Mezmurlar 132:1 Ya Rab, Davutu ve çektiği bütün sıkıntıları hatırla, 132:2 Nasıl da RAB'be ant içti, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadı; 132:3 Evimin çadırına girmeyeceğim, benim yatağım; 132:4 Gözlerime uyku, Gözkapaklarıma uyku vermeyeceğim, 132:5 RABbe bir yer, Güçlü Tanrıya mesken bulana kadar Yakup'un. 132:6 Efratada duyduk onu, Ormanlik alanda bulduk. 132:7 Çadırlarına gireceğiz, Ayak taburesinde tapınacağız. 132:8 Kalk, ya RAB, rahatına, sen ve senin gücünün sandığı. 132:9 Kâhinlerin doğrulukla giyinsinler; ve azizlerinin bağırmasına izin ver neşe için 132:10 Kulun Davut için meshedilmişine yüz çevirme. 132:11 RAB Davut'a doğrulukla ant içti; ondan dönmeyecek; İle ilgili bedeninin meyvesini tahtına koyacağım. 132:12 Eğer çocukların ahdimi ve yapacağıma dair tanıklığımı tutarlarsa, onlara öğret, onların çocukları da sonsuza dek senin tahtına oturacak. 132:13 Çünkü RAB Siyon'u seçti, onu meskeni olarak arzulamıştır. 132:14 Sonsuza dek rahat edeceğim yer burasıdır, Burada oturacağım; çünkü onu arzuladım. 132:15 Rızkını bol bol veririm, Yoksulunu doyururum. ekmek. 132:16 Kâhinlerine de kurtuluş giysisi giydireceğim, kutsalları da sevinç için yüksek sesle bağır. 132:17 Orada Davut'un boynuzunu tomurcuklandıracağım; benimki meshedildi. 132:18 Düşmanlarına utanç giydireceğim, Ama tacı kendi üzerine olacak güzelleşmek.