Zebur 143: 1 LORDa Reb, dilegimi diňle, dileglerime gulak as wepalylyk maňa we dogruçyllygyňa jogap ber. 143: 2 Guluň bilen höküm çykarma, çünki seniň gözüňde hiç kim bolmaz ýaşaýan adam aklanar. 143: 3 Duşman meniň janymy yzarlady. Ol meniň durmuşymy ýykdy ýer; Ol meni bolşy ýaly garaňkylykda ýaşamaga mejbur etdi köpden bäri öldi. 143: 4 Şonuň üçin ruhum içimde sarsdy; ýüregim içimde weýran boldy. 143: 5 Öňki günler ýadymda; Yourhli eserleriňiz hakda oýlanýaryn; Men muzeýde elleriňiziň işi 143: 6 Ellerimi saňa uzadýaryn, janym seniň ýaly teşne suwsuz ýer. Selah. 143: 7 LORDa Reb, meni çalt diňle: ruhum gowşaýar, ýüzüňi menden gizleme, çukura girýänlere meňzemezligim üçin. 143: 8 Ertir irden mähirli mähiriňi eşitmegime sebäp bol; Sebäbi men seniň üçin ynam: ýöremeli ýolumy bilmegime sebäp bol; Men özümi ýokary galdyrýaryn jan saňa 143: 9 LORDa Reb, meni duşmanlarymdan halas et, meni gizlemek üçin saňa gaçýaryn. 143: 10 Maňa öz islegiňi etmegi öwret; Çünki sen meniň Hudaýym: ruhuň gowy; gurşun Men dogruçyllyk ýurduna girdim. 143: 11 LORDa Reb, seniň adyň üçin meni tizleşdir, dogrulygyň üçin janymy kynçylykdan çykar. 143: 12 Seniň rehimdarlygyň bilen duşmanlarymy ýok et, jebir çekýänleriň hemmesini ýok et janym, çünki men seniň guluň.