1 מלכים
/12:1 און רחבֿעם איז געגאַנגען קײן שכֶם, װאָרום גאַנץ ישׂראל איז געקומען קײן שכם
מאַכט אים אַ מלך.
/12:2 און עס איז געװען, װי ירבעם דער זון פֿון נבֿטן, װאָס איז נאָך געװען אַרײַן
מִצרַיִם האָט דאָס געהערט, װאָרום ער איז אַנטלאָפֿן פֿון פֿאַרן מלך שלמהן,
און יָרָבעָם איז געזעסן אין מִצרַיִם;)
/12:3 און זײ האָבן געשיקט און אים גערופֿן. און יָרָבעָם און די גאַנצע עדה
איז געקומען ישׂראל, און האָט גערעדט צו רחבֿעם, אַזױ צו זאָגן:
/12:4 דײַן פֿאָטער האָט שװער געמאַכט אונדזער יאָך;
דינסט פֿון דײַן פֿאָטער, און זײַן שווערן יאָך, װאָס ער האָט אַרויפֿגעטאָן אױף אונדז, ליכטיקער,
און מיר װעלן דיך דינען.
/12:5 און ער האָט צו זײ געזאָגט: גײט נאָך דרײַ טעג אַװעק, און קערט זיך צוריק צו מיר.
און דאָס פֿאָלק איז אַװעקגעגאַנגען.
/12:6 און דער מלך רחבֿעם האָט זיך באַראַטט מיט די זקנים װאָס זײַנען געשטאַנען פֿאַר שלמהן
זײַן פֿאָטער, בעת ער האָט נאָך געלעבט, און האָט געזאָגט: װי זאָגט איר, אַז איך זאָל?
ענטפֿערן דעם מענטשן?
/12:7 און זײ האָבן צו אים גערעדט, אַזױ צו זאָגן: אױב דו װעסט זײַן אַ קנעכט צו דעם דאָזיקן.
דאָס פֿאָלק הײַנטיקן טאָג, און װעט זײ דינען, און זײ ענטפֿערן, און רעדן גוטס
װערטער צו זײ, װעלן זײ זײַן דײַנע קנעכט אױף אײביק.
/12:8 און ער האָט פֿאַרלאָזן דעם עצה פֿון די זקנים, װאָס זײ האָבן אים געגעבן, און
זי ך באראט ן מי ט ד י ױנגעלײט , װא ס זײנע ן מי ט אי ם דערװאקסן , או ן װעלכ ע
איז געשטאנען פאר אים:
/12:9 און ער האָט צו זײ געזאָגט: װאָס גיט איר אַן עצה, אַז מיר זאָלן דאָס ענטפֿערן?
מענטשן װאָס האָבן צו מיר גערעדט, אַזױ צו זאָגן: מאַכט דאָס יאָך װאָס דײַן פֿאָטער
צי האָט אונדז אַ לייטער?
/12:10 און די יונגען װאָס זײַנען מיט אים דערװאַקסן, האָבן צו אים גערעדט, אַזױ צו זאָגן:
אַזױ זאָלסטו רעדן צו דעם דאָזיקן פֿאָלק װאָס האָט צו דיר גערעדט, אַזױ צו זאָגן: דײַן
דער פֿאָטער האָט שווער געמאַכט אונדזער יאָך, אָבער דו האָסט אונדז ליכטיג געמאַכט; אַזוי זאָל
זאָגסט צו זײ: מײַן פֿינגער זאָל זײַן גריקער פֿון מײַן פֿאָטערס
לענדן.
/12:11 און אַצונד, װאָס מײַן פֿאָטער האָט אײַך אָנגעטאָן אַ שװערן יאָך, װעל איך צוגעבן
אײַער יאָך: מײַן פֿאָטער האָט דיך געטראַכט מיט אַ שיץ, אָבער איך װעל טײַכטן
איר מיט סקאָרפּיאַנז.
/12:12 איז ירבעם און דאָס גאַנצע פֿאָלק געקומען קײן רחבֿעם אױפֿן דריטן טאָג, אַזױ װי דער
האָט דער מלך באַשטימט, אַזוי צו זאָגן: קום ווידער צו מיר דעם דריטן טאָג.
/12:13 און דער מלך האָט געענטפֿערט דאָס פֿאָלק גרױס, און האָט פֿאַרלאָזן די זקנים
עצה וואָס זיי האָבן אים געגעבן;
/12:14 און ער האָט צו זײ גערעדט לויט דער עצה פֿון די יונגען, אַזױ צו זאָגן: מײַן פֿאָטער
האָט שווער געמאַכט דײַן יאָך, און איך װעל צוגעבן צו דײַן יאָך: אױך מײַן פֿאָטער
איך וועל דיך טשעפען מיט שיץ;
/12:15 דרום האָט דער מלך ניט צוגעהערט צום פֿאָלק; װאָרום די סיבה איז געװען פֿון
גאָט, כּדי ער זאָל טאָן זײַן װאָרט װאָס גאָט האָט גערעדט דורך
אַחיָהו דער שילוני צו ירבעם דעם זון פֿון נבֿטן.
/12:16 און אַז גאַנץ ישׂראל האָט געזען, אַז דער מלך האָט ניט צוגעהערט צו זײ, דאָס פֿאָלק
האָט געענטפֿערט דער מלך, אַזױ צו זאָגן: װאָסער חלק האָבן מיר אין דָוִדן? ניט האָבן
מיר נחלה אין דעם זון פֿון יִשַין: צו אײַערע געצעלטן, ישׂראל, אַצונד, זען
דײַן הױז, דוד. און ישׂראל איז אַװעקגעגאַנגען צו זײערע געצעלטן.
/12:17 אָבער די קינדער פֿון ישׂראל װאָס זײַנען געזעסן אין די שטעט פֿון יהודה,
רחבֿעם האָט געקיניגט איבער זיי.
/12:18 און דער מלך רחבֿעם האָט געשיקט אדורם, װאָס איז געװען איבער דער צאָל; און גאַנץ ישׂראל
האָט אים פֿאַרשטײנט מיט שטײנער, אַז ער איז געשטאָרבן. דעריבער האָט דער מלך רחבֿעם געשלאָגן
אים אַרױפֿצוגײן אױף זײַן רײַטװאָגן, צו אַנטלאָפֿן קײן ירושלים.
/12:19 און ישׂראל האָט װידערשפּעניקט אין דעם הױז פֿון דָוִדן ביז הײַנטיקן טאָג.
/12:20 און עס איז געװען, װי גאַנץ ישׂראל האָט געהערט, אַז ירבעם איז װידער געקומען;
און זײ האָבן געשיקט און אים גערופֿן צו דער עדה, און האָבן אים געמאַכט פֿאַר אַ מלך
איבער גאַנץ ישׂראל: ניט געװען קײנער װאָס איז נאָכגעגאַנגען דעם הױז פֿון דָוִדן, נײַערט
נאָר דעם שבט יהודה.
/12:21 און אַז רחבֿעם איז געקומען קײן ירושלים, האָט ער אײַנגעזאַמלט דאָס גאַנצע הױז
יהודה מיט דעם שבט פון בנימין, הונדערט און אַכציק טויזנט
אויסגעקליבענע מענער װאָס זײַנען געװען קריגערס, צו קעמפן קעגן דעם הױז פֿון ישׂראל,
צו ברענגען דאָס מלוכה צו רחבֿעם דעם זון פֿון שלמהן.
/12:22 און דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געקומען צו שמעיהן דעם מאַן פֿון גאָט, אַזױ צו זאָגן:
/12:23 רעד צו רחבֿעם דעם זון פֿון שלמהן דעם מלך פֿון יהודה, און צו אַלע
הױז פֿון יהודה און בנימין, און צו דעם איבערבלײַב פֿון פֿאָלק, אַזױ צו זאָגן:
/12:24 אַזױ האָט געזאָגט גאָט: איר זאָלט ניט אַרױפֿגײן, און ניט מלחמה האַלטן אױף אײַערע ברידער.
די קינדער פֿון ישׂראל: קער זיך אומקערן איטלעכער צו זײַן הױז; װאָרום די דאָזיקע זאַך איז
פֿון מיר. זײ האָבן צוגעהערט צו דעם װאָרט פֿון גאָט, און האָבן זיך אומגעקערט
צו גײן, אַזױ װי דאָס װאָרט פֿון גאָט.
/12:25 און ירבעם האָט געבױט שכֶם אױפֿן באַרג אפֿרים, און האָט זיך באַזעצט אין אים; און
איז אַרױסגעגאַנגען פֿון דאָרטן, און האָט געבױט פנואל.
/12:26 און יָרָבֿעָם האָט געזאָגט אין זײַן האַרצן: אַצונד װעט זיך די מלוכה אומקערן צו דער ערד
הויז פון דוד:
/12:27 אױב דאָס דאָזיקע פֿאָלק װעט אַרױפֿגײן צו שלאַכטן אין הױז פֿון גאָט
ירושָלַיִם, דענצמאָל װעט דאָס האַרץ פֿון דעם דאָזיקן פֿאָלק זיך אומקערן צו זײערע
אֲדֹנִי, בּיז רחבֿעם דעם מלך פון יהודה, און זיי וועלן מיך טייטן, און גייען
ווידער צו רחבֿעם דעם מלך פֿון יהודה.
/12:28 און דער מלך האָט זיך אַ עצה געטאָן, און האָט געמאַכט צװײ גאָלד קעלבער, און האָט געזאָגט.
צו זיי: עס איז צו פיל פאר אייך צו ארויף קיין ירושלים: זע דיין
געטער, ישׂראל, װאָס האָט דיך אַרױסגעצױגן פֿון לאַנד מִצרַיִם.
/12:29 און דער אײנער האָט ער אַרײַנגעשטעלט אין בית-אֵל, און דער אַנדערער האָט ער אַרײַנגעשטעלט אין דָן.
/12:30 און די דאָזיקע זאַך איז געװאָרן אַ זינד, װאָרום דאָס פֿאָלק איז געגאַנגען זיך בוקן פֿאַר דעם
איינס, ביז דָן.
/12:31 און ער האָט געמאַכט אַ הױז פֿון בָמות, און האָט געמאַכט כּהנים פֿון די אונטערשטע
דאָס פֿאָלק װאָס איז ניט געװען פֿון די קינדער פֿון לֵוִי.
/12:32 און ירבעם האָט געמאַכט אַ יָום-טובֿ אין אַכטן חודש, אױפֿן פֿופֿצנטן טאָג.
פֿון חודש, אַזױ װי דעם יום-טובֿ װאָס אין יהודה, און ער האָט אױפֿגעבראַכט
דעם מזבח. אַזױ האָט ער געטאָן אין בֵית-אֵל, צו שלאַכטן צו די קעלבער װאָס ער האָט געהאַט
געמאַכט, און ער האָט אַרײַנגעזעצט אין בית-אֵל די כֹּהנים פֿון די בָמות װאָס ער
האט געמאכט.
/12:33 און ער האָט אױפֿגעבראַכט אױפֿן מזבח װאָס ער האָט געמאַכט אין בית-אֵל דעם פֿופֿצנטן
טאָג פֿון אַכטן חוֹדש, אין דעם חודש װאָס ער האָט אױסגעטראַכט פֿון זײַנעם
אײגענעם הארץ; און ער האָט געמאַכט אַ יָום-טובֿ צו די קינדער פֿון ישׂראל
מ׳האט געבראכט אויפן מזבח, און געברענט קטורת.
