1 קאָרינטהיאַנס
/14:1 גײ נאָך צדקה, און װילט גײַסטיקע מתּנות, נאָר כּדי איר זאָלט
נבואה.
/14:2 װאָרום דער, װאָס רעדט אין אַן אומבאַקאַנטער צונג, רעדט ניט צו מענטשן, נאָר
צו גאָט, װאָרום קײנער פֿאַרשטײט אים ניט; אָבער אין דעם גייסט ער
רעדט סודות.
/14:3 אָבער דער, װאָס זאָגט נבֿיאות, רעדט צו די מענטשן צו אױפֿבויונג, און
דרשה, און טרייסט.
/14:4 דער װאָס רעדט אױף אַן אומבאַקאַנטער צונג, הײסט זיך אױף; אָבער ער אַז
נביאות בויען די קהילה.
/14:5 איך װיל, אַז איר זאָלט אַלע רעדן מיט לשונות, נאָר איר זאָלט נבֿיאות זאָגן.
װאָרום גרעסער איז דער װאָס זאָגט נבֿיאות, װי דער װאָס רעדט מיט לשונות,
סײַדן ער מפרש, כּדי די קהילה זאָל באַקומען אויפֿבויונג.
/14:6 אַצונד, ברידער, אױב איך קום צו אײַך רעדנדיק מיט לשונות, װאָס זאָל איך?
נוץ דיר, אחוץ איך וועל רעדן צו דיר אדער דורך התגלות, אדער דורך
וויסן, אָדער דורך נביאות, אָדער דורך דאָקטערין?
/14:7 און אױך אָן אַ קָול פֿון לעבן, צי אַ רער אָדער אַ האַרפּ, אַחוץ
זיי געבן אַן אונטערשייד אין די קלאַנגן, ווי וועט מען וויסן וואָס איז
פּייפּט אָדער האַרפּט?
/14:8 װאָרום אױב דער שוֹפֿר גיט אַ קָול, װער זאָל זיך גרײטן צו
די שלאַכט?
/14:9 אַזױ אױך איר, אַחוץ איר זאָלט אַרױסזאָגן װערטער מיט דער צונג גרינג צו זײַן
פארשטאנען, ווי אזוי וועט מען וויסן וואס מען רעדט? װאָרום איר װעט רעדן
אין דער לופטן.
14:10 עס זענען, עס קען זיין, אַזוי פילע מינים פון קולות אין דער וועלט, און קיין פון
זיי איז אָן באַטייַט.
/14:11 דרום, אױב איך װײס ניט דעם באַטײַט פֿון דעם קָול, װעל איך זײַן צו אים
וואָס רעדט אַ באַרבער, און דער וואָס רעדט וועט זיין אַ ברבער
צו מיר.
/14:12 אַזױ זאָלט איר, װײַל איר האָט ברען אין גײַסטיקע מתּנות, זוכן
זאל אויסצייכענען צו דער אויפבויען פון דער קהילה.
/14:13 דרום זאָל דער װאָס רעדט אין אַן אומבאַקאַנטער צונג, מתפלל זײַן
טייַטשן.
/14:14 װאָרום אױב איך בעט אױף אַן אומבאַקאַנטער צונג, דאַװנט מײַן גײַסט, אָבער מײַן גײַסט
פארשטאנד איז אומפרוכט.
/14:15 װאָס איז דאָס דען? איך וועל דאַוונען מיט דעם גייסט, און איך וועל דאַוונען מיט די
אויך פארשטאנד: איך וועל זינגען מיט דעם גייסט, און איך וועל זינגען מיט
דער שכל אויך.
/14:16 אַנדערש, אַז דו װעסט בענטשן מיטן גײַסט, װי אַזױ זאָל דער װאָס פֿאַרנומען
דער חדר פון די אומגעלערנטע זאָגט אָמן אויף דייַן דאנק, זעענדיק ער
פֿאַרשטײט ניט װאָס דו זאָגסט?
/14:17 װאָרום װאָרום דו ביסט גוט דאַנקבאַר, אָבער דער אַנדערער איז ניט אױפֿגעבויט.
/14:18 איך דאַנקען מײַן גאָט, איך רעד מיט לשונות מער פֿון אײַך אַלע;
/14:19 אָבער אין דער קירך האָב איך בעסער גערעדט פֿינף װערטער מיט מײַן פֿאַרשטאַנד,
כּדי מיט מײַן קָול זאָל איך אויך לערנען אַנדערע, ווי צען טויזנט ווערטער
אַן אומבאַקאַנט צונג.
/14:20 ברידער, זײט ניט קינדער אין פֿאַרשטאַנד, אָבער אין רשעות זאָלט איר זײַן
קינדער, אָבער אין שכל זיינען מענטשן.
/14:21 אין דער תּוֹרה שטייט געשריבן: מיט אַנדערע לשונות און מיט אַנדערע ליפּן וועלן
איך רעד צו דעם דאזיקן פאלק; און נאָך אַלע וואָס וועלן זיי ניט הערן מיר,
זאָגט גאָט.
/14:22 דרום זײַנען די לשונות פֿאַר אַ צײכן, ניט פֿאַר די װאָס גלויבן, נאָר פֿאַר זײ
וואָס גלויבן ניט: אָבער נביאות דינען ניט פֿאַר די וואס גלויבן ניט,
אָבער פֿאַר די וואָס גלויבן.
14:23 אויב דעריבער די גאנצע קהילה איז צוזאַמען אין איין אָרט, און אַלע
רעד מיט לשונות, און עס קומען אריין די אומגעלערנטע, אדער
אומגלויביקע, װעלן זײ ניט זאָגן, אַז איר זענט משוגע?
/14:24 אָבער אַז אַלע זאָגן נבֿיאות, און עס קומט אַרײַן אײנער װאָס גלויבט ניט, אָדער אײנער
אומבאַלערנט, ער איז איבערצייגט פון אַלע, ער איז געמשפט פון אַלע:
/14:25 און אַזױ זײַנען אַנטפּלעקט געװאָרן די סודות פֿון זײַן האַרצן; און אַזוי פאַלן אַראָפּ
אויף זיין פּנים וועט ער דינען גאָט, און מעלדן אַז גאָט איז אין איר פון אַ
אמת.
/14:26 װי אַזױ איז עס, ברידער? ווען איר קומען צוזאַמען, יעדער איינער פון איר האט אַ
תהלים, האט א לערע, האט א לשון, האט א התגלות, האט א
ינטערפּריטיישאַן. זאָל אַלע זאַכן געטאָן װערן צו אױפֿבויונג.
/14:27 אױב עמיצער רעדט אין אַן אומבאַקאַנטן לשון, זאָל עס זײַן צװישן, אָדער צום ערשטן מאָל
דורך דרייַ, און אַז דורך לויף; אוּן עֶר זָאל מִיטְרַאכְט.
/14:28 אָבער אױב עס איז נישטאָ קײן איבערזעצער, זאָל ער שטיל זײַן אין דער קירך; און
זאָל ער רעדן צו זיך און צו גאָט.
/14:29 זאָלן די נבֿיאים רעדן צװײ אָדער דרײַ, און די אַנדערע זאָלן משפּטן.
/14:30 אױב עפּעס װערט אַנטפּלעקט דעם אַנדערן װאָס זיצט דערביי, זאָל דער ערשטער האַלטן
זײַן שלום.
/14:31 װאָרום איר מעגט אַלע זאָגן נבֿיאות אײנס נאָך אײנס, כּדי אַלע זאָלן לערנען, און אַלע זאָלן זײַן
געטרייסט.
/14:32 און די גײַסט פֿון די נבֿיאים זײַנען אונטערטעניק צו די נבֿיאים.
14:33 פֿאַר גאָט איז ניט דער מחבר פון צעמישונג, אָבער פון שלום, ווי אין אַלע קהילות
פון די קדושים.
/14:34 זאָלן אײַערע װײַבער שװײַגן אין די קהילות, װאָרום עס איז ניט דערלויבט
צו זיי צו רעדן; אבער זיי זענען באפוילן צו זיין אונטער פאָלגעוודיקייַט, ווי
אויך זאגט די תורה.
/14:35 און אױב זײ װעלן עפּעס לערנען, זאָלן זײ פֿרעגן זײערע מענער אין שטוב.
װאָרום עס איז אַ בושה פֿאַר װײַבער צו רעדן אין דער קהילה.
14:36 וואס? איז פֿון דיר אַרױסגעקומען דאָס װאָרט פֿון גאָט? אָדער איז עס נאָר צו דיר געקומען?
14:37 אויב עמיצער מיינט אַז ער איז אַ נביא אָדער אַ רוחניות, לאָזן אים
דערקענען אַז די זאכן וואָס איך שרייַבן צו איר זענען די מצוות
פֿון גאָט.
/14:38 אָבער אויב עמיצער איז אומוויסנדיק, זאָל ער זײַן אומוויסנדיק.
/14:39 דעריבער, ברידער, באַגריסט נבֿיאות, און פֿאַרװערט ניט צו רעדן מיט
לשונות.
/14:40 זאָל אַלץ געטאָן װערן אָרנטלעך און אין סדר.
