Zebur 139: 1 LORDa Reb, meni gözlediň we tanadyň. 139: 2 Sen meniň düşenimi we gozgalaňymy bilýärsiň, maňa düşünýärsiň uzakda pikir etdim. 139: 3 Sen meniň ýoluma we ýatan ýerime rehim edýärsiň, hemmeler bilen tanyş meniň ýollarym. 139: 4 Çünki dilimde söz ýok, ýöne, ýa Reb, muny bilýärsiň umuman. 139: 5 Sen meni yzyňda we öňüňde goýduň, eliňi maňa goýduň. 139: 6 Şeýle bilim meniň üçin gaty ajaýyp; beýikdir, ýetip bilemok Bu. 139: 7 Seniň ruhuňdan nirä gitmeli? ýa-da seniň nirä gaçjak? barlygy? 139: 8 Jennete çyksam, sen şol ýerde: düşegimi dowzahda ýasasam, Ine, sen şol ýerde. 139: 9 Ertiriň ganatlaryny alyp, iň çetinde ýaşasam deňiz; 139: 10 Hatda seniň eliň meni alyp barar, sag eliň meni tutar. 139: 11 Eger aýtsam, garaňkylyk meni gurşap alar; hatda gije bolar Men hakda ýagtylyk. 139: 12 Hawa, garaňkylyk senden gizlenmeýär; Emma gije ýaly şöhle saçýar gün: garaňkylyk we ýagtylyk ikisi-de saňa deňdir. 139: 13 Çünki sen meniň gamyşlaryma eýe bolduň, meni ejemiň içine ýapdyň ýatgy. 139: 14 Men seni wasp ederin; Men gorky we ajaýyp ýaradylyş: ajaýyp Seniň işleriň; kalbymyň gowy bilýändigini. 139: 15 Gizlin ýasalanymda, madda senden gizlenmedi we bilesigelijilik bilen dünýäniň iň pes ýerlerinde edildi. 139: 16 Gözleriň meniň maddamy gördi, ýöne kämillik däldi; we kitabyňda agzalarymyň hemmesi ýazyldy, yzygiderli moda, haçan entek olaryň hiç biri-de ýokdy. 139: 17 Eý, Hudaý, pikirleriň meniň üçin nähili gymmatly! jemi nähili uly olardan! 139: 18 Eger sanasam, gumdan has köp: men oýan, men henizem seniň bilendirin. 139: 19 Eý, Hudaý, elbetde, erbetleri öldürersiň ganly adamlar. 139: 20 Çünki olar saňa garşy erbet sözler aýdýarlar, duşmanlaryň bolsa adyňy alýarlar biderek. 139: 21 Lorda Reb, seni ýigrenemokmy? Men gynanamok saňa garşy çykýanlar? 139: 22 Men olary ýigrenç bilen ýigrenýärin: Men olary duşman hasaplaýaryn. 139: 23 Goda Hudaý, meni gözle we ýüregimi bil: meni synap gör we pikirlerimi bil: 139: 24 Gör, içimde erbet ýol barmy ýa-da meni alyp bar ebedi.