Zakariyo
13:1 O'sha kuni Dovud xonadoniga bir buloq ochiladi va
Quddus aholisiga gunoh va nopoklik uchun.
13:2 O'sha kuni shunday bo'ladi, - deydi Sarvari Olam, - Men
butlarning nomlarini yerdan yo‘q qiladi, ular esa yo‘qdir
Men ham payg'ambarlarni va nopoklarni jazolayman
yerdan chiqib ketish ruhi.
13:3 Va shunday bo'ladiki, kimdir hali bashorat qilsa, uniki
Uni tug'ilgan otasi va onasi unga: "Bunday qilma", deyishadi
yashash; Chunki sen Egamiz nomidan yolg‘on gapirasan, otasi ham
payg'ambarlik qilganida, uni tug'gan onasi uni itarib yuboradi.
13:4 Va o'sha kuni payg'ambarlar bo'ladi
U bashorat qilganida, har bir kishi o'z vahiylaridan uyalgan; ham bo'lmaydi
Ular aldash uchun qo'pol kiyim kiyishadi:
13:5 Lekin u aytadi: Men payg'ambar emasman, men dehqonman; chunki inson menga o'rgatgan
yoshligimdan chorva mollarini saqlash uchun.
13:6 Va kimdir unga: "Qo'llaringdagi bu yaralar nima?" Keyin
U shunday deb javob beradi: “O'z uyimda yarador bo'lganlarim”
do'stlar.
13:7 Uyg'oning, qilich, mening cho'ponimga va mening odamga qarshi
Birodarlar, — demoqda Sarvari Olam: — Cho‘ponni ur, qo‘ylar ham
tarqoq bo'linglar, men esa qo'limni kichkintoylarga qarataman.
13:8 Va shunday bo'ladi, butun er yuzida, - deydi Egamiz, ikki
uning qismlari kesiladi va o'ladi; Lekin uchinchisi qoladi
unda.
13:9 Va uchinchi qismini olov orqali olib, ularni tozalayman
Kumush tozalanganidek, ularni oltin singandek sinadi
Mening ismimni chaqir, va men ularni eshitaman: “Bu Mening xalqimdir”, deb aytaman
“Egam mening Xudoyimdir”, deyishadi.