Zebur 147: 1 Rebbi alkyşlaň, çünki Hudaýymyza öwgi aýtmak gowy; üçin ýakymly; öwgi ajaýyp. 147: 2 Reb Iýerusalimi gurýar, kowulanlary ýygnaýar Ysraýyl. 147: 3 heartüregi ýarylanlary bejerýär we ýaralaryny daňýar. 147: 4 Ol ýyldyzlaryň sanyny aýdýar; hemmesini atlary bilen çagyrýar. 147: 5 Rebbimiz beýikdir we beýikdir: düşünjesi çäksizdir. 147: 6 Reb ýumşaklary göterýär, erbetleri ýere zyňýar. 147: 7 Şükür bilen Rebbe aýdym aýdyň; Arfa hakda öwgi aýdyň Hudaý: 147: 8 Gögi bulutlar bilen örtýän, ýer üçin ýagyş taýynlaýan, daglarda ot ösdürip ýetişdirýär. 147: 9 Haýwana iýmit we aglaýan ýaş gargalara iýmit berýär. 147: 10 Atyň güýjüne göwni ýetenok, göwnünden turmaýar adamyň aýagynda. 147: 11 Reb Özünden gorkýanlardan, umyt edýänlerden lezzet alýar rehimdarlygy. 147: 12 Eý Iýerusalim, Rebbi alkyşla! Eý, Sion, Hudaýyňy alkyşla! 147: 13 Çünki ol derwezeleriňizi berkitdi. Ol saňa ak pata berdi içiňizdäki çagalar. 147: 14 Ol serhetleriňizde parahatçylyk döredýär we iň gowulary bilen sizi doldurýar bugdaý. 147: 15 Ol buýrugyny ýer ýüzüne iberýär, sözi gaty köp çalt 147: 16 Ol ýüň ýaly gar berýär, doňuz aýyny kül ýaly dargatýar. 147: 17 Buzy çörek ýaly zyňdy: sowuklygynyň öňünde kim durup biler? 147: 18 Sözüni iberip, olary eredýär: şemalyň öwüsmegine sebäp bolýar, suwlar akýar. 147: 19 Jacobakuba sözüni, kanunlaryny we hökümlerini görkezdi Ysraýyl. 147: 20 Ol hiç bir millet bilen beýle işleşmedi, hökümleri barada aýdylanda bolsa tanamaýar. Rebbi alkyşla!