Yunus 2:1 Yunus balığın karnından Tanrısı RABbe şöyle dua etti: 2:2 ‹‹Sıkıntım nedeniyle RABbe yakardım›› dedim, ‹‹ beni duydu; Cehennemin göbeğinden haykırdım ve sesimi duydun. 2:3 Beni enginlere, denizlerin ortasina attin; ve seller beni kuşattı: tüm dalgaların ve dalgaların üzerimden geçti. 2:4 O zaman, ‹Gözünden atıldım› dedim. yine de tekrar bakacağım senin kutsal tapınağın. 2:5 Sular etrafımı sardı, ruhuma kadar, Derinlik beni kapadı Etrafımda yabani otlar başımı sarmıştı. 2:6 Dağların eteğine kadar indim. parmaklıkları olan dünya sonsuza dek benim hakkımda: yine de hayatımı yolsuzluktan kurtardın, ey RAB Tanrım. 2:7 Canım sızlayınca RABbi hatırladım, Duam geldi sana, kutsal tapınağına. 2:8 Yalancı boş şeylere uyanlar, merhametlerinden vazgeçerler. 2:9 Ama şükranla sana kurban keseceğim. yapacağım adadığım şeyi öde. Kurtuluş RAB'bindir. 2:10 RAB balığa böyle dedi, balık Yunus'u karaya kustu. kara.