Zebur
137: 1 Wawilon derýalarynyň boýunda oturdyk, hawa, agladyk
Siony ýada saldy.
137: 2 Arfalarymyzy olaryň arasyna süpürdik.
137: 3 Sebäbi bizi ýesir alyp gidenler bizden aýdym talap edýärdiler. we
Bizi biderek sarp edenler, bize aýdym aýdyň
Sionyň aýdymlary.
137: 4 Nätanyş ýurtda Rebbiň aýdymyny nädip aýdyp bileris?
137: 5 Eý Iýerusalim, seni ýatdan çykarsam, sag elim onuň mekirini ýatdan çykarsyn.
137: 6 Seni ýatlamasam, dilim agzymyň üçegine ýapyşsyn;
Iýerusalimi esasy şatlygymdan has gowy görýän bolsam.
137: 7 Lorda Reb, Iýerusalim döwründe Edomyň çagalary ýadyňyzda bolsun! kim
diýdi, ony asyň, düýbüni tutuň.
137: 8 Eý, weýran boljak Wawilonyň gyzy; bagtly bolar, bu
bize hyzmat edeniň ýaly sylag berer.
137: 9 Çagalaryňyzy alyp, garşy çykaran bagtly bolar!
daşlar.