Mezmurlar 146:1 RABbe övgüler sunun! RAB'be övgüler sun, ey ruhum. 146:2 Yaşarken RAB'be övgüler sunacağım, Tanrım'a ilahiler söyleyeceğim herhangi bir varlığım varken. 146:3 Önderlere ya da insanoğluna güvenmeyin. yardım yok. 146:4 Soluğu dışarı çıkar, toprağına döner; tam o gün onun düşünceler yok olur. 146:5 Ne mutlu Yakup'un Tanrısı'ndan yardım bekleyene, Umut bağlayana! Tanrısı RAB: 146:6 Göğü, yeri, denizi ve içindekilerin hepsini yaratan, gerçeği sonsuza kadar saklar: 146:7 Mazlum için hükmü infaz eden, Mağdura yiyecek veren aç. RAB tutsakları çözer: 146:8 RAB körlerin gözlerini açar, RAB körleri ayağa kaldırır. eğildi: RAB doğruları sever: 146:9 RAB garipleri korur, öksüzleri rahatlatır ve dul: ama kötülerin yolunu alt üst eder. 146:10 Tanrın RAB sonsuza dek krallık yapacak, ey Sion, herkese nesiller. RAB'be övgüler olsun.