Mezmurlar
132:1 Ya Rab, Davutu ve çektiği bütün sıkıntıları hatırla,
132:2 Nasıl da RAB'be ant içti, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadı;
132:3 Evimin çadırına girmeyeceğim,
benim yatağım;
132:4 Gözlerime uyku, Gözkapaklarıma uyku vermeyeceğim,
132:5 RABbe bir yer, Güçlü Tanrıya mesken bulana kadar
Yakup'un.
132:6 Efratada duyduk onu, Ormanlik alanda bulduk.
132:7 Çadırlarına gireceğiz, Ayak taburesinde tapınacağız.
132:8 Kalk, ya RAB, rahatına, sen ve senin gücünün sandığı.
132:9 Kâhinlerin doğrulukla giyinsinler; ve azizlerinin bağırmasına izin ver
neşe için
132:10 Kulun Davut için meshedilmişine yüz çevirme.
132:11 RAB Davut'a doğrulukla ant içti; ondan dönmeyecek; İle ilgili
bedeninin meyvesini tahtına koyacağım.
132:12 Eğer çocukların ahdimi ve yapacağıma dair tanıklığımı tutarlarsa,
onlara öğret, onların çocukları da sonsuza dek senin tahtına oturacak.
132:13 Çünkü RAB Siyon'u seçti, onu meskeni olarak arzulamıştır.
132:14 Sonsuza dek rahat edeceğim yer burasıdır, Burada oturacağım; çünkü onu arzuladım.
132:15 Rızkını bol bol veririm, Yoksulunu doyururum.
ekmek.
132:16 Kâhinlerine de kurtuluş giysisi giydireceğim, kutsalları da
sevinç için yüksek sesle bağır.
132:17 Orada Davut'un boynuzunu tomurcuklandıracağım;
benimki meshedildi.
132:18 Düşmanlarına utanç giydireceğim, Ama tacı kendi üzerine olacak
güzelleşmek.