Zakariyo 13:1 O'sha kuni Dovud xonadoniga bir buloq ochiladi va Quddus aholisiga gunoh va nopoklik uchun. 13:2 O'sha kuni shunday bo'ladi, - deydi Sarvari Olam, - Men butlarning nomlarini yerdan yo‘q qiladi, ular esa yo‘qdir Men ham payg'ambarlarni va nopoklarni jazolayman yerdan chiqib ketish ruhi. 13:3 Va shunday bo'ladiki, kimdir hali bashorat qilsa, uniki Uni tug'ilgan otasi va onasi unga: "Bunday qilma", deyishadi yashash; Chunki sen Egamiz nomidan yolg‘on gapirasan, otasi ham payg'ambarlik qilganida, uni tug'gan onasi uni itarib yuboradi. 13:4 Va o'sha kuni payg'ambarlar bo'ladi U bashorat qilganida, har bir kishi o'z vahiylaridan uyalgan; ham bo'lmaydi Ular aldash uchun qo'pol kiyim kiyishadi: 13:5 Lekin u aytadi: Men payg'ambar emasman, men dehqonman; chunki inson menga o'rgatgan yoshligimdan chorva mollarini saqlash uchun. 13:6 Va kimdir unga: "Qo'llaringdagi bu yaralar nima?" Keyin U shunday deb javob beradi: “O'z uyimda yarador bo'lganlarim” do'stlar. 13:7 Uyg'oning, qilich, mening cho'ponimga va mening odamga qarshi Birodarlar, — demoqda Sarvari Olam: — Cho‘ponni ur, qo‘ylar ham tarqoq bo'linglar, men esa qo'limni kichkintoylarga qarataman. 13:8 Va shunday bo'ladi, butun er yuzida, - deydi Egamiz, ikki uning qismlari kesiladi va o'ladi; Lekin uchinchisi qoladi unda. 13:9 Va uchinchi qismini olov orqali olib, ularni tozalayman Kumush tozalanganidek, ularni oltin singandek sinadi Mening ismimni chaqir, va men ularni eshitaman: “Bu Mening xalqimdir”, deb aytaman “Egam mening Xudoyimdir”, deyishadi.