Zebur
147: 1 Rebbi alkyşlaň, çünki Hudaýymyza öwgi aýtmak gowy; üçin
ýakymly; öwgi ajaýyp.
147: 2 Reb Iýerusalimi gurýar, kowulanlary ýygnaýar
Ysraýyl.
147: 3 heartüregi ýarylanlary bejerýär we ýaralaryny daňýar.
147: 4 Ol ýyldyzlaryň sanyny aýdýar; hemmesini atlary bilen çagyrýar.
147: 5 Rebbimiz beýikdir we beýikdir: düşünjesi çäksizdir.
147: 6 Reb ýumşaklary göterýär, erbetleri ýere zyňýar.
147: 7 Şükür bilen Rebbe aýdym aýdyň; Arfa hakda öwgi aýdyň
Hudaý:
147: 8 Gögi bulutlar bilen örtýän, ýer üçin ýagyş taýynlaýan,
daglarda ot ösdürip ýetişdirýär.
147: 9 Haýwana iýmit we aglaýan ýaş gargalara iýmit berýär.
147: 10 Atyň güýjüne göwni ýetenok, göwnünden turmaýar
adamyň aýagynda.
147: 11 Reb Özünden gorkýanlardan, umyt edýänlerden lezzet alýar
rehimdarlygy.
147: 12 Eý Iýerusalim, Rebbi alkyşla! Eý, Sion, Hudaýyňy alkyşla!
147: 13 Çünki ol derwezeleriňizi berkitdi. Ol saňa ak pata berdi
içiňizdäki çagalar.
147: 14 Ol serhetleriňizde parahatçylyk döredýär we iň gowulary bilen sizi doldurýar
bugdaý.
147: 15 Ol buýrugyny ýer ýüzüne iberýär, sözi gaty köp
çalt
147: 16 Ol ýüň ýaly gar berýär, doňuz aýyny kül ýaly dargatýar.
147: 17 Buzy çörek ýaly zyňdy: sowuklygynyň öňünde kim durup biler?
147: 18 Sözüni iberip, olary eredýär: şemalyň öwüsmegine sebäp bolýar,
suwlar akýar.
147: 19 Jacobakuba sözüni, kanunlaryny we hökümlerini görkezdi
Ysraýyl.
147: 20 Ol hiç bir millet bilen beýle işleşmedi, hökümleri barada aýdylanda bolsa
tanamaýar. Rebbi alkyşla!