Mezmurlar
146:1 RABbe övgüler sunun! RAB'be övgüler sun, ey ruhum.
146:2 Yaşarken RAB'be övgüler sunacağım, Tanrım'a ilahiler söyleyeceğim
herhangi bir varlığım varken.
146:3 Önderlere ya da insanoğluna güvenmeyin.
yardım yok.
146:4 Soluğu dışarı çıkar, toprağına döner; tam o gün onun
düşünceler yok olur.
146:5 Ne mutlu Yakup'un Tanrısı'ndan yardım bekleyene, Umut bağlayana!
Tanrısı RAB:
146:6 Göğü, yeri, denizi ve içindekilerin hepsini yaratan,
gerçeği sonsuza kadar saklar:
146:7 Mazlum için hükmü infaz eden, Mağdura yiyecek veren
aç. RAB tutsakları çözer:
146:8 RAB körlerin gözlerini açar, RAB körleri ayağa kaldırır.
eğildi: RAB doğruları sever:
146:9 RAB garipleri korur, öksüzleri rahatlatır ve
dul: ama kötülerin yolunu alt üst eder.
146:10 Tanrın RAB sonsuza dek krallık yapacak, ey Sion, herkese
nesiller. RAB'be övgüler olsun.