1 טשראָניקלעס
/19:1 און עס איז געװען נאָך דעם, איז נחש דער מלך פֿון די קינדער פֿון
עמון איז געשטאָרבן, און זײַן זון האָט געקיניגט אױף זײַן אָרט.
/19:2 האָט דוד געזאָגט: איך װעל טאָן חן מיט חָנון דעם זון פֿון נחשן;
װאָרום זײַן פֿאָטער האָט געטאָן מיט מיר חן. און דוד האָט געשיקט שלוחים צו
טרײסט אים װעגן זײַן פֿאָטער. און די קנעכט פֿון דָוִדן זײַנען אַרײַנגעקומען
דאָס לאַנד פֿון די קינדער פֿון עמון ביז חנון, אים צו טרייסטן.
/19:3 האָבן די פֿירשטן פֿון די קינדער פֿון עמון געזאָגט צו חנון: טראַכט דו
אַז דוד האָט כּבֿוד דײַן פֿאָטער, װאָס ער האָט געשיקט צו טרייסטן
דיר? זײַנען ניט געקומען צו דיר זײַנע קנעכט צו זוכן און צו
         אומקערן, און אויסשפּיאָןן דאָס לאַנד?
/19:4 און חנון האָט גענומען דודס קנעכט, און האָט זײ אָפּגעגאָלט, און פֿאַרשניטן
זײערע קלײדער אין מיטן האַרט פֿון זײערע הינטן, און זײ אַװעקגעשיקט.
/19:5 און זײ זײַנען געגאַנגען געװאָרן, און האָבן דערצײלט דָוִדן, װי די מענער זײַנען געדינט. און ער
געשיקט זײ אַנטקעגן, װאָרום די מענער האָבן זיך שטאַרק געשעמט. האָט דער מלך געזאָגט:
בלײַבט אין יריחו ביז דײַנע בערד װערן אױסגעװאַקסן, און דערנאָך קערט זיך אום.
/19:6 און די קינדער פֿון עמון האָבן געזען, אַז זײ האָבן זיך פֿאַרשעמט
צו דָוִדן האָט חָנון און די קינדער פֿון עמון געשיקט טױזנט צענטנער
זילבער צו דינגען זיי רייַטוואָגן און רייטער פֿון מעסאָפּאָטאַמיאַ און פֿון
                                    סיריעמאך, און פון צובא.
/19:7 האָבן זײ געדונגען צװײ און דרײַסיק טױזנט רײַטװעגן, און דער מלך פֿון מעכה.
און זײַן פֿאָלק; װאָס איז געקומען און האָט געלײגט פֿאַר מדבֿה. און די קינדער פון
עמון האט זיך אלנגעזאמלט פון זייערע שטעט, און ער איז געקומען צו
                                                                שלאַכט.
/19:8 און אַז דוד האָט דערפֿון געהערט, האָט ער געשיקט יוֹאָבֿן און דעם גאַנצן חיל פֿון די גיבורים
                                                                מענטשן.
/19:9 און די קינדער פֿון עמון זײַנען אַרױסגעגאַנגען, און האָבן אױפֿגעשטעלט דעם שלאַכט פֿאַרפֿױלן
דער טױער פֿון דער שטאָט, און די מלכים װאָס זײַנען געקומען זײַנען געװען אײנס אין זיך
                                                               די פעלד.
/19:10 און װי יוֹאָבֿ האָט געזען, אַז די מלחמה איז געשטעלט אױף אים פֿון פֿאַר און פֿון הינטער.
ער האָט אױסדערװײלט פֿון גאַנץ אױסדערװײל פֿון ישׂראל, און האָט זײ אױפֿגעשטעלט אַקעגן
                                                           די סירישע.
/19:11 און דאָס איבעריקע פֿאָלק האָט ער געגעבן אין דער האַנט פֿון זײַן האַנט פֿון אַבֿישַין
ברודער, און זײ האָבן זיך אױפֿגעשטעלט אַקעגן די קינדער פֿון עמון.
/19:12 און ער האָט געזאָגט: אױב די ארם װעט זײַן צו שטאַרק פֿאַר מיר, זאָלסטו העלפֿן
מיר, אָבער אויב די קינדער פֿון עמון זענען צו שטאַרק פֿאַר דיר, איך וועל טאָן
                                                             העלף דיר.
/19:13 זײַ שטאַרק, און לאָמיר זיך פֿירן מיט העלדישקייט פֿאַר אונדזערע
פֿאָלק, און פֿאַר די שטעט פֿון אונדזער גאָט: און זאָל גאָט טאָן וואָס איז
                                         גוט אין זיינע אויגן.
/19:14 איז יוֹאָבֿ און דאָס פֿאָלק װאָס מיט אים געװען גענענט פֿאַר די אַראַבער
צו דער שלאַכט; און זײ זײַנען אַנטלאָפֿן פֿאַר אים.
/19:15 און װי די קינדער פֿון עמון האָבן געזען אַז די אַרָם זײַנען אַנטלאָפֿן, האָבן זײ
אזוי אויך איז אנטלאפן פאר זיין ברודער אבישי, און איז אריין אין שטאט.
             און יוֹאָב איז געקומען קײן ירושלים.
/19:16 און אַז די ארם האָבן געזען אַז זײ זײַנען פֿאַרשלאָגן געװאָרן פֿאַר ישׂראל,
זײ האָבן געשיקט שלוחים, און האָבן אַרױסגעצױגן די ארם װאָס אױף יענער זײַט
טײַך, און שוֹפֿך דער חיל־הֹדֶער פֿון הַדֶרעֶז איז געגאַנגען פֿאַרויס
                                                                      זיי.
/19:17 און מע האָט דערצײלט דָוִדן; און ער האָט אײַנגעזאַמלט גאַנץ ישׂראל, און איז אַריבערגעגאַנגען
ירדן, און ער איז געקומען אויף זיי, און האָט געשטעלט אַ מלחמה קעגן זיי. אַזוי
אַז דָוִד האָט געשטעלט אַ שלאַכט אַקעגן די ארם, און זײ האָבן מלחמה געהאַלטן
                                                               מיט אים.
/19:18 און די ארם זײַנען אַנטלאָפֿן פֿאַר ישׂראל; און דוד האָט דערהרגעט פֿון די ארם זיבן
טױזנט מאַן װאָס האָבן מלחמה געהאַלטן אין רײַטװאָגן, און פֿערציק טױזנט פוסגייער, און
              האָט געהרגעט שוֹפָך דעם הױפּטמאַן.
/19:19 און אַז די קנעכט פֿון הַדֶרעֶזֶרן האָבן געזען אַז זײ זײַנען פֿאַרשלאָגן געװאָרן
פֿאַר ישׂראל האָבן זײ שלום געמאַכט מיט דָוִדן, און זײ זײַנען געװאָרן זײַן קנעכט.
און די ארם וועלן מער נישט העלפן די קינדער פון עמון.