1 טשראָניקלעס
/21:1 און דער שטן האָט זיך אױפֿגעשטעלט קעגן ישׂראל, און האָט דערצערנט דָוִדן צו ציילן ישׂראל.
/21:2 האָט דוד געזאָגט צו יוֹאָבֿן און צו די פֿירשטן פֿון פֿאָלק: גײ צײל
ישׂראל פֿון באר־שבע און ביז דן; און ברענגען צו מיר די נומער פון זיי,
אַז איך זאָל וויסן עס.
/21:3 האָט יוֹאָבֿ געזאָגט: גאָט מאַכט זײַן פֿאָלק הונדערט מאָל אַזױ פֿיל
מער ווי זיי זענען, אָבער, מיין האר דער מלך, זיי זענען ניט אַלע פון מיין האר
משרתים? פֿאַר װאָס דאַרף מײַן האַר די דאָזיקע זאַך? וואָס וועט ער זיין אַ
סיבה פון שולד צו ישראל?
/21:4 אָבער דאָס װאָרט פֿון מלך איז געװען שטאַרק אױף יוֹאָבֿן. דעריבער יוֹאָב
אַװעקגעגאַנגען, און זײַנען געגאַנגען איבער גאַנץ ישׂראל, און זײַנען געקומען קײן ירושלים.
/21:5 און יוֹאָבֿ האָט געגעבן דָוִדן די סומע פֿון דער צאָל פֿון פֿאָלק. און אַלע
זײ פֿון ישׂראל זײַנען געװען טױזנט טױזנט און הונדערט טױזנט מאַן װאָס
האָט געצויגן אַ שװערד, און יהודה איז געװען פֿיר הונדערט און זעכציק טױזנט מאַן
וואָס האָט געצויגן שווערד.
/21:6 אָבער לוי און בנימין האָבן ניט גערעכנט צװישן זײ, װאָרום דאָס װאָרט פֿון מלך איז געװען
אומװערדיק צו יוֹאָבֿן.
/21:7 און גאָט האָט צער געטאָן אױף דער דאָזיקער זאַך; דרום האָט ער געשלאָגן ישׂראל.
/21:8 און דוד האָט געזאָגט צו גאָט: איך האָב שטאַרק געזינדיקט, װײַל איך האָב דאָס געטאָן
זאַך: אָבער אַצונד, איך בעט דיך, טוט אַװעק די זינד פֿון דײַן קנעכט; פֿאַר
כ׳האב געטון זײער נאריש.
/21:9 און גאָט האָט גערעדט צו גָדן דעם זעער פֿון דָוִדן, אַזױ צו זאָגן:
/21:10 גײ און זאָג צו דָוִדן, אַזױ צו זאָגן: אַזױ האָט געזאָגט גאָט: דרײַ מקריב איך דיר
טינגז: קלײַב דיר איינס פֿון זיי, כּדי איך זאָל עס טאָן צו דיר.
/21:11 איז גָד געקומען צו דָוִדן, און האָט צו אים געזאָגט: אַזױ האָט געזאָגט גאָט: קלײַבט אויס.
דיר
/21:12 אָדער דרײַ יאָר הונגער; אָדער דרײַ חדשים צו פֿאַרטיליקן פֿאַר דײַן
פײַנט, בעת די שווערד פֿון דײַנע פֿײַנט האַלט דיך; אָדער אַנדערש
דרײַ טעג די שװערד פֿון גאָט, די פּעסט, אין לאַנד, און
דער מלאך פון גאָט פאַרטיליקט אין אַלע געמאַרקן פון ישראל.
אצונד דעריבע ר זאג דיר , װעלכע ר װאר ט אי ך װע ל װידע ר ברענגע ן צו אים
האָט מיך געשיקט.
/21:13 און דוד האָט געזאָגט צו גָדן: איך בין אין אַ גרױסער נויט;
די האַנט פֿון גאָט; ווארים זייער גרויס זענען זיין רחמנות, אָבער לאָזן מיר ניט
פאַלן אין דער האַנט פון מענטשן.
/21:14 און גאָט האָט געשיקט אַ פּעסט אױף ישׂראל, און עס איז געפֿאַלן פֿון ישׂראל
זיבעציק טױזנט מאן.
/21:15 און גאָט האָט געשיקט אַ מלאך קײן ירושלים זי אומצוברענגען, און אַזױ װי ער איז געװען
פֿאַרטיליקט, האָט גאָט געזען, און ער האָט תשובה געטאָן אױף דעם בײז, און האָט געזאָגט
צו דעם מלאך װאָס האָט פֿאַרטיליקט: גענוג, בלײַבט אַצונד דײַן האַנט. און די
מלאך ה\' איז געשטאַנען בײַם שײַער פֿון אָרנן דעם יבוסי.
/21:16 און דוד האָט אױפֿגעהױבן זײַנע אױגן, און האָט געזען דעם מלאך פֿון גאָט שטײן
צווישן דער ערד און דעם הימל, מיט אַ שלעפּן שווערד אין זיין האַנט
אויסגעשטרעקט איבער ירושלים. דענצמאָל האָט דוד און די עלטסטע פֿון ישׂראל, װאָס
געװע ן אנגעטא ן אי ן זאק , געפאל ן אוי ף זײער ע פנימער .
/21:17 און דוד האָט געזאָגט צו גאָט: בין ניט איך האָב באַפֿױלן דאָס פֿאָלק
געציילט? אפילו איך האב געזינדיקט און געטוהן שלעכטס; אָבער ווי פֿאַר
די דאָזיקע שאָף, װאָס האָבן זײ געטאָן? לאָז, איך בעט דיך, דײַן האַנט, מײַן האַר
גאָט, זאָל זײַן אױף מיר און אױף מײַן פֿאָטערס הױז; אָבער ניט אויף דײַן פֿאָלק, דאָס
זיי זאָל זיין פּלאָגן.
/21:18 און דער מלאך פֿון גאָט האָט באַפֿױלן גָדן צו זאָגן צו דָוִדן: דָוִדן
זאָל אַרױפֿגײן, און אױפֿשטעלן אַ מזבח צו גאָט אױפֿן שײַער פֿון
אָרנָן דער יבוסי.
/21:19 און דוד איז אַרױפֿגעגאַנגען צום װאָרט פֿון גָד װאָס ער האָט גערעדט אין נאָמען פֿון
דער האר.
/21:20 און אָרנן האָט זיך אומגעקערט, און האָט געזען דעם מלאך; און זײַנע פֿיר זין מיט אים האָבן זיך באַהאַלטן
זיך. איצט האט ארנן גע־ דרשן װײץ.
/21:21 און װי דָוִד איז געקומען צו אָרָנען, האָט אָרנן געקוקט און געזען דודן, און ער איז אַרױסגעגאַנגען
און האָט זיך געבוקט צו דָוִדן מיט זײַן פּנים צו דער
ערד.
/21:22 האָט דוד געזאָגט צו אָרננען: שענק מיר דעם אָרט פֿון דעם דאָזיקן שײן;
כּדי איך זאָל בױען דערין אַ מזבח צו גאָט; זאָלסט מיר אים געבן
פֿאַר דעם פולן פּרייַז: כּדי די פּלאָגן זאָל פאַרהאַלטן ווערן פון דעם פאָלק.
/21:23 האָט אָרנן געזאָגט צו דָוִדן: נעם עס צו דיר, און זאָל מײַן האַר דער מלך טאָן.
װאָס איז גוט אין זײַנע אױגן: זע, איך גיב דיר אױך די רינדער פֿאַר אַ בראַנד
אָפפערונגען, און די שערן פֿאַר האָלץ, און די ווייץ פֿאַר די
פלייש קרבן; איך געבן עס אַלע.
/21:24 און דער מלך דוד האָט געזאָגט צו אָרָנען: נײן; אבער איך וועל עס פארוואר קויפן פאר פול
װאָרום דאָס װאָס איז דײַן פֿאַר גאָט װעל איך ניט נעמען, און ניט אָפּגעבן
בראַנדאָפּפֿער אָן קאָסטן.
/21:25 האָט דוד געגעבן אָרננען פֿאַרן אָרט זעקס הונדערט שקל גאָלד
וואָג.
/21:26 און דוד האָט דאָרטן געבױט אַ מזבח צו גאָט, און ער האָט אױפֿגעבראַכט
און פֿרידאָפּפֿער, און גערופֿן צו גאָט; און ער האָט געענטפערט
אים פֿון הימל אין פֿײַער אױפֿן מזבח פֿאַר בראַנדאָפּפֿער.
/21:27 און גאָט האָט באַפֿױלן דעם מלאך; און ער האָט ווידער אַרײַנגעלייגט זײַן שווערד אין דער
שייד דערפון.
/21:28 אין יענער צײַט, װאָס דוד האָט געזען, אַז גאָט האָט אים געענטפֿערט אין דער ערד
דֶרֶךְ פוּן אוֹרְנָן דעם יבוסי, האָט ער דאָרטן מקריב געווען.
/21:29 פֿאַר דעם מִשכּן פֿון גאָט, װאָס משה האָט געמאַכט אין דער מדבר, און
דער מזבח פֿאַר בראַנדאָפּפֿער איז געװען אין יענער צײַט אױף דער בָמָה
אין גבעון.
/21:30 אָבער דוד האָט ניט געקאָנט גײן פֿאַר אים צו פֿרעגן גאָט, װאָרום ער האָט מורא געהאַט
פֿון װעגן דער שװערד פֿון דעם מלאך פֿון גאָט.
