atasözleri 1:1 İsrail Kralı Davut oğlu Süleymanın özdeyişleri; 1:2 Hikmet ve terbiyeyi bilmek; anlayış sözlerini algılamak; 1:3 Bilgelik, adalet, sağduyu ve hakkaniyet eğitimi almak için; 1:4 Saf adama incelik, genç adama bilgi ve sağduyu. 1:5 Bilge adam işitir ve bilgisini artırır; ve bir adam anlayış bilge öğütlere ulaşacaktır: 1:6 Bir mesel ve yorumunu anlamak; bilgenin sözleri, ve onların karanlık sözleri. 1:7 RAB korkusu bilginin başlangıcıdır, Ama akılsızlar hor görür bilgelik ve talimat. 1:8 Oğlum, babanın öğüdüne kulak ver ve Tanrının Yasasını bırakma. annen: 1:9 Çünkü onlar senin başına bir lütuf süsü, ve etrafına zincir olacaklar. senin boynun 1:10 Oğlum, eğer günahkârlar seni ayartırsa, kabul etme. 1:11 ‹Bizimle gel, kan için bekleyelim, gizlenelim› derlerse, sebepsiz masumlar için özel olarak: 1:12 Onları mezar gibi diri diri yutalım; ve bütün, gidenler gibi çukurun içine: 1:13 Bütün değerli şeyleri bulacağız, evlerimizi bunlarla dolduracağız. şımartmak: 1:14 Sen de bize pay ver; hepimizin bir çantası olsun: 1:15 Oğlum, onlarla yolda yürüme; ayağını onlardan uzak tut yol: 1:16 Çünkü ayakları kötülüğe koşar, Kan dökmek için acele ederler. 1:17 Kuşun gözü önünde atılan ağ boşunadır. 1:18 Ve kendi kanlarını beklerler; onlar kendi başlarına gizlenirler hayatları. 1:19 Kazanç düşkünü herkesin yolu böyledir; hangi götürür sahiplerinin hayatı. 1:20 Bilgelik dışarda ağlar, Sesini sokaklarda söylüyor: 1:21 Salonun ana yerinde, giriş kapılarında ağlıyor. kapılar: şehirde sözlerini söyleyerek diyor ki, 1:22 Ey saflar, ne zamana kadar sadeliği seveceksiniz? ve küçümseyenler küçümsemelerinden zevk alır ve aptallar bilgiden nefret eder mi? 1:23 Azarlamamla geri dönün, işte, size ruhumu dökeceğim. sözlerimi size bildirecek. 1:24 Çünkü ben çağırdım, siz reddettiniz; Elimi uzattım ve kimse dikkate almadı; 1:25 Ama tüm öğüdümü boşa çıkardınız, azarlamamı istemiyorsunuz. 1:26 Felaketinize de güleceğim; Korkun geldiğinde alay edeceğim; 1:27 Korkunuz yikicilik olarak geldiginde ve helâkiniz bir felaket olarak geldiginde, kasırga; üzerinize sıkıntı ve elem geldiği zaman. 1:28 O zaman beni arayacaklar, ama cevap vermeyeceğim; beni arayacaklar erken, ama beni bulamayacaklar: 1:29 Çünkü bilgiden nefret ettiler, RAB korkusunu seçmediler. 1:30 Öğütlerime kulak asmadılar, Bütün azarlamalarımı hor gördüler. 1:31 Bunun için kendi yollarının meyvesinden yiyip doyacaklar. kendi cihazlarıyla. 1:32 Çünkü safın sapması onları öldürecek ve refah aptallar onları yok edecek. 1:33 Ama beni dinleyen güvenlik içinde yaşayacak ve kötülük korkusu.