Mezmurlar 90:1 Ya Rab, nesiller boyu meskenimiz oldun. 90:2 Dağlar yaratılmadan, ya da sen dağları oluşturmadan önce, Yeryüzü ve dünya, ezelden ebede kadar, sen Allah'sın. 90:3 İnsanı mahvediyorsun, ve, Geri dönün, ey insan çocukları, deyin. 90:4 Çünkü senin gözünde bin yıl, geçmişken dün gibidir. ve gece nöbeti olarak. 90:5 Onları sel gibi alıp götürüyorsun; onlar bir uyku gibidir: içinde sabah büyüyen çimen gibidirler. 90:6 Sabahları yeşerir, yeşerir, akşam kesilir aşağı ve kurur. 90:7 Çünkü senin öfken bizi tüketiyor, Gazabın bizi rahatsız ediyor. 90:8 Suçlarımızı önüne koydun, Gizli günahlarımızı gün ışığına çıkardın. senin yüzünün. 90:9 Çünkü bütün günlerimiz senin gazabında geçiyor, Yıllarımızı ise anlatılan masal. 90:10 Yıllarımızın günleri altmış yıl ondur; ve eğer nedeniyle Güçleri seksen yıldır, yine de güçleri emek ve üzüntü; çünkü yakında kesilir ve uçup gideriz. 90:11 Öfkenin gücünü kim bilir? senin korkuna göre bile öyle gazabın. 90:12 O halde bize günlerimizi saymayı öğret de gönüllerimizi ona verebilelim. bilgelik. 90:13 Dönüş ne kadar sürer, ya RAB? ve senin hakkında sana tövbe etmesine izin ver hizmetkarlar. 90:14 Bizi rahmetinle doyur. hepimiz sevinelim ve sevinelim günlerimiz. 90:15 Bize musibet ettiğin günlerin sayısınca sevindir bizi. kötülük gördüğümüz yıllar. 90:16 Kullarına emeğin, Görkemin onlara görünsün. çocuklar. 90:17 Tanrımız RAB'bin güzelliği üzerimizde olsun. ellerimizin üzerimizdeki işi; evet, ellerimizin işi seni kuruyor BT.