Yeremya
17:1 Yahudanın günahı demir kalemle,
Elmas: Kalplerinin masasına ve boynuzlarına oyulmuştur.
sunaklarınızın;
17:2 Oğulları sunaklarını, ağaçlıklarını anımsarken,
yüksek tepelerde yeşil ağaçlar.
17:3 Ey kırdaki dağım, senin malını, bütün malını vereceğim.
yağmalanacak hazineler ve günah için yüksek yerlerin, tüm hayatın boyunca
sınırlar.
17:4 Kendin de benim bıraktığım mirasından vazgeçeceksin.
sana verdi; ve seni memlekette düşmanlarına hizmet ettireceğim
ki sen bunu bilmiyorsun; çünkü öfkemde bir ateş yaktın.
sonsuza dek yanacak.
17:5 RAB diyor ki, İnsana güvenen ve insan yapan adam lanetli olsun.
kolunu etleyen ve yüreği RAB'den ayrılan.
17:6 Çünkü çöldeki funda gibi olacak, Ne zaman geldiğini görmeyecek.
iyi gelir; ama çölde kavrulmuş yerlerde yaşayacak,
bir tuz diyarı ve yerleşim yok.
17:7 Ne mutlu RAB'be güvenen, RAB'be umut bağlayan adama!
dır-dir.
17:8 Çünkü o, su kenarına dikilmiş, yayılan bir ağaç gibi olacak.
kökleri nehir kenarında ve ısı geldiğinde görmeyecek, ama yaprağı
yeşil olacak; ve kuraklık yılında dikkatli olmayacak, ne de
meyve vermekten vazgeçecektir.
17:9 Yürek her şeyden çok aldatıcıdır, Çok kötüdür;
biliyor?
17:10 Ben RAB, Yüreği araştırırım, Herkese vermek için dizginleri denerim.
yollarına göre ve işlerinin semeresine göre.
17:11 Nasıl ki keklik yumurtaların üzerine oturur ve yumurtadan çıkmaz; yani o
Haksız olarak zenginlik elde eden, onları kendi ortasında bırakacaktır.
gün ve onun sonunda bir aptal olacak.
17:12 Kutsal yerimizin yeri başlangıçtan beri görkemli yüksek bir tahttır.
17:13 Ya RAB, İsrailin umudu, Seni yüzüstü bırakanların hepsi utanacak,
benden ayrılanlar yeryüzüne yazılacak, çünkü onlar
diri suların pınarı olan RAB'bi terk ettiler.
17:14 İyileştir beni, ya RAB, iyileşeceğim; kurtar beni, kurtulacağım:
çünkü sen benim övgümsün.
17:15 İşte bana, ‹RABbin sözü nerede? gelsin
Şimdi.
17:16 Ben pastör olmaktan çıkıp senin peşinden gitmek için acele etmedim.
o acıklı günü de istemedim; sen bilirsin: ortaya çıkan
dudaklarımın tam önündeydi.
17:17 Gözümü korkutma, Kötü günde umudum sensin.
17:18 Bana zulmedenler utansın, Ama ben utanmayalım.
onlar yılgınlığa düşsün, ama ben yılmama;
şer günü, ve onları çifte helâk ile helâk et.
17:19 RAB bana şöyle dedi: Git ve oğulları kapısında dur
Yahuda krallarının aracılığıyla geldikleri ve gittikleri halk
dışarıda ve Yeruşalim'in bütün kapılarında;
17:20 Onlara de ki, ‹RABbin sözünü dinleyin, ey Yahuda kralları,
bu kapılardan giren tüm Yahuda ve Yeruşalim'de oturanların tümü
kapılar:
17:21 RAB şöyle diyor: Kendinize dikkat edin ve insanlara yük olmayın.
Sebt günü onu Yeruşalim'in kapılarından içeri sokmayın;
17:22 Şabat Günü evlerinizden yük çıkarmayın,
hiçbir iş yapmayın, emrettiğim gibi Sebt gününü kutsayın.
senin babanın.
17:23 Ama dinlemediler, kulak asmadılar, boyunlarını büktüler.
Duymasınlar ve talimat almasınlar diye sert.
17:24 Ve beni özenle dinlerseniz, öyle olacak, diyor Tanrı
Ya RAB, bu şehrin kapılarından yük sokma.
Sebt günü, fakat Sebt gününü takdis edin, o günde hiçbir iş yapmayın;
17:25 O zaman krallar ve prensler bu şehrin kapılarından girecekler.
Davut'un tahtında oturan, savaş arabalarına ve atlara binen,
onlar ve reisleri, Yahudalılar ve yerliler
Kudüs: ve bu şehir sonsuza dek kalacak.
17:26 Yahuda kentlerinden ve çevredeki yerlerden gelecekler.
Kudüs'ten ve Benyamin diyarından ve ovadan ve
dağlardan ve güneyden yakmalık sunular getirerek, ve
kurbanlar, et sunuları, buhur ve kurbanlar getirme
RAB'bin evine övgüler olsun.
17:27 Ama Sebt gününü kutsamak için beni dinlemezseniz,
Sebt günü Yeruşalim'in kapılarından girerken bile yük taşımak
gün; o zaman kapılarında bir ateş yakacağım ve onu yiyip bitirecek
Kudüs'ün sarayları ve söndürülmeyecek.