atasözleri
1:1 İsrail Kralı Davut oğlu Süleymanın özdeyişleri;
1:2 Hikmet ve terbiyeyi bilmek; anlayış sözlerini algılamak;
1:3 Bilgelik, adalet, sağduyu ve hakkaniyet eğitimi almak için;
1:4 Saf adama incelik, genç adama bilgi ve
sağduyu.
1:5 Bilge adam işitir ve bilgisini artırır; ve bir adam
anlayış bilge öğütlere ulaşacaktır:
1:6 Bir mesel ve yorumunu anlamak; bilgenin sözleri,
ve onların karanlık sözleri.
1:7 RAB korkusu bilginin başlangıcıdır, Ama akılsızlar hor görür
bilgelik ve talimat.
1:8 Oğlum, babanın öğüdüne kulak ver ve Tanrının Yasasını bırakma.
annen:
1:9 Çünkü onlar senin başına bir lütuf süsü, ve etrafına zincir olacaklar.
senin boynun
1:10 Oğlum, eğer günahkârlar seni ayartırsa, kabul etme.
1:11 ‹Bizimle gel, kan için bekleyelim, gizlenelim› derlerse,
sebepsiz masumlar için özel olarak:
1:12 Onları mezar gibi diri diri yutalım; ve bütün, gidenler gibi
çukurun içine:
1:13 Bütün değerli şeyleri bulacağız, evlerimizi bunlarla dolduracağız.
şımartmak:
1:14 Sen de bize pay ver; hepimizin bir çantası olsun:
1:15 Oğlum, onlarla yolda yürüme; ayağını onlardan uzak tut
yol:
1:16 Çünkü ayakları kötülüğe koşar, Kan dökmek için acele ederler.
1:17 Kuşun gözü önünde atılan ağ boşunadır.
1:18 Ve kendi kanlarını beklerler; onlar kendi başlarına gizlenirler
hayatları.
1:19 Kazanç düşkünü herkesin yolu böyledir; hangi götürür
sahiplerinin hayatı.
1:20 Bilgelik dışarda ağlar, Sesini sokaklarda söylüyor:
1:21 Salonun ana yerinde, giriş kapılarında ağlıyor.
kapılar: şehirde sözlerini söyleyerek diyor ki,
1:22 Ey saflar, ne zamana kadar sadeliği seveceksiniz? ve küçümseyenler
küçümsemelerinden zevk alır ve aptallar bilgiden nefret eder mi?
1:23 Azarlamamla geri dönün, işte, size ruhumu dökeceğim.
sözlerimi size bildirecek.
1:24 Çünkü ben çağırdım, siz reddettiniz; Elimi uzattım ve
kimse dikkate almadı;
1:25 Ama tüm öğüdümü boşa çıkardınız, azarlamamı istemiyorsunuz.
1:26 Felaketinize de güleceğim; Korkun geldiğinde alay edeceğim;
1:27 Korkunuz yikicilik olarak geldiginde ve helâkiniz bir felaket olarak geldiginde,
kasırga; üzerinize sıkıntı ve elem geldiği zaman.
1:28 O zaman beni arayacaklar, ama cevap vermeyeceğim; beni arayacaklar
erken, ama beni bulamayacaklar:
1:29 Çünkü bilgiden nefret ettiler, RAB korkusunu seçmediler.
1:30 Öğütlerime kulak asmadılar, Bütün azarlamalarımı hor gördüler.
1:31 Bunun için kendi yollarının meyvesinden yiyip doyacaklar.
kendi cihazlarıyla.
1:32 Çünkü safın sapması onları öldürecek ve refah
aptallar onları yok edecek.
1:33 Ama beni dinleyen güvenlik içinde yaşayacak ve
kötülük korkusu.