• Geri


• Site Ana Sayfası

Mezmurlar
119:1 Ne mutlu yolda lekesiz olanlara, RABbin Yasasında yürüyenlere!
119:2 Ne mutlu O'nun tanıklıklarına uyanlara, O'nu Tanrı'nın izniyle arayanlara!
tüm kalp.
119:3 Haksızlık etmezler, O'nun yolunda yürürler.
119:4 Hükümlerine özenle uymamızı buyurdun.
119:5 Keşke benim yollarım senin kurallarına uysaydı!
119:6 O zaman senin bütün düşüncelerine saygı duyduğumda utanmayacağım.
emirler.
119:7 Öğrendiğimde, bütün yüreğimle sana şükredeceğim
senin doğru yargıların.
119:8 Kurallarına uyacağım, Beni tamamen bırakma.
119:9 Genç adam yolunu neyle temizler? buna dikkat ederek
sözüne göre.
119:10 Bütün yüreğimle seni aradım, Senin yolundan ayrılmama izin verme.
emirler.
119:11 Sana karşı günah işlemeyeyim diye sözünü yüreğimde sakladım.
119:12 Ne mutlu sana, ya RAB, Kurallarını öğret bana.
119:13 Ağzından çıkan bütün hükümleri kendi dudaklarımla bildirdim.
119:14 Bütün zenginlikler kadar senin tanıklıklarına da sevindim.
119:15 Hükümlerini derin derin düşüneceğim, Yollarına saygı duyacağım.
119:16 Kurallarınla eğleneceğim, Sözünü unutmayacağım.
119:17 Kuluna cömert davran ki yaşayayım, Sözünü tutabileyim.
119:18 Gözlerimi aç ki, Yasandan şaşılacak şeyler göreyim.
119:19 Ben dünyada bir garipim, buyruklarını benden gizleme.
119:20 Canım, senin hükümlerine duyduğu özlemden kırılıyor.
zamanlar.
119:21 Senden sapan, lanetlenen kibirlileri azarladın.
emirler.
119:22 Kaldır benden sitem ve aşağılamayı, çünkü senin tanıklıklarını tuttum.
119:23 Önderler de oturup bana karşı konuştular, Ama kulun düşündü
senin kanunlarında.
119:24 Senin tanıklıkların da benim zevkim ve danışmanlarımdır.
119:25 Canım toprağa karıştı, Sözüne göre can ver bana.
119:26 Yollarımı açıkladım, beni işittin: Kurallarını öğret bana.
119:27 Bana ilkelerinin yolunu anlat, Ben de senin hakkında öyle konuşayım.
harika işler
119:28 Ruhum ağırlıktan eriyor;
kelime.
119:29 Kaldır benden yalan yolu, Yasanı lütfet bana.
119:30 Gerçeğin yolunu seçtim, Hükümlerini önüme koydum.
119:31 Öğütlerine uydum, Ya RAB, beni utandırma.
119:32 Sen buyruklarını genişlettiğin zaman buyruklarının yolunda koşacağım.
kalp.
119:33 Ya RAB, kurallarının yolunu bana öğret, ve ben onu saklayacağım
son.
119:34 Bana anlayış ver, yasana uyayım; evet dikkat ederim
bütün kalbimle.
119:35 Beni buyruklarının yolunda yürüt, çünkü bundan zevk alıyorum.
119:36 Yüreğimi senin tanıklıklarına yönelt, açgözlülüğe değil.
119:37 Boşa bakmaktan çevir gözlerimi, ve beni kendinde hızlandır
yol.
119:38 Korkuna düşkün olan kuluna sözünü sabit tut.
119:39 Korktuğum utancı kaldır, Çünkü senin hükümlerin iyidir.
119:40 İşte, senin ilkelerini özlüyorum: Beni senin yolunda dirilt.
doğruluk
119:41 Lütfun bana da gelsin, ya RAB, Kurtarışın.
senin sözüne
119:42 Böylece bana sitem edene cevap vereceğim, çünkü güvenirim
senin sözünle
119:43 Gerçeğin sözünü ağzımdan tamamen alma; çünkü ummuştum
senin yargılarında.
119:44 Yasana sonsuza dek sürekli olarak uyacağım.
119:45 Özgürce yürüyeceğim, Çünkü senin ilkelerini arıyorum.
119:46 Senin tanıklıklarından kralların önünde de söz edeceğim.
utanmış.
119:47 Sevdiğim buyruklarından zevk alacağım.
119:48 Sevdiğim buyrukların için de ellerimi kaldıracağım;
ve senin kanunlarını düşüneceğim.
119:49 Kuluna verdiğin sözü hatırla ki, beni buna yönelttin.
umut.
119:50 Derdimde beni teselli eden budur, Çünkü senin sözün canımı yaktı.
119:51 Gururlular benimle çok alay ettiler: Yine de reddetmedim
senin yasan.
119:52 Eski hükümlerini hatırladım, ya RAB, ve kendimi teselli ettim.
119:53 Senden yüz çeviren kötüler yüzünden korku sardı beni
kanun.
119:54 Tüzüklerin hac evimde ezgilerim oldu.
119:55 Geceleri adını anıyorum, ya RAB, Yasana uydum.
119:56 Bunu aldım, çünkü senin kurallarına uydum.
119:57 Bana düşen sensin, ya RAB, Sözlerini tutacağımı söyledim.
119:58 Bütün kalbimle senin lütfunu diledim, bana merhamet et
sözüne göre.
119:59 Yollarımı düşündüm, Senin tanıklıklarına yöneldim.
119:60 Acele ettim, Buyruklarını yerine getirmemekte geciktim.
119:61 Kötülerin çeteleri beni soydu, Ama senin yaptıklarını unutmadım.
kanun.
119:62 Gece yarısı kalkıp sana şükredeceğim, çünkü senin için
haklı yargılar
119:63 Senden korkanların ve seni koruyanların arkadaşıyım.
kurallar.
119:64 Yeryüzü merhametinle dolu, ya RAB, Kurallarını öğret bana.
119:65 Kuluna iyilik ettin, ya RAB, Sözüne göre.
119:66 Bana sağduyu ve bilgi öğret; çünkü senin sözüne inandım.
emirler.
119:67 Başım belaya girmeden önce yoldan çıkmıştım, ama şimdi sözünü tuttum.
119:68 Sen iyisin ve iyilik ediyorsun; bana kurallarını öğret.
119:69 Gururlular bana yalan uydurdu, Ama senin ilkelerini yerine getireceğim
bütün kalbimle.
119:70 Kalpleri yağ gibidir, ama yasandan zevk alıyorum.
119:71 Sıkıntıya düşmem bana iyi geldi, seninkini öğrenebileyim diye
tüzük.
119:72 Senin ağzından çıkan şeriat benim için binlerce altından ve
gümüş.
119:73 Beni senin ellerin yarattı ve bana şekil verdi; bana akıl ver ki, ben
emirlerini öğrenebilir.
119:74 Senden korkanlar beni görünce sevinecekler, çünkü umut ettim
senin sözünle
119:75 Biliyorum, ya RAB, hükümlerin doğru,
sadakat beni etkiledi.
119:76 Rica ederim, merhametin beni rahatlatsın.
kuluna sözün.
119:77 Şefkatin bana gelsin de yaşayayım; çünkü senin yasan benim
zevk.
119:78 Kibirli utansın, çünkü onlar bana hiçbir şey yapmadan sapkın davrandılar.
neden: ama senin ilkelerini düşüneceğim.
119:79 Senden korkanlar bana dönsün, Senin
tanıklıklar.
119:80 Kurallarınla yüreğim sağlam olsun, ki utanmıyorum.
119:81 Canım senin kurtuluşun için bayılıyor, Ama ben senin sözüne güveniyorum.
119:82 ‹Beni ne zaman teselli edeceksin?
119:83 Çünkü duman içinde şişe gibi oldum; yine de seni unutmadım mı
tüzük.
119:84 Kulunun günleri kaç gündür? hakkında hükmü ne zaman infaz edeceksin
bana zulmedenler?
119:85 Gururlular çukurlar kazdılar benim için, Yasana uymayanlar.
119:86 Bütün buyrukların sadıktır, haksız yere bana zulmediyorlar; yardım
sen ben
119:87 Neredeyse beni yeryüzünde bitireceklerdi; ama senin ilkelerini bırakmadım.
119:88 İnayetinle beni yaşat, bu yüzden tanıklığını tutayım mı
senin ağzın
119:89 Ya RAB, sözün sonsuza dek göklerde sabittir.
119:90 Sadakatin nesiller boyuncadır;
toprak ve kalıcıdır.
119:91 Bugün senin hükümlerine göre yaşıyorlar;
hizmetkarlar.
119:92 Yasan benim zevkim olmasaydı, o zaman benimkinde helak olurdum.
ızdırap.
119:93 Kurallarını asla unutmayacağım, Çünkü onlarla bana hayat verdin.
119:94 Ben seninim, kurtar beni, çünkü senin ilkelerini aradım.
119:95 Kötüler beni yok etmemi bekledi, Ama ben senin
tanıklıklar.
119:96 Her yetkinliğin sonunu gördüm, Ama senin buyruğun aşırı
kalın.
119:97 Ah, senin kanununu ne kadar seviyorum! bütün gün meditasyonumdur.
119:98 Buyruklarınla beni düşmanlarımdan daha bilge kıldın.
Onlar her zaman benimle.
119:99 Ben bütün öğretmenlerimden daha anlayışlıyım, çünkü senin tanıklıkların
benim meditasyonum
119:100 Eskilerden daha iyi anlıyorum, Çünkü senin ilkelerine uyuyorum.
119:101 Ayaklarımı her türlü kötü yoldan çektim ki, seni koruyayım.
kelime.
119:102 Ben senin hükümlerinden ayrılmadım, Çünkü sen bana öğrettin.
119:103 Sözlerin bana ne kadar tatlı geliyor! evet benim için baldan tatlı
ağız!
119:104 Hükümlerin sayesinde anlıyorum, Bu yüzden her yalandan nefret ediyorum.
yol.
119:105 Sözün adımlarım için çerağ, Yolum için ışıktır.
119:106 Yemin ettim ve yeminimi yerine getireceğim, senin salihini koruyacağım
yargılar.
119:107 Çok sıkıntılıyım, ya RAB, verdiğin söze göre kurtar beni.
119:108 Rica ederim, ağzımdan çıkan gönüllü sunuları kabul et, ya RAB, ve
bana yargılarını öğret.
119:109 Canım sürekli elimde, Yine de senin yasanı unutmuyorum.
119:110 Kötüler bana tuzak kurdu, Yine de senin ilkelerinden sapmadım.
119:111 Senin tanıklıklarını sonsuza dek miras olarak aldım, çünkü onlar
kalbimin neşesi.
119:112 Kurallarını sonsuza kadar yerine getirmeye yüreğim razı oldu.
son.
119:113 Boş düşüncelerden nefret ederim, Ama yasanı severim.
119:114 Sığınağım, kalkanım sensin, Senin sözüne güveniyorum.
119:115 Ey kötülük yapanlar, benden uzaklaşın, çünkü ben Tanrımın buyruklarını yerine getireceğim.
Tanrı.
119:116 Sözüne göre destekle beni, yaşayayım, beni yalnız bırakma.
umudumdan utanıyorum.
119:117 Beni kaldır, emniyette olayım;
sürekli tüzük.
119:118 Kurallarından sapanların hepsini ezdin;
aldatmak yalandır.
119:119 Dünyanın bütün kötülerini cüruf gibi çöpe attın, bu yüzden ben
tanıklıklarını seviyorum.
119:120 Senin korkundan içim titriyor, ve senin yargılarından korkuyorum.
119:121 Hüküm ve adaletle davrandım, beni zalimlere bırakma.
119:122 Kuluna iyilikte kefil ol: Kibirlilerin bana eziyet etmesine izin verme.
119:123 Gözlerim senin kurtuluşun için, Doğruluğunla ilgili sözlerin için tükeniyor.
119:124 Kuluna merhametine göre davran, bana öğret
tüzük.
119:125 Ben senin kulunum, bana anlayış ver ki seninkini bileyim
tanıklıklar.
119:126 Çalışma vaktin geldi, ya RAB, çünkü yasanı hükümsüz kıldılar.
119:127 Bu yüzden emirlerini altından daha çok seviyorum; evet, saf altının üzerinde.
119:128 Bu nedenle, her şeyle ilgili tüm ilkelerinin doğru olduğunu düşünüyorum;
ve her yanlış yoldan nefret ederim.
119:129 Tanıklıkların harika, bu yüzden ruhum onları koruyor.
119:130 Sözlerinin girişi ışık saçıyor, anlayış kazandırır
basit.
119:131 Ağzımı açıp nefes nefese kaldım, Çünkü senin buyruklarını özlemiştim.
119:132 Bana bak ve bana merhamet et, tıpkı bana yaptığın gibi.
senin adını sevenler
119:133 Sözünle adımlarımı düzene sok, Kötülüğün egemen olmasına izin verme.
Ben.
119:134 Kurtar beni insanların boyunduruğundan, Ben de senin ilkelerine uyayım.
119:135 Yüzün kuluna parlasın; ve bana kurallarını öğret.
119:136 Gözlerimden ırmaklar akıyor, Yasana uymadıkları için.
119:137 Adilsin, ya RAB, Hükümlerin doğrudur.
119:138 Emrettiğin şehadetlerin doğru ve çok
sadık.
119:139 Çabam beni tüketti, Çünkü düşmanlarım senin sözlerini unuttu.
119:140 Sözün çok saf, bu yüzden kulun onu seviyor.
119:141 Ben küçüğüm, hor görüldüm, Yine de senin ilkelerini unutmam.
119:142 Senin doğruluğun ebedi doğruluktur, Yasan
gerçek.
119:143 Sıkıntı ve elem sardı beni, Ama senin buyrukların benim
zevkler.
119:144 Tanıklıklarının doğruluğu kalıcıdır, ver bana
anlayış ve yaşayacağım.
119:145 Bütün yüreğimle ağladım, işit beni, ya RAB, Kurallarını tutacağım.
119:146 Sana seslendim, kurtar beni, ben de senin tanıklıklarını tutacağım.
119:147 Sabahın doğuşunu engelledim, Bağırdım: Senin sözüne güvendim.
119:148 Gözlerim senin sözünü düşüneyim diye gece nöbetlerini engelliyor.
119:149 Sevgine göre sesimi işit, ya RAB, yaşam ver bana
senin yargına göre.
119:150 Fesadın peşinden gidenler yaklaşırlar, senin şeriatından uzaktırlar.
119:151 Sen yakınsın, ya RAB, ve bütün emirlerin gerçektir.
119:152 Tanıklıklarına gelince, eskiden beri kurduğunu biliyorum.
sonsuza dek onları.
119:153 Sıkıntımı gör, kurtar beni, Çünkü senin yasanı unutmam.
119:154 Hakkımı ara, kurtar beni, Sözüne göre can ver bana.
119:155 Kurtuluş uzaktır kötülerden, Çünkü senin kurallarını aramazlar.
119:156 Merhametin büyüktür, ya RAB, senin isteğine göre bana yaşam ver.
yargılar.
119:157 Bana zulmedenler ve düşmanlarım çoktur; Yine de senden vazgeçmedim mi?
tanıklıklar.
119:158 Haddi aşanları görünce üzüldüm, çünkü seninkini tutmadılar
kelime.
119:159 Bak, ilkelerini ne kadar seviyorum, Ya RAB, yaşam ver bana, senin isteğine göre.
sevgi dolu-nezaket.
119:160 Sözün başlangıçtan beri doğrudur; ve senin salihlerinden her biri
yargılar sonsuza dek sürer.
119:161 Önderler boş yere bana zulmettiler, Ama yüreğim korku içinde
senin sözünden
119:162 Büyük ganimet bulan biri olarak sözüne seviniyorum.
119:163 Yalandan nefret eder, tiksinirim, Ama yasani severim.
119:164 Doğru hükümlerin için günde yedi kez seni övüyorum.
119:165 Yasanı sevenler büyük esenliğe kavuşurlar ve hiçbir şey onları gücendiremez.
119:166 Ya RAB, kurtuluşunu umut ettim, buyruklarını yerine getirdim.
119:167 Canım senin tanıklıklarını tuttu; ve onları fazlasıyla seviyorum.
119:168 Senin ilkelerine, tanıklıklarına uydum, Çünkü bütün yollarım önümdedir.
sana.
119:169 Feryadım önüne gelsin, ya RAB, anlayış ver bana
sözüne göre.
119:170 Yalvarışım önüne gelsin, Sözün uyarınca kurtar beni.
119:171 Bana kurallarını öğrettiğin zaman dudaklarımdan övgüler dökülecek.
119:172 Dilim senin sözünden söz edecek, Çünkü bütün buyrukların
doğruluk
119:173 Elin bana yardım etsin, çünkü senin kurallarını seçtim.
119:174 Kurtarışını özlüyorum, ya RAB, ve senin kanunun benim zevkimdir.
119:175 Canım yaşasın, seni övsün; ve kararlarının yardım etmesine izin ver
Ben.
119:176 Kaybolmuş koyun gibi yoldan saptım, kulunu ara; çünkü yapmıyorum
emirlerini unut.