Mezmurlar 140:1 Kurtar beni kötü adamdan, ya RAB, Koru beni zorbadan; 140:2 Kalplerinde fesat sananlar; sürekli toplanırlar savaş için birlikte. 140:3 Yılan gibi dillerini bilediler, toplayıcıların zehiri dudaklarının altında. Selah. 140:4 Ya RAB, kötülerin elinden koru beni, beni ondan koru şiddetli adam; gidişatımı alt üst etmeyi amaçlayan. 140:5 Gururlular benim için tuzak, İpler sakladılar; bir ağ yaydılar yol kenarı; benim için cin ayarladılar. Selah. 140:6 RABbe, ‹Tanrım sensin› dedim, sesimi işit dualar, YA RAB. 140:7 Ey RAB, kurtuluşumun gücü, başımı örten RAB, savaş gününde. 140:8 Ya RAB, kötünün arzularını yerine getirme, cihaz; kendilerini yüceltmesinler diye. Selah. 140:9 Beni kuşatanların başına gelince, kendi dudakları onları örter. 140:10 Üzerlerine korlar yağsın, Ateşe atılsınlar; içine derin çukurlar, ki bir daha yükselmesinler. 140:11 Yeryüzünde kötü söz sahibi olmasın; onu devirmek için şiddetli adam. 140:12 Biliyorum ki, RAB mazlumların davasını koruyacak, fakirin hakkı. 140:13 Doğru kişi senin adına şükreder, Doğru kişi ise şükreder. huzurunda yaşa.