויט און וואַסער?
/18:14 און אַצונד זאָגסטו: גײ זאָג צו דײַן האַר: זע, אליהו איז דאָ;
װעט מיך דערהרגענען.
/18:15 און אֵלִיָהו האָט געזאָגט: אַזױ װי דער האַר פֿון צבֿאות לעבט, װאָס איך שטײ פֿאַר אים, איך
איך וועל מיך אוודאי ווייזן צו אים היינט.
/18:16 איז עבֿדיה געגאַנגען אַנטקעגן אַחאָבן, און האָט אים דערצײלט, און אַחאָב איז געגאַנגען אַנטקעגן
אליהו.
/18:17 און עס איז געװען, װי אַחאָב האָט דערזען אליהו, האָט אַחאָב צו אים געזאָגט: קונסט.
דוּ, דער, וואָס לאָזט ישׂראל?
/18:18 און ער האָט געענטפֿערט: איך האָב ניט דערשראָקן ישׂראל; אָבער דו און דײַן פֿאָטערס
הױז, װאָס איר האָט פֿאַרלאָזן די געבאָט פֿון גאָט, און דו
האסט נאכגעפאלגט די בעלים.
/18:19 און אַצונד שיק, און זאַמלט צו מיר גאַנץ ישׂראל אױפֿן באַרג כרמל, און
די נביאים פון בַעַל פֿיר הונדערט און פֿופֿציק, און די נביאים פֿון דעם
גרױסע פֿיר הונדערט, װאָס עסן בײם טיש פֿון איזבל.
/18:20 האָט אַחאָב געשיקט צו אַלע קינדער פֿון ישׂראל, און האָט אײַנגעזאַמלט די נבֿיאים
צוזאַמען צום באַרג כרמל.
/18:21 און אֵלִיָהו איז געקומען צו דעם גאַנצן פֿאָלק, און האָט געזאָגט: װי לאַנג האַלט איר אױף צװישן?
צוויי מיינונגען? אויב יהוה איז גאָט, גיי אים נאָך;
אים. און דאָס פֿאָלק האָט אים ניט געענטפֿערט קײן װאָרט.
/18:22 האָט אֵלִיָהו געזאָגט צום פֿאָלק: איך, נאָר איך, בלײַב אַ נבֿיא פֿון
דער האר; אָבער די נבֿיאים פֿון בַעַל זײַנען פֿיר הונדערט און פֿופֿציק מאַן.
/18:23 זאָלן זײ אונדז דעריבער געבן צװײ אָקסן; און זאָלן זײ אױסקלײַבן אײן אָקס
פֿאַר זיך, און שנייַדן עס אין ברעקלעך, און לייגן עס אויף האָלץ, און שטעלן ניט
פֿײַער אונטער; און איך װעל אָנטאָן דעם אַנדערן אָקס, און אים אַװעקלײגן אױף האָלץ, און
שטעלן קיין פייער אונטער:
/18:24 און איר זאָלט רופֿן דעם נאָמען פֿון אײַערע געטער, און איך װעל רופֿן דעם נאָמען פֿון דעם
יהוה: און דער גאָט װאָס ענטפֿערט מיט פֿײַער, זאָל זײַן גאָט. און אַלע
האָט מען געענטפערט און געזאָגט: גוט גערעדט.
/18:25 און אֵלִיָהו האָט געזאָגט צו די נבֿיאים פֿון בַעַל: קלײַבט אײַך אױס פֿאַר אײן אָקס
אייַך, און אָנטאָן עס ערשטער; ווארים איר זענט פילע; און רופן אויף דעם נאָמען פון
אײַערע געטער, אָבער אַרײַנטאָן ניט אונטער אַ פֿײַער.
/18:26 און זײ האָבן גענומען דעם אָקס װאָס מע האָט זײ געגעבן, און זײ האָבן אים אָנגעטאָן, און זײ האָבן אים אָנגעטאָן
האָט גערופֿן דעם נאָמען פון בעל פון מאָרגן און ביז מיטאָג, אַזוי צו זאָגן: אָ בעל!
הערט אונדז. אבער עס איז געווען קיין קול, און קיין וואָס געענטפערט. אוּן זֵיי הָאבִּין זִיךְ גִיפוּנְט
אויפן מזבח וואָס איז געמאַכט געוואָרן.
/18:27 און עס איז געװען אין מיטאָג, האָט אֵלִיָהו מיט זײ געשפּילט, און געזאָגט: שרײַ.
הויך: וואָרעם ער איז אַ גאָט; אָדער ער רעדט, אָדער ער יאָגט, אָדער ער
איז אין אַ נסיעה, אָדער טאָמער ער שלאָפט, און מוזן זיין דערוועקט.
/18:28 און זײ האָבן געשריגן מיט אַ קול, און האָבן זיך אָפּגעשניטן מיט מעסערס לױט זײער שטייגער
און לאַנסעטן, ביז דאָס בלוט איז אַרױסגעגאַנגען אױף זײ.
/18:29 און עס איז געװען, אַז האַלבער טאָג איז פֿאַרבײַ, און זײ האָבן נבֿיאות געזאָגט ביזן טאָג
צייט פון דער קרב פון אָוונט, אַז עס איז ניט געווען
אַ קָול, און ניט עמיצער צו ענטפֿערן, און קיין וואָס האָט באַטראַכט.
/18:30 און אֵלִיָהו האָט געזאָגט צום גאַנצן פֿאָלק: גענענט צו מיר. און אַלע
מענטשן האָבן גענענט צו אים. און ער האָט געמאַכט דעם מזבח פֿון גאָט
איז צעבראכן געווארן.
/18:31 און אֵלִיָהו האָט גענומען צװעלף שטײנער, לױט דער צאָל פֿון די שבֿטים פֿון
די קינדער פֿון יעקב, װאָס דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געקומען צו זײ, אַזױ צו זאָגן: ישׂראל
וועט זיין דיין נאָמען:
/18:32 און מיט די שטײנער האָט ער געבױט אַ מזבח אין נאָמען פֿון גאָט, און ער
האָט געמאַכט אַ גרוב אַרום דעם מזבח, אַזוי גרויס ווי צוויי מאָס
זוימען.
/18:33 און ער האָט אײַנגעשטעלט דאָס האָלץ, און האָט אָפּגעשניטן דעם אָקס, און האָט אַרױפֿגעלײגט
אים אױפֿן האָלץ, און האָט געזאָגט: פֿיל פֿײַער פֿאַסן מיט װאַסער, און גיסט עס אױף
דאָס בראַנדאָפּפֿער, און אױפֿן האָלץ.
/18:34 און ער האָט געזאָגט: טוט דאָס דאָס צװײטע מאָל. און זיי האבן עס געטאן די צווייט מאָל. און
האָט ער געזאָגט: טאָן דאָס דאָס דריטע מאָל. און זיי האבן עס געטאן די דריט מאָל.
/18:35 און דאָס װאַסער איז געלאָפֿן רונד אַרום דעם מזבח; און ער האָט אױך אָנגעפֿילט דעם גרוב
מיט וואַסער.
/18:36 און עס איז געװען אין דער צײַט פֿון אָװנטאָפּפֿער
קרבן, האָט אֵלִיָהו דער נביא גענענט, און האָט געזאָגט: יהוה גאָט פֿון!
אַבֿרהם, יצחק, און פֿון ישׂראל, זאָל מען הײַנט װיסן אַז דו ביסט
גאָט אין ישׂראל, און אַז איך בין דײַן קנעכט, און װאָס איך האָב געטאָן דאָס אַלץ
זאכן אין דיין וואָרט.
/18:37 הער מיך צו, גאָט, הער מיך צו, כּדי דאָס דאָזיקע פֿאָלק זאָל װיסן אַז דו ביסט דער
יהוה גאָט, און אַז דו האָסט אומקערן זײער האַרץ.
/18:38 און דאָס פֿײַער פֿון גאָט איז געפֿאַלן, און האָט פֿאַרצערט דאָס בראַנדאָפּפֿער, און
דאָס האָלץ, און די שטײנער, און דאָס שטױב, און דאָס װאַסער װאָס איז געװען אױסגעליקט
אין די טרענטש.
/18:39 און אַז דאָס גאַנצע פֿאָלק האָט עס געזען, זײַנען זײ געפֿאַלן אױף זײער פּנים, און זײ האָבן געזאָגט:
יהוה, ער איז דער גאָט; יהוה, ער איז דער גאָט.
/18:40 און אֵלִיָהו האָט צו זײ געזאָגט: נעם די נבֿיאים פֿון בַעַל; זאל ניט איינער פון
זיי אַנטלויפן. און זײ האָבן זײ גענומען, און אֵלִיָהו האָט זײ אַראָפּגעבראַכט צו דער ערד
טײַך קישון, און האָט זײ דאָרטן דערהרגעט.
/18:41 און אֵלִיָהו האָט געזאָגט צו אַחאבֿן: שטײ אױף, עסט און טרינקען; פֿאַר עס איז אַ
געזונט פון זעט פון רעגן.
/18:42 איז אחאב אַרױפֿגעגאַנגען עסן און טרינקען. און אליהו איז אַרױפֿגעגאַנגען אױפֿן שפּיץ
קאַרמעל; און ער האָט זיך אַװעקגעװאָרפֿן אױף דער ערד, און האָט אַרױפֿגעטאָן זײַן פּנים
צװישן די קני,
/18:43 האָט ער געזאָגט צו זײַן קנעכט: גײ אַצונד אַרױף, קוק צום ים. און ער איז אַרױפֿגעגאַנגען,
און האָט געקוקט, און געזאָגט: עס איז גאָרנישט. האָט ער געזאָגט: גײ װידער זיבן
מאל.
/18:44 און עס איז געװען אין זיבעטן מאָל, האָט ער געזאָגט: זע, דאָרטן
שטײט אױף אַ קלײן װאָלקן פֿון ים, װי אַ מענטשנס האַנט. און ער האָט געזאָגט:
גײ אַרױף, זאָג צו אַחאבֿן: גרײט דײַן רײַטװאָגן, און גײ אַראָפּ, אַז דער
רעגן האַלטן דיך ניט.
/18:45 און עס איז געװען אין דער צװישן, איז דער הימל געװען שװאַרץ
וואלקנס און ווינט, און עס איז געווען אַ גרויס רעגן. און אַחאָב איז געפֿאָרן, און איז געגאַנגען צו
יזרעאל.
/18:46 און די האַנט פֿון גאָט איז געװען אױף אֵלִיָהון; און ער האָט אָנגעגורט זײַנע לענדן
איז געלאפן פאר אחאבן צום אריינגאנג פון יזרעאל.
