Mezmurlar
90:1 Ya Rab, nesiller boyu meskenimiz oldun.
90:2 Dağlar yaratılmadan, ya da sen dağları oluşturmadan önce,
Yeryüzü ve dünya, ezelden ebede kadar, sen Allah'sın.
90:3 İnsanı mahvediyorsun, ve, Geri dönün, ey insan çocukları, deyin.
90:4 Çünkü senin gözünde bin yıl, geçmişken dün gibidir.
ve gece nöbeti olarak.
90:5 Onları sel gibi alıp götürüyorsun; onlar bir uyku gibidir: içinde
sabah büyüyen çimen gibidirler.
90:6 Sabahları yeşerir, yeşerir, akşam kesilir
aşağı ve kurur.
90:7 Çünkü senin öfken bizi tüketiyor, Gazabın bizi rahatsız ediyor.
90:8 Suçlarımızı önüne koydun, Gizli günahlarımızı gün ışığına çıkardın.
senin yüzünün.
90:9 Çünkü bütün günlerimiz senin gazabında geçiyor, Yıllarımızı ise
anlatılan masal.
90:10 Yıllarımızın günleri altmış yıl ondur; ve eğer nedeniyle
Güçleri seksen yıldır, yine de güçleri emek ve
üzüntü; çünkü yakında kesilir ve uçup gideriz.
90:11 Öfkenin gücünü kim bilir? senin korkuna göre bile öyle
gazabın.
90:12 O halde bize günlerimizi saymayı öğret de gönüllerimizi ona verebilelim.
bilgelik.
90:13 Dönüş ne kadar sürer, ya RAB? ve senin hakkında sana tövbe etmesine izin ver
hizmetkarlar.
90:14 Bizi rahmetinle doyur. hepimiz sevinelim ve sevinelim
günlerimiz.
90:15 Bize musibet ettiğin günlerin sayısınca sevindir bizi.
kötülük gördüğümüz yıllar.
90:16 Kullarına emeğin, Görkemin onlara görünsün.
çocuklar.
90:17 Tanrımız RAB'bin güzelliği üzerimizde olsun.
ellerimizin üzerimizdeki işi; evet, ellerimizin işi seni kuruyor
BT.