Zabur 104:1 Egamizga hamdu sanolar ayt, ey jonim. Ey Xudovand, Sen buyuksan! sen sharaf va ulug'vorlik bilan kiyingan. 104:2 Kim o'zingni kiyim bilan qoplaydi, kim cho'ziladi osmon parda kabi: 104:3 O'z xonalarining nurlarini suvga qo'ygan, aravasini bulutlar, shamol qanotlarida yurgan. 104:4 U o'z farishtalarini ruhlar qiladi. Uning vazirlari alangali olov: 104:5 U yerning poydevorini qo'ygan, u ko'tarilmasligi uchun har doim. 104:6 Uni kiyim bilan qoplading, suvlar to'xtab qoldi tog'lar ustida. 104:7 Sening tanbehingdan ular qochib ketishdi. Sening momaqaldiroqingni eshitib, shoshib ketishdi. 104:8 Ular tog'lar bo'ylab ko'tarilishadi. ular vodiylar bo'ylab pastga tushadilar Sen ular uchun asos solgansan. 104:9 Ular o'tib ketmasligi uchun Sen chegara qo'ygansan. ular qaytmasliklari uchun yana erni qoplash uchun. 104:10 U buloqlarni tog'lar orasidan oqadigan vodiylarga yuboradi. 104:11 Ular daladagi har bir hayvonga suv beradilar, Yovvoyi eshaklar ularni o'chiradi tashnalik. 104:12 Ular orqali osmon parrandalari o'z maskaniga ega bo'ladilar, ular kuylaydilar filiallar orasida. 104:13 U o'z xonalaridan tog'larni sug'oradi, Yer to'ydiradi ishlaringning samarasi. 104:14 U chorva uchun o't, xizmat uchun o't o'stirdi Inson: yerdan rizq chiqarishi uchun; 104:15 Va inson qalbini xursand qiladigan sharob va uning yuzini ochadigan moy yorug'lik va inson qalbini mustahkamlovchi non. 104:16 Egamizning daraxtlari shiraga to'la. Livan sadrlari, u ekilgan; 104:17 Qushlar uya quradigan joyda, laylak bo'lsa, archalar uning uyi. 104:18 Baland tepaliklar yovvoyi echkilar uchun boshpanadir. va toshlar uchun konuslar. 104:19 U oyni fasllar uchun belgiladi, Quyosh uning botishini biladi. 104:20 Sen zulmatni qo'yasan, u tun bo'ladi, unda barcha hayvonlar yashaydi. o'rmon sudralib chiqadi. 104:21 Yosh sherlar o'z o'ljasining ortidan qichqiradi va go'shtlarini Xudodan izlaydilar. 104:22 Quyosh chiqadi, ular bir joyga to'planib, yotishadi ularning uyalari. 104:23 Inson kechgacha o'z ishiga va mehnatiga boradi. 104:24 Yo Rabbiy, Sening ishlaring qanchalar ko'p! Sen ularning hammasini donolik bilan yaratding. yer sizning boyliklaringizga to'la. 104:25 Bu ulkan va keng dengiz ham shunday, unda son-sanoqsiz o'rmalab yuradi. ham kichik, ham katta hayvonlar. 104:26 Kemalar ketyapti, o'zingiz o'ynatmoqchi bo'lgan o'sha leviafan bor. unda. 104:27 Bularning hammasi seni kutmoqda. Ularning go'shtini o'z vaqtida berishing uchun mavsum. 104:28 Sen ularga bersang, ular to'playdilar; Sen qo'lingni ochsang, ular yaxshilikka to'la. 104:29 Sen yuzingni yashirasan, ular tashvishga tushdi, Sen ularning nafasini olding, ular o'lib, tuproqqa qaytadilar. 104:30 Sen ruhingni yuborasan, ular yaratilgan, va sen yer yuzi. 104:31 Egamizning ulug'vorligi abadiy bo'lsin, Egamiz quvonadi. uning asarlari. 104:32 U yerga qarasa, u titrar, Adirlarga tegadi, chekadilar. 104:33 Men tirik ekanman, Egamizga qo'shiq aytaman, O'zimga hamdu sanolar aytaman. Men borligimda Xudo. 104:34 U haqida mulohaza yuritishim shirin bo'ladi, Egamizdan xursand bo'laman. 104:35 Gunohkorlar yerdan yoʻq boʻlsin, fosiqlar yoʻq boʻlsin. Ko'proq. Egamizga hamdu sanolar ayt, ey jonim. Egamizga hamdu sanolar aytinglar.