1 קאָרינטהיאַנס
/7:1 אַצונד װעגן דעם װאָס איר האָט מיר געשריבן: עס איז גוט פֿאַר אַ מענטש
ניט צו אָנרירן אַ פרוי.
/7:2 אָבער, כּדי אויסצומײַדן זנות, זאָל איטלעכער האָבן זײַן װײַב, און
זאָל יעדער פרוי האָבן איר מאַן.
/7:3 זאָל דער מאַן געבן דער װײַב גוטהאַרציקײט, און אַזױ אױך
די װײַב צום מאַן.
/7:4 די װײַב האָט ניט קײן מאַכט פֿון איר אײגענעם גוף, נאָר דער מאַן, און אַזױ
אױך דער מאַן האָט ניט קײן מאַכט פֿון זײַן אײגענעם גוף, נאָר די װײַב.
/7:5 זאָלט איר ניט אָפּנאַרן אײנער דעם אַנדערן, סײַדן דאָס זאָל זײַן אַ צײַט
איר מעגט זיך געבן צו פאסטן און דאווענען; און קומען ווידער צוזאַמען,
אַז שׂטן פּרוּווט דיך ניט פֿאַר דיין ינקאַנטאַנאַנס.
/7:6 אָבער איך רעד דאָס מיט אַ דערלויבעניש, און ניט פֿון געבאָט.
/7:7 װאָרום איך װאָלט, אַז אַלע מענטשן זאָלן געװען אַזױ װי איך אַלײן. אבער יעדער מענטש האט זיין
די רעכטע מתּנה פֿון גאָט, אײנער אַזױ, און נאָך דעם אַנדערן.
/7:8 דרום זאָג איך צו די ניט־געהײרטע און די אַלמנות: עס איז גוט פֿאַר זײ, אַז זײ
בלייבן ווי איך.
/7:9 אָבער אױב זײ קענען ניט אײַנהאַלטן, זאָלן זײ חתונה האָבן, װאָרום עס איז בעסער צו חתונה האָבן
װי צו ברענען.
/7:10 און צו די פֿאַרשײדענע באַפֿױלן איך, אָבער ניט איך, נאָר גאָט: זאָל ניט דער
ווייב גייט אוועק פון איר מאן:
/7:11 אָבער אױב זי װעט אַװעקגײן, זאָל זי בלײַבן ניט חתונה געהאַט, אָדער זיך מיט איר געגלײַכט
מאַן: און זאָל דער מאַן ניט אָפּטאָן זײַן װײַב.
/7:12 אָבער צו די איבעריקע רעד איך, ניט {dn יהוה}: אויב אַ ברודער האָט דאָס אַ װײַב
גלויבט ניט, און זי האָט געפֿעלן זיך צו רוען מיט אים, זאָל ער זי ניט אַרײַנטאָן
אַוועק.
/7:13 און די פֿרױ װאָס האָט אַ מאַן װאָס גלויבט ניט, און אױב ער איז
געפעלט צו וואוינען ביי איר, זאל זי אים נישט פארלאזן.
/7:14 װאָרום דער אומגלויבן מאַן איז געהייליקט דורך דער װײַב, און דער
די אומגלויבלעכע פרוי איז געהייליקט דורך דעם מאַן: אַנדערש זענען דיין קינדער
טמא; אבער איצט זענען זיי הייליק.
/7:15 אָבער אױב דער אומגלויבנדיק װעט אַװעקגײן, זאָל ער אַװעקגײן. א ברודער אדער א שוועסטער איז
ניט אונטער קנעכטשאפט אין אַזעלכע פאלן: אָבער גאָט האָט אונדז גערופן צו שלום.
/7:16 װאָרום װאָס װײסט דו, װײַב, צי דו זאָלסט העלפֿן דײַן מאַן? אָדער
װי װײססטו, מענטש, צי דו װעסט העלפֿן דײַן װײַב?
/7:17 אָבער אַזױ װי גאָט האָט אױסגעטײלט איטלעכן, אַזױ װי גאָט האָט גערופֿן יעדן אײנעם
איינער, אַזוי לאָזן אים גיין. און אַזוי אָרדענען איך אין אַלע קהילות.
/7:18 צי װערט גערופֿן עמיצער מילה? זאָל ער ניט װערן אומבאַשניטן.
איז איינער גערופן אין מילה? זאָל אים ניט געמַלט װערן.
/7:19 מילה איז גאָרנישט, און מילה איז גאָרנישט, נאָר די היטן
פון די מצוות פון גאָט.
/7:20 זאָל איטלעכער בלײַבן אין דעם זעלבן רוף װאָס ער איז גערופֿן געװאָרן.
/7:21 ביסטו גערופֿן געװאָרן אַ קנעכט? זארגט זיך ניט דערפון: נאר אויב דו מעגסט זיין
געמאכט פריי, נוצן עס אלא.
/7:22 װאָרום דער װאָס װערט גערופֿן אין גאָט, אַ קנעכט, איז צו גאָט
פריימאַן: אַזוי אויך דער וואָס איז גערופן, ווייל פריי, איז פון משיחן
קנעכט.
/7:23 פֿאַר אַ פּרייז װערט איר געקויפט; זייט ניט די קנעכט פון מענטשן.
/7:24 ברידער, זאָל איטלעכער װאָס ער איז גערופֿן אין אים, בלײַבן אין אים בײַ גאָט.
/7:25 אַצונד װעגן יונגפֿרױען האָב איך ניט קײן געבאָט פֿון גאָט, און איך גיב מײַן
משפט, ווי איינער וואס האט באקומען רחמנות פון די האר צו זיין געטרייַ.
/7:26 דרום װײם איך, אַז דאָס איז גוט פֿאַר דער איצטיקער נויט, זאָג איך:
אַז עס איז גוט פֿאַר אַ מענטש אַזוי צו זיין.
/7:27 ביסטו געבונדן צו אַ װײַב? זוכן ניט צו זיין פריי. ביסט איר פריי פון
אַ װײַב? זוכט נישט קיין ווײַב.
/7:28 אָבער אױב דו האָסט חתונה געהאַט, האָסטו ניט געזינדיקט; און אַז אַ בתולה האָט חתונה, זי
האָט ניט געזינדיקט. פונדעסטוועגן וועלן אַזעלכע האָבן קאָנפליקט אין דעם פלייש: אָבער
איך שוינען דיך.
/7:29 אָבער דאָס זאָג איך, ברידער, די צײַט איז קורץ: עס בלײַבט, אַז בײדע
די וואָס האָבן ווייבער זייַנען ווי זיי האָבן קיין;
/7:30 און די װאָס װײנען, אַזױ װי זײ װײנען ניט; און די וואָס פרייען זיך, ווי
כאָטש זיי האָבן זיך נישט געפרייט; און די װאָס קױפֿן, אַזױ װי זײ ירשענען
נישט;
/7:31 און די, װאָס באַנוצן די דאָזיקע װעלט, װי ניט צו זידלען, פֿון װעגן דער דאָזיקער
וועלט גייט פארביי.
/7:32 אָבער איך װאָלט דיך ניט פֿאַרזאָרגט. דער, וואָס איז ניט חתונה געהאט, זאָרגט זיך
פֿאַר די זאכן וואָס געהערט צו די האר, ווי ער קען זיין צופרידן מיט די האר:
/7:33 אָבער דער, װאָס האָט חתונה געהאַט, זאָרגן פֿאַר די זאַכן פֿון דער װעלט
ער מעג געניסן זײַן װײַב.
/7:34 עס איז אױך אַ חילוק צװישן אַ װײַב און אַ בתולה. ד י אומגעהײראט ע
א פרוי זארגן וועגן די זאכן פון די האר, אַז זי זאָל זיין הייליק אין ביידע
גוף און אין גייסט: אָבער די חתונה געהאט זאָרג וועגן די זאכן פון די
וועלט, ווי זי זאל ביטע איר מאן.
/7:35 און דאָס רעד איך פֿאַר אײַער נוץ; ניט אַז איך זאָל וואַרפן אויף אַ שטראָם
איר , נייערט צוליב דעם שיינעם , און כדי איר זאלט זיך באהיטן צו דעם האר
אָן דיסטראַקשאַן.
/7:36 אָבער אױב עמיצער מײנט, אַז ער האַלט זיך שלעכט מיט זײַן
בתולה, אויב זי גייט פארביי די בלום פון איר עלטער, און דאַרף אַזוי דאַרפן, לאָזן אים
טוט װאָס ער װיל, ער זינדיקט ניט; זאָלן זײ חתונה האָבן.
/7:37 אָבער דער װאָס שטײט פעסט אין זײַן האַרצן, װאָס האָט ניט
נויט, אָבער האט מאַכט איבער זיין אייגן וועט, און האט אַזוי באשלאסן אין זיין
דאָס האַרץ, אַז ער זאָל היטן זײַן בתולה, טוט גוט.
/7:38 אַזױ טוט דער װאָס גיט איר חתונה; אָבער דער, וואָס גיט
זי ניט אין חתונה טוט בעסער.
/7:39 די װײַב איז געבונדן פֿון דער תּוֹרה, אַזױ לאַנג װי איר מאַן לעבט; אָבער אויב איר
מאַן זיין טויט, זי איז פריי צו זיין באהעפט צו וועמען זי וויל; בלויז
אין דעם האר.
/7:40 אָבער זי איז גליקלעך אויב זי בלײַבט אַזױ, נאָך מײַן משפּט, און איך טראַכטן אױך
אַז איך האָב דעם גייסט פון גאָט.
