1 מלכים
/14:1 אין יענער צײַט איז אַבֿיָה דער זון פֿון יָרָבֿעָם קראַנק געװאָרן.
/14:2 האָט יָרָבֿעָם געזאָגט צו זײַן װײַב: שטײ, איך בעט דיך, אױף, און פֿאַרשטעל דיך!
כּדי דו זאָלסט ניט װיסן װי די װײַב פֿון יָרָבֿעָמען; און באַקומען דיך צו
שילה: זע, דאָרטן איז אַחיהו דער נביא, וואָס האָט מיר געזאָגט, אַז איך זאָל
            זייט אַ מלך איבער דעם דאָזיקן פאָלק.
/14:3 און נעם מיט דיר צען ברױט, און שפּײַזלעך, און אַ האָניק־בעטל, און
גײ צו אים: ער װעט דיר זאָגן װאָס װעט װערן פֿון דעם קינד.
/14:4 און יָרָבֿעָמס װײַב האָט אַזױ געטאָן, און איז אױפֿגעשטאַנען, און איז געגאַנגען קײן שִלֹה, און איז געקומען צו
דאָס הױז פֿון אַחיָהון. אָבּער אַחיָהו האָט נישט געקענט זען; װאָרום זײַנע אױגן זײַנען געװען פֿאַרשטעלט
                                         סיבה פון זיין עלטער.
/14:5 און גאָט האָט געזאָגט צו אַחיָהון: זע, די װײַב פֿון יָרָבֿעָמען קומט צו.
בעט פֿון דיר אַ זאַך פֿאַר איר זון; ווארים ער איז קראנק: אזוי און אזוי וועט
זאָגסטו צו איר: װאָרום עס װעט זײַן, װען זי קומט אַרײַן, װעט זי זײַן
                                    הערט זיך אן אנדער פרוי.
/14:6 און עס איז געװען, װי אַחיהו האָט געהערט דעם קָול פֿון אירע פֿיס, װען זי איז אַרײַן
בײַ דער טיר, װאָס ער האָט געזאָגט: קומט אַרײַן, דו װײַב פֿון יָרָבֿעָמען; פארוואס פעניסט
דו אליין צו זיין אן אנדער? ווארים איך בין געשיקט צו דיר מיט שווערע בשורה.
/14:7 גײ זאָג צו יָרָבֿעָמען: אַזױ האָט געזאָגט יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל, װאָרום איך
האָט דיך דערהויבן פֿון צווישן דעם פֿאָלק, און דיך געמאַכט אַ האַר איבער מײַן פֿאָלק
                                                                  ישראל,
/14:8 און האָט אָפּגעריסן דאָס מלוכה פֿון דעם הױז פֿון דָוִדן, און האָט עס דיר געגעבן
און דו ביסט ניט געװען אַזױ װי מײַן קנעכט דוד, װאָס האָט געהיט מײַנע געבאָט,
און װאָס איז מיר נאָכגעגאַנגען מיט זײַן גאַנצן האַרצן, נאָר צו טאָן װאָס איז רעכט
                                                אין מיינע אויגן;
/14:9 אָבער האָסט געטאָן שלעכטס איבער אַלע װאָס זײַנען געװען פֿאַר דיר, װאָרום דו ביסט געגאַנגען
און האָט דיך געמאַכט אַנדערע געטער, און געגאָסענע בילדער, מיך צו דערצערענען, און
             האסט מיך געווארפן הינטער דיין רוקן:
/14:10 דרום זע, איך ברענג אַ בײז אױף דעם הױז פֿון יָרָבֿעָם, און
װעט פֿאַרשנײַדן פֿון יָרָבֿעָם דעם װאָס פּשט אױף דער װאַנט, און אים
װאָס איז פֿאַרשלאָסן און געבליבן אין ישׂראל, און װעט אַװעקנעמען דאָס איבעריקע פֿון
דאָס הױז פֿון יָרָבעָמען, אַזױ װי אַ מאַן נעמט אַװעק מיסט, ביז אַלץ איז אַװעק.
/14:11 דעם װאָס שטאַרבט פֿון יָרָבֿעָם אין שטאָט, װעלן די הינט עסן; און אים אַז
שטאַרבן אין פֿעלד װעלן עסן די פֿױגלען פֿון הימל, װאָרום גאָט האָט
                                                           גערעדט עס.
/14:12 דרום שטײ אױף, גײ צו דײַן הױז, און װען דײַנע פֿיס
קום אַרײַן אין שטאָט, זאָל דאָס קינד שטאַרבן.
/14:13 און גאַנץ ישׂראל זאָל טרויערן איבער אים, און אים באַגראָבן, װאָרום ער נאָר פֿון
ירבעם וועט קומען אין קבֿר, ווייַל אין אים עס איז געפֿונען עטלעכע
גוטס צו יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל אין דעם הױז פֿון יָרָבֿעָם.
/14:14 און גאָט װעט אים אױפֿשטעלן אַ מלך איבער ישׂראל, װאָס װעט שנײַדן
פֿון דעם הױז פֿון יָרָבֿעָם אין יענעם טאָג, אָבער װאָס? אפילו איצט.
/14:15 װאָרום גאָט װעט שלאָגן ישׂראל, אַזױ װי אַ שטאַנג ציט זיך אין װאַסער, און
ער װעט אױסװאָרשן ישׂראל פֿון דעם דאָזיקן גוטן לאַנד װאָס ער האָט געגעבן צו זײערע
אבות, און זיי צעוואָרפן איבער דעם טייַך, ווייַל זיי האָבן געמאכט
                        זײערע גרעכן, דערצערענען גאָט.
/14:16 און ער װעט אָפּגעבן ישׂראל פֿון װעגן די זינד פֿון יָרָבֿעָם װאָס האָט געטאָן
זינד, און ווער האָט געמאַכט ישראל צו זינדיקן.
/14:17 און יָרָבֿעָמס װײַב איז אױפֿגעשטאַנען, און איז אַװעקגעגאַנגען, און איז געקומען קײן תרצה;
זי איז געקומען צו דער שװעל פֿון דער טיר, דאָס קינד איז געשטאָרבן;
/14:18 און זײ האָבן אים באַגראָבן; און גאַנץ ישׂראל האָט געטרױערט אױף אים, לױט דעם
דאָס װאָרט פֿון גאָט װאָס ער האָט גערעדט דורך דער האַנט פֿון זײַן קנעכט אַחיהו דעם
                                                                    נביא.
/14:19 און די איבעריקע זאַכן פֿון יָרָבֿעָמען, װי ער האָט מלחמה געהאַלטן, און װי ער האָט געקיניגט;
זע, זיי זענען געשריבן אין דעם בוך פון די דברי הימים פון די מלכים פון
                                                                  ישראל.
/14:20 און די טעג װאָס ירבעם האָט געקיניגט זײַנען געװען צװײ און צװאַנציק יאָר;
איז געלעגן מיט זײַנע עלטערן, און זײַן זון נדבֿ איז מלך אױף זײַן אָרט.
/14:21 און רחבֿעם דער זון פֿון שלמהן האָט געקיניגט אין יהודה. רחבֿעם איז געווען פערציק און
איין יאָר אַלט, ווען ער האָט געקיניגט, און זיבעצן יאָר האָט ער געקיניגט
ירושָלַיִם, די שטאָט װאָס גאָט האָט אױסדערװײלט פֿון אַלע שבֿטים
ישראל, צו שטעלן זיין נאָמען דאָרט. און דער נאָמען פֿון זײַן מוטער איז געװען נַעֲמָה
                                                      אַממאָניטיס.
/14:22 און יהודה האָט געטאָן װאָס איז שלעכט אין די אױגן פֿון גאָט, און זײ האָבן אים דערצערנט.
קנאות מיט זייערע זינד וואס זיי האבן באגאנגען, העכער פון אלע זייערע
                                                  טאטע האט געטאן.
/14:23 װאָרום מע האָט זײ אױך געבױט בָּמוֹת, און געמעלן, און גרעכן אױף איטלעכער
       הויך בערגל, און אונטער יעדער גרין בוים.
/14:24 און עס זײַנען געװען אױך סדוםים אין לאַנד, און זײ האָבן געטאָן אַזױ װי אַלץ
די אומװערדיקײטן פֿון די פֿעלקער װאָס גאָט האָט פֿאַרטריבן פֿאַר דעם
                                          קינדער פֿון ישׂראל.
/14:25 און עס איז געװען אין פֿינפֿטן יאָר פֿון מלך רחבֿעם, האָט שישאַק.
דער מלך פֿון מִצרַיִם איז אַרױפֿגעגאַנגען אַקעגן ירושלים.
/14:26 און ער האָט אַװעקגענומען די אוצרות פֿון דעם הױז פֿון גאָט, און דעם
אוצרות פון בית המלך; ער האָט אַפֿילו אַוועקגענומען אַלץ, און ער האָט אַוועקגענומען
אַלע גילדערנע שילדן װאָס שלמה האָט געמאַכט.
/14:27 און דער מלך רחבֿעם האָט געמאַכט קופּערנע שילדן אױף זײער אָרט, און האָט זײ איבערגעגעבן.
צו די הענט פון דעם הויפט פון די וואך, וואס האט געהיט די טיר פון דעם
                                                           מלכס הויז.
/14:28 און עס איז געװען, װי דער מלך איז אַרײַנגעגאַנגען אין הױז פֿון גאָט, איז דער
הָאט זֵיי גִיזָאגְט גִיזָאגְט, אוּן הָאט זֵיי גֶעבְּרֶענְגֶערְט אִין דֶער קֶערְמֶער.
/14:29 און די איבעריקע זאַכן פֿון רחבֿעם, און אַלץ װאָס ער האָט געטאָן, זײַנען זײ ניט.
געשריבן אין דעם בוך פון די דברי הימים פון די מלכים פון יהודה?
/14:30 און עס איז געװען מלחמה צװישן רחבֿעם און צװישן יָרָבֿעָמען אַלע זײערע טעג.
/14:31 און רחבֿעם איז געלעגן מיט זײַנע עלטערן, און איז באַגראָבן געװאָרן מיט זײַנע עלטערן אין
די שטאָט פון דוד. און דער נאָמען פֿון זײַן מוטער איז געװען נַעַמָה אַ עמונית. און
זײַן זון אַבֿיָם האָט געקיניגט אױף זײַן אָרט.