Mezmurlar 104:1 RAB'be övgüler olsun, ey canım! Ey Tanrım RAB, sen çok büyüksün; sensin şeref ve majesteleri ile giyinmiş. 104:2 Nuru bir esvap gibi örten, esneyen gök perde gibi: 104:3 Odalarının kirişlerini sulara kim koyar, arabasını bulutlar: rüzgarın kanatları üzerinde yürüyen: 104:4 Meleklerini ruh yapan; bakanları yanan bir ateş: 104:5 Yerin sarsılmasın diye temellerini atan, durmadan. 104:6 Onu engin bir giysi gibi örttün, Sular durdu dağların üstünde. 104:7 Azarlayınca kaçtılar, gök gürültüsünün sesiyle hızla uzaklaştılar. 104:8 Dağlara çıkarlar, vadilerden yere inerler onlar için kurmuş olduğun 104:9 Geçemeyecekleri bir sınır koydun, dönmediklerini tekrar dünyayı örtmek için. 104:10 Tepelerin arasından akan vadilere pınarlar gönderir. 104:11 Her kır hayvanına içki içirirler, Yaban eşekleri canlarını söndürür. susuzluk. 104:12 Cennetin kuşları onlara yerleşecek, Şarkı söyleyenler şubeler arasında. 104:13 Odalarından dağları sular, Yer ona doyar. işlerinin meyvesi. 104:14 Hayvanlar için ot, hayvanın hizmeti için ot bitirir. insan: yerden yiyecek çıkarsın diye; 104:15 Ve insanın yüreğini sevindiren şarap ve yüzünü buruşturmak için yağ parlaklık ve insanın kalbini güçlendiren ekmek. 104:16 RAB'bin ağaçları özsuyuyla dolu, Lübnan'ın sedir ağaçları dikti; 104:17 Kuşların yuva yaptığı yere; Leylekler ise köknar ağaçlarıdır. onun evi. 104:18 Yüksek tepeler yaban keçilerine sığınaktır, ve kayalar için koniler. 104:19 Ay'a mevsimler tayin etti; güneş onun battığını bilir. 104:20 Karanlığı sen basarsın ve gece olur. orman sürünerek ilerliyor. 104:21 Yavru aslanlar avlarının peşinden kükrer, Yiyeceklerini Tanrı'dan isterler. 104:22 Güneş doğar, toplanırlar ve onları yere bırakırlar. onların yuvaları. 104:23 İnsan, akşama kadar işine ve emeğine gider. 104:24 Ya RAB, işlerin ne çoktur! hepsini hikmetle yaptın: yeryüzü senin zenginliklerinle dolu. 104:25 İşte bu büyük ve engin deniz, sayısız şeyin süründüğü, hem küçük hem de büyük hayvanlar. 104:26 İşte gemiler gidiyor, Oynaması için yarattığın o dev canavar orada. orada. 104:27 Bunların hepsi seni bekliyor, onlara etlerini zamanında veresin diye mevsim. 104:28 Sen verirsen toplarlar, elini açarsın, onlar iyilikle dolu. 104:29 Yüzünü gizliyorsun, sıkıntılılar, Nefeslerini kesiyorsun, ölürler ve topraklarına dönerler. 104:30 Ruhunu gönderirsin, yaratılırlar; yeryüzünün yüzü. 104:31 RAB'bin görkemi sonsuza dek sürecek, RAB sevinecek onun işleri. 104:32 Yeryüzüne bakar ve titrer, Tepelere dokunur ve sigara içiyorlar 104:33 Ömrüm oldukça RAB'be ilahiler söyleyeceğim, Tanrım, varlığım varken. 104:34 Onunla ilgili düşüncelerim tatlı olacak, RAB'be sevineceğim. 104:35 Günahkârlar yeryüzünden silinip gitsin, Kötüler yok olsun. Daha. RAB'bi kutsa, ey ruhum. RAB'be övgüler olsun.