Zebur
143: 1 LORDa Reb, dilegimi diňle, dileglerime gulak as
wepalylyk maňa we dogruçyllygyňa jogap ber.
143: 2 Guluň bilen höküm çykarma, çünki seniň gözüňde hiç kim bolmaz
ýaşaýan adam aklanar.
143: 3 Duşman meniň janymy yzarlady. Ol meniň durmuşymy ýykdy
ýer; Ol meni bolşy ýaly garaňkylykda ýaşamaga mejbur etdi
köpden bäri öldi.
143: 4 Şonuň üçin ruhum içimde sarsdy; ýüregim içimde
weýran boldy.
143: 5 Öňki günler ýadymda; Yourhli eserleriňiz hakda oýlanýaryn; Men muzeýde
elleriňiziň işi
143: 6 Ellerimi saňa uzadýaryn, janym seniň ýaly teşne
suwsuz ýer. Selah.
143: 7 LORDa Reb, meni çalt diňle: ruhum gowşaýar, ýüzüňi menden gizleme,
çukura girýänlere meňzemezligim üçin.
143: 8 Ertir irden mähirli mähiriňi eşitmegime sebäp bol; Sebäbi men seniň üçin
ynam: ýöremeli ýolumy bilmegime sebäp bol; Men özümi ýokary galdyrýaryn
jan saňa
143: 9 LORDa Reb, meni duşmanlarymdan halas et, meni gizlemek üçin saňa gaçýaryn.
143: 10 Maňa öz islegiňi etmegi öwret; Çünki sen meniň Hudaýym: ruhuň gowy; gurşun
Men dogruçyllyk ýurduna girdim.
143: 11 LORDa Reb, seniň adyň üçin meni tizleşdir, dogrulygyň üçin
janymy kynçylykdan çykar.
143: 12 Seniň rehimdarlygyň bilen duşmanlarymy ýok et, jebir çekýänleriň hemmesini ýok et
janym, çünki men seniň guluň.