1 קאָרינטהיאַנס
/4:1 זאָל אַ מענטש אַזױ װיסן פֿון אונדז, װי פֿון די באדינער פֿון משיחן, און פֿאַר די פֿאַרוואַלטער
                                      פון די סודות פון גאָט.
/4:2 און עס איז פארלאנגט אין פארוואלטערן, אַז אַ מענטש זאָל געפינט ווערן געטריי.
/4:3 אָבער בײַ מיר איז דאָס זײער אַ קלײנע זאַך, אַז איך זאָל געמשפּט װערן פֿון אײַך, אָדער
פון מענטשנס משפט: יאָ, איך ריכטער ניט מיין אייגן זיך.
/4:4 װאָרום אַלײן װײס איך גאָרנישט; אָבער איך בין ניט גערעכטפארטיקט: אָבער ער אַז
                                        משפט מיר איז דער האר.
/4:5 דרום משפט גאָרנישט פֿאַר דער צײַט, ביז גאָט קומט, װאָס בײדע
וועט ברענגען צו ליכט די פאַרבאָרגן זאכן פון פינצטערניש, און וועט מאַכן
אנטפלעקט די עצות פון די הערצער: און דעמאָלט יעדער מענטש וועט האָבן
                                                    לויב פון גאָט.
/4:6 און די דאָזיקע זאַכן, ברידער, האָב איך אין אַ געשטאַלט איבערגעגעבן צו מיר און
צו אַפּאָללאָ פֿאַר דיין צוליב; כּדי איר זאָלט לערנען אין אונדז נישט צו טראַכטן וועגן מענטשן
איבע ר דע ם װא ס אי ז געשריב ן , א ז קײ ן אײנע ר פו ן אײ ך זא ל ניש ט פארבלאזן
                                                       קעגן אנדערן.
/4:7 װאָרום װער מאַכט דיך אַנדערש פֿון דעם אַנדערן? און וואס האסטו וואס דו
נישט באקומען? אַצונד, אױב דו האָסט עס באַנומען, פֿאַר װאָס רופֿטסטו זיך, װי?
                         אויב דו האסט עס נישט באקומען?
/4:8 אַצונד זײַט איר זאַט, אַצונד זײַט איר רײַך, איר האָט געקיניגט װי מלכים אָן אונדז.
און איך וועל צו גאָט אַז איר האָט געקיניגט, כּדי מיר זאָלן אויך קיניגן מיט אייך.
/4:9 װאָרום איך מײן, אַז גאָט האָט אונדז די שליחים, אַזױ װי עס געװען, דער לעצטער אַרױסגעשטעלט
באַשטימט צו טויט: פֿאַר מיר זענען געמאכט אַ ספּעקטאַקל צו דער וועלט, און צו
                                       מלאכים און צו מענטשן.
/4:10 מיר זײַנען נאַרן פֿון װעגן משיח, אָבער איר זענט קלוג אין משיחן; מיר זענען שוואך,
אָבער איר זענט שטאַרק; איר זענט ערלעך, אָבער מיר זענען פאראכט.
/4:11 און ביז דער איצטיקער שעה, הונגערן, און דאָרשטן, און זײַנען מיר נאַקעט,
און זיי זענען באַפפאַירד, און האָבן קיין זיכער וווינאָרט;
/4:12 און מיינסט, אַרבעטנדיק מיט אונדזערע הענט; זייַענדיק
                                      גערודפט, מיר ליידן עס:
/4:13 פֿאַרשמאַכט װערן, בעטן מיר: מיר זײַנען געמאַכט געװאָרן װי שמוץ פֿון דער װעלט, און
זענען די אָפּשפּרונג פון אַלע זאכן ביז דעם טאָג.
/4:14 איך שרײַב ניט די דאָזיקע זאַכן אײַך צו שעמען, נאָר װי מײַנע באַליבטע זין װאָרגן איך
                                                                      איר.
/4:15 װאָרום כאָטש איר האָט צען טױזנט מלמדים אין משיחן, האָט איר ניט
פילע אבות: פֿאַר אין משיחן יאָשקע איך האָבן געבוירן איר דורך די
                                                                  בשורה.
     /4:16 דרום בעט איך אײַך, זײט מיר אנהענגערס.
/4:17 דערפֿאַר האָב איך געשיקט צו אײַך טימאטעאוס, װאָס איז מײַן באַליבטער זון.
און געטריי אין דעם האר, וואס וועט ברענגען איר צו דערמאָנונג פון מיין
וועגן וואָס זענען אין משיחן, ווי איך לערנען יעדער אָרט אין יעדער קירך.
/4:18 און עטלעכע זײַנען אױפֿגעבױגן, אַזױ װי איך װאָלט ניט קומען צו דיר.
/4:19 אָבער איך װעל באַלד קומען צו אײַך, אױב גאָט װיל, און װעל װיסן, ניט דעם
רייד פון זיי וואָס זענען בלאָז, אָבער די מאַכט.
4:20 פֿאַר די מלכות פון גאָט איז ניט אין וואָרט, אָבער אין מאַכט.
/4:21 װאָס װילט איר? זאָל איך קומען צו דיר מיט אַ רוט, אָדער אין ליבע, און אין די
                                              גייסט פון עניוות?