İş 3:1 Bundan sonra Eyüp ağzını açtı ve gününe lanet okudu. 3:2 Eyub konuşup şöyle dedi: 3:3 Doğduğum gün de, doğduğum gece de yok olsun. dedi: Bir adam gebe kaldı. 3:4 O gün karanlık olsun; Tanrı ona yukarıdan bakmasın, ne de ışık onun üzerine parlıyor. 3:5 Karanlik ve ölümün gölgesi onu lekelesin; bir bulutun üzerinde durmasına izin ver BT; günün karanlığı onu korkutsun. 3:6 O geceyi karanlık bassın; birleştirilmesin yılın günleri, ayların sayısına girmesin. 3:7 İşte, o gece ıssız geçsin, İçinde neşe dolu bir ses gelmesin. 3:8 Günü lanetleyenler, ayaklarını yükseltmeye hazır olanlar, onu lanetlesinler. yas. 3:9 Alacakaranlığın yıldızları kararsın; ışığı aramasına izin ver, ama hiçbiri yok; ne de günün şafağını görmesine izin ver: 3:10 Çünkü annemin rahminin kapılarını kapatmadı, kederi gizlemedi. benim gözlerimden 3:11 Neden anne karnında ölmedim? Neden hayaleti bıraktığımda pes etmedim? karından mı çıktı 3:12 Dizlerim neden beni engelledi? ya da neden emmem gereken göğüsler? 3:13 Şimdilik hareketsiz yatıp sessiz kalsaydım, uyurdum. o zaman rahatlamış olsaydım, 3:14 Kendileri için ıssız yerler yapan dünyanın kralları ve danışmanlarıyla kendileri; 3:15 Altınları olan, evlerini gümüşle dolduran prenslerle: 3:16 Ya da gizli bir zamansız doğum değildim; bebekler olarak asla ışık gördüm 3:17 Orada kötüler sıkıntı çekmez, ve orada yorgun dinlenecek. 3:18 Tutsaklar orada yatıyorlar; sesini duymazlar zalim 3:19 Küçük ve büyük oradadır; ve köle efendisinden özgürdür. 3:20 Bu nedenle, sefalet içinde olana ışık, yoksula yaşam verilir. ruhta acı; 3:21 Ölümü özler ama gelmez; ve bunun için olduğundan daha fazla kaz hazineleri sakladı; 3:22 Hangisi mezarı bulunca çok sevinir ve sevinir? 3:23 Yolu gizli olan ve Allah'ın perdelediği adama neden ışık verilir? içinde? 3:24 Çünkü iç çekişim yemek yemeden önce geliyor ve kükremelerim sanki sular. 3:25 Çünkü çok korktuğum şey başıma geldi. Bana gelmesinden korkuyordu. 3:26 Güvende değildim, rahat da edemiyordum, rahat da edemiyordum. henüz bela geldi