Yunus
2:1 Yunus balığın karnından Tanrısı RABbe şöyle dua etti:
2:2 ‹‹Sıkıntım nedeniyle RABbe yakardım›› dedim, ‹‹
beni duydu; Cehennemin göbeğinden haykırdım ve sesimi duydun.
2:3 Beni enginlere, denizlerin ortasina attin; ve
seller beni kuşattı: tüm dalgaların ve dalgaların üzerimden geçti.
2:4 O zaman, ‹Gözünden atıldım› dedim. yine de tekrar bakacağım
senin kutsal tapınağın.
2:5 Sular etrafımı sardı, ruhuma kadar, Derinlik beni kapadı
Etrafımda yabani otlar başımı sarmıştı.
2:6 Dağların eteğine kadar indim. parmaklıkları olan dünya
sonsuza dek benim hakkımda: yine de hayatımı yolsuzluktan kurtardın, ey
RAB Tanrım.
2:7 Canım sızlayınca RABbi hatırladım, Duam geldi
sana, kutsal tapınağına.
2:8 Yalancı boş şeylere uyanlar, merhametlerinden vazgeçerler.
2:9 Ama şükranla sana kurban keseceğim. yapacağım
adadığım şeyi öde. Kurtuluş RAB'bindir.
2:10 RAB balığa böyle dedi, balık Yunus'u karaya kustu.
kara.