Zebur
139: 1 LORDa Reb, meni gözlediň we tanadyň.
139: 2 Sen meniň düşenimi we gozgalaňymy bilýärsiň, maňa düşünýärsiň
uzakda pikir etdim.
139: 3 Sen meniň ýoluma we ýatan ýerime rehim edýärsiň, hemmeler bilen tanyş
meniň ýollarym.
139: 4 Çünki dilimde söz ýok, ýöne, ýa Reb, muny bilýärsiň
umuman.
139: 5 Sen meni yzyňda we öňüňde goýduň, eliňi maňa goýduň.
139: 6 Şeýle bilim meniň üçin gaty ajaýyp; beýikdir, ýetip bilemok
Bu.
139: 7 Seniň ruhuňdan nirä gitmeli? ýa-da seniň nirä gaçjak?
barlygy?
139: 8 Jennete çyksam, sen şol ýerde: düşegimi dowzahda ýasasam,
Ine, sen şol ýerde.
139: 9 Ertiriň ganatlaryny alyp, iň çetinde ýaşasam
deňiz;
139: 10 Hatda seniň eliň meni alyp barar, sag eliň meni tutar.
139: 11 Eger aýtsam, garaňkylyk meni gurşap alar; hatda gije bolar
Men hakda ýagtylyk.
139: 12 Hawa, garaňkylyk senden gizlenmeýär; Emma gije ýaly şöhle saçýar
gün: garaňkylyk we ýagtylyk ikisi-de saňa deňdir.
139: 13 Çünki sen meniň gamyşlaryma eýe bolduň, meni ejemiň içine ýapdyň
ýatgy.
139: 14 Men seni wasp ederin; Men gorky we ajaýyp ýaradylyş: ajaýyp
Seniň işleriň; kalbymyň gowy bilýändigini.
139: 15 Gizlin ýasalanymda, madda senden gizlenmedi we
bilesigelijilik bilen dünýäniň iň pes ýerlerinde edildi.
139: 16 Gözleriň meniň maddamy gördi, ýöne kämillik däldi; we kitabyňda
agzalarymyň hemmesi ýazyldy, yzygiderli moda, haçan
entek olaryň hiç biri-de ýokdy.
139: 17 Eý, Hudaý, pikirleriň meniň üçin nähili gymmatly! jemi nähili uly
olardan!
139: 18 Eger sanasam, gumdan has köp: men
oýan, men henizem seniň bilendirin.
139: 19 Eý, Hudaý, elbetde, erbetleri öldürersiň
ganly adamlar.
139: 20 Çünki olar saňa garşy erbet sözler aýdýarlar, duşmanlaryň bolsa adyňy alýarlar
biderek.
139: 21 Lorda Reb, seni ýigrenemokmy? Men gynanamok
saňa garşy çykýanlar?
139: 22 Men olary ýigrenç bilen ýigrenýärin: Men olary duşman hasaplaýaryn.
139: 23 Goda Hudaý, meni gözle we ýüregimi bil: meni synap gör we pikirlerimi bil:
139: 24 Gör, içimde erbet ýol barmy ýa-da meni alyp bar
ebedi.