Mezmurlar
104:1 RAB'be övgüler olsun, ey canım! Ey Tanrım RAB, sen çok büyüksün; sensin
şeref ve majesteleri ile giyinmiş.
104:2 Nuru bir esvap gibi örten, esneyen
gök perde gibi:
104:3 Odalarının kirişlerini sulara kim koyar,
arabasını bulutlar: rüzgarın kanatları üzerinde yürüyen:
104:4 Meleklerini ruh yapan; bakanları yanan bir ateş:
104:5 Yerin sarsılmasın diye temellerini atan,
durmadan.
104:6 Onu engin bir giysi gibi örttün, Sular durdu
dağların üstünde.
104:7 Azarlayınca kaçtılar, gök gürültüsünün sesiyle hızla uzaklaştılar.
104:8 Dağlara çıkarlar, vadilerden yere inerler
onlar için kurmuş olduğun
104:9 Geçemeyecekleri bir sınır koydun, dönmediklerini
tekrar dünyayı örtmek için.
104:10 Tepelerin arasından akan vadilere pınarlar gönderir.
104:11 Her kır hayvanına içki içirirler, Yaban eşekleri canlarını söndürür.
susuzluk.
104:12 Cennetin kuşları onlara yerleşecek, Şarkı söyleyenler
şubeler arasında.
104:13 Odalarından dağları sular, Yer ona doyar.
işlerinin meyvesi.
104:14 Hayvanlar için ot, hayvanın hizmeti için ot bitirir.
insan: yerden yiyecek çıkarsın diye;
104:15 Ve insanın yüreğini sevindiren şarap ve yüzünü buruşturmak için yağ
parlaklık ve insanın kalbini güçlendiren ekmek.
104:16 RAB'bin ağaçları özsuyuyla dolu, Lübnan'ın sedir ağaçları
dikti;
104:17 Kuşların yuva yaptığı yere; Leylekler ise köknar ağaçlarıdır.
onun evi.
104:18 Yüksek tepeler yaban keçilerine sığınaktır, ve kayalar için
koniler.
104:19 Ay'a mevsimler tayin etti; güneş onun battığını bilir.
104:20 Karanlığı sen basarsın ve gece olur.
orman sürünerek ilerliyor.
104:21 Yavru aslanlar avlarının peşinden kükrer, Yiyeceklerini Tanrı'dan isterler.
104:22 Güneş doğar, toplanırlar ve onları yere bırakırlar.
onların yuvaları.
104:23 İnsan, akşama kadar işine ve emeğine gider.
104:24 Ya RAB, işlerin ne çoktur! hepsini hikmetle yaptın:
yeryüzü senin zenginliklerinle dolu.
104:25 İşte bu büyük ve engin deniz, sayısız şeyin süründüğü,
hem küçük hem de büyük hayvanlar.
104:26 İşte gemiler gidiyor, Oynaması için yarattığın o dev canavar orada.
orada.
104:27 Bunların hepsi seni bekliyor, onlara etlerini zamanında veresin diye
mevsim.
104:28 Sen verirsen toplarlar, elini açarsın, onlar
iyilikle dolu.
104:29 Yüzünü gizliyorsun, sıkıntılılar, Nefeslerini kesiyorsun,
ölürler ve topraklarına dönerler.
104:30 Ruhunu gönderirsin, yaratılırlar;
yeryüzünün yüzü.
104:31 RAB'bin görkemi sonsuza dek sürecek, RAB sevinecek
onun işleri.
104:32 Yeryüzüne bakar ve titrer, Tepelere dokunur ve
sigara içiyorlar
104:33 Ömrüm oldukça RAB'be ilahiler söyleyeceğim,
Tanrım, varlığım varken.
104:34 Onunla ilgili düşüncelerim tatlı olacak, RAB'be sevineceğim.
104:35 Günahkârlar yeryüzünden silinip gitsin, Kötüler yok olsun.
Daha. RAB'bi kutsa, ey ruhum. RAB'be övgüler olsun.