Zabur
104:1 Egamizga hamdu sanolar ayt, ey jonim. Ey Xudovand, Sen buyuksan! sen
sharaf va ulug'vorlik bilan kiyingan.
104:2 Kim o'zingni kiyim bilan qoplaydi, kim cho'ziladi
osmon parda kabi:
104:3 O'z xonalarining nurlarini suvga qo'ygan,
aravasini bulutlar, shamol qanotlarida yurgan.
104:4 U o'z farishtalarini ruhlar qiladi. Uning vazirlari alangali olov:
104:5 U yerning poydevorini qo'ygan, u ko'tarilmasligi uchun
har doim.
104:6 Uni kiyim bilan qoplading, suvlar to'xtab qoldi
tog'lar ustida.
104:7 Sening tanbehingdan ular qochib ketishdi. Sening momaqaldiroqingni eshitib, shoshib ketishdi.
104:8 Ular tog'lar bo'ylab ko'tarilishadi. ular vodiylar bo'ylab pastga tushadilar
Sen ular uchun asos solgansan.
104:9 Ular o'tib ketmasligi uchun Sen chegara qo'ygansan. ular qaytmasliklari uchun
yana erni qoplash uchun.
104:10 U buloqlarni tog'lar orasidan oqadigan vodiylarga yuboradi.
104:11 Ular daladagi har bir hayvonga suv beradilar, Yovvoyi eshaklar ularni o'chiradi
tashnalik.
104:12 Ular orqali osmon parrandalari o'z maskaniga ega bo'ladilar, ular kuylaydilar
filiallar orasida.
104:13 U o'z xonalaridan tog'larni sug'oradi, Yer to'ydiradi
ishlaringning samarasi.
104:14 U chorva uchun o't, xizmat uchun o't o'stirdi
Inson: yerdan rizq chiqarishi uchun;
104:15 Va inson qalbini xursand qiladigan sharob va uning yuzini ochadigan moy
yorug'lik va inson qalbini mustahkamlovchi non.
104:16 Egamizning daraxtlari shiraga to'la. Livan sadrlari, u
ekilgan;
104:17 Qushlar uya quradigan joyda, laylak bo'lsa, archalar
uning uyi.
104:18 Baland tepaliklar yovvoyi echkilar uchun boshpanadir. va toshlar uchun
konuslar.
104:19 U oyni fasllar uchun belgiladi, Quyosh uning botishini biladi.
104:20 Sen zulmatni qo'yasan, u tun bo'ladi, unda barcha hayvonlar yashaydi.
o'rmon sudralib chiqadi.
104:21 Yosh sherlar o'z o'ljasining ortidan qichqiradi va go'shtlarini Xudodan izlaydilar.
104:22 Quyosh chiqadi, ular bir joyga to'planib, yotishadi
ularning uyalari.
104:23 Inson kechgacha o'z ishiga va mehnatiga boradi.
104:24 Yo Rabbiy, Sening ishlaring qanchalar ko'p! Sen ularning hammasini donolik bilan yaratding.
yer sizning boyliklaringizga to'la.
104:25 Bu ulkan va keng dengiz ham shunday, unda son-sanoqsiz o'rmalab yuradi.
ham kichik, ham katta hayvonlar.
104:26 Kemalar ketyapti, o'zingiz o'ynatmoqchi bo'lgan o'sha leviafan bor.
unda.
104:27 Bularning hammasi seni kutmoqda. Ularning go'shtini o'z vaqtida berishing uchun
mavsum.
104:28 Sen ularga bersang, ular to'playdilar; Sen qo'lingni ochsang, ular
yaxshilikka to'la.
104:29 Sen yuzingni yashirasan, ular tashvishga tushdi, Sen ularning nafasini olding,
ular o'lib, tuproqqa qaytadilar.
104:30 Sen ruhingni yuborasan, ular yaratilgan, va sen
yer yuzi.
104:31 Egamizning ulug'vorligi abadiy bo'lsin, Egamiz quvonadi.
uning asarlari.
104:32 U yerga qarasa, u titrar, Adirlarga tegadi,
chekadilar.
104:33 Men tirik ekanman, Egamizga qo'shiq aytaman, O'zimga hamdu sanolar aytaman.
Men borligimda Xudo.
104:34 U haqida mulohaza yuritishim shirin bo'ladi, Egamizdan xursand bo'laman.
104:35 Gunohkorlar yerdan yoʻq boʻlsin, fosiqlar yoʻq boʻlsin.
Ko'proq. Egamizga hamdu sanolar ayt, ey jonim. Egamizga hamdu sanolar aytinglar.