Mezmurlar
140:1 Kurtar beni kötü adamdan, ya RAB, Koru beni zorbadan;
140:2 Kalplerinde fesat sananlar; sürekli toplanırlar
savaş için birlikte.
140:3 Yılan gibi dillerini bilediler, toplayıcıların zehiri
dudaklarının altında. Selah.
140:4 Ya RAB, kötülerin elinden koru beni, beni ondan koru
şiddetli adam; gidişatımı alt üst etmeyi amaçlayan.
140:5 Gururlular benim için tuzak, İpler sakladılar; bir ağ yaydılar
yol kenarı; benim için cin ayarladılar. Selah.
140:6 RABbe, ‹Tanrım sensin› dedim, sesimi işit
dualar, YA RAB.
140:7 Ey RAB, kurtuluşumun gücü, başımı örten RAB,
savaş gününde.
140:8 Ya RAB, kötünün arzularını yerine getirme,
cihaz; kendilerini yüceltmesinler diye. Selah.
140:9 Beni kuşatanların başına gelince,
kendi dudakları onları örter.
140:10 Üzerlerine korlar yağsın, Ateşe atılsınlar; içine
derin çukurlar, ki bir daha yükselmesinler.
140:11 Yeryüzünde kötü söz sahibi olmasın;
onu devirmek için şiddetli adam.
140:12 Biliyorum ki, RAB mazlumların davasını koruyacak,
fakirin hakkı.
140:13 Doğru kişi senin adına şükreder, Doğru kişi ise şükreder.
huzurunda yaşa.