İş
3:1 Bundan sonra Eyüp ağzını açtı ve gününe lanet okudu.
3:2 Eyub konuşup şöyle dedi:
3:3 Doğduğum gün de, doğduğum gece de yok olsun.
dedi: Bir adam gebe kaldı.
3:4 O gün karanlık olsun; Tanrı ona yukarıdan bakmasın, ne de
ışık onun üzerine parlıyor.
3:5 Karanlik ve ölümün gölgesi onu lekelesin; bir bulutun üzerinde durmasına izin ver
BT; günün karanlığı onu korkutsun.
3:6 O geceyi karanlık bassın; birleştirilmesin
yılın günleri, ayların sayısına girmesin.
3:7 İşte, o gece ıssız geçsin, İçinde neşe dolu bir ses gelmesin.
3:8 Günü lanetleyenler, ayaklarını yükseltmeye hazır olanlar, onu lanetlesinler.
yas.
3:9 Alacakaranlığın yıldızları kararsın; ışığı aramasına izin ver,
ama hiçbiri yok; ne de günün şafağını görmesine izin ver:
3:10 Çünkü annemin rahminin kapılarını kapatmadı, kederi gizlemedi.
benim gözlerimden
3:11 Neden anne karnında ölmedim? Neden hayaleti bıraktığımda pes etmedim?
karından mı çıktı
3:12 Dizlerim neden beni engelledi? ya da neden emmem gereken göğüsler?
3:13 Şimdilik hareketsiz yatıp sessiz kalsaydım, uyurdum.
o zaman rahatlamış olsaydım,
3:14 Kendileri için ıssız yerler yapan dünyanın kralları ve danışmanlarıyla
kendileri;
3:15 Altınları olan, evlerini gümüşle dolduran prenslerle:
3:16 Ya da gizli bir zamansız doğum değildim; bebekler olarak asla
ışık gördüm
3:17 Orada kötüler sıkıntı çekmez, ve orada yorgun dinlenecek.
3:18 Tutsaklar orada yatıyorlar; sesini duymazlar
zalim
3:19 Küçük ve büyük oradadır; ve köle efendisinden özgürdür.
3:20 Bu nedenle, sefalet içinde olana ışık, yoksula yaşam verilir.
ruhta acı;
3:21 Ölümü özler ama gelmez; ve bunun için olduğundan daha fazla kaz
hazineleri sakladı;
3:22 Hangisi mezarı bulunca çok sevinir ve sevinir?
3:23 Yolu gizli olan ve Allah'ın perdelediği adama neden ışık verilir?
içinde?
3:24 Çünkü iç çekişim yemek yemeden önce geliyor ve kükremelerim sanki
sular.
3:25 Çünkü çok korktuğum şey başıma geldi.
Bana gelmesinden korkuyordu.
3:26 Güvende değildim, rahat da edemiyordum, rahat da edemiyordum. henüz
bela geldi