Zebur 137: 1 Wawilon derýalarynyň boýunda oturdyk, hawa, agladyk Siony ýada saldy. 137: 2 Arfalarymyzy olaryň arasyna süpürdik. 137: 3 Sebäbi bizi ýesir alyp gidenler bizden aýdym talap edýärdiler. we Bizi biderek sarp edenler, bize aýdym aýdyň Sionyň aýdymlary. 137: 4 Nätanyş ýurtda Rebbiň aýdymyny nädip aýdyp bileris? 137: 5 Eý Iýerusalim, seni ýatdan çykarsam, sag elim onuň mekirini ýatdan çykarsyn. 137: 6 Seni ýatlamasam, dilim agzymyň üçegine ýapyşsyn; Iýerusalimi esasy şatlygymdan has gowy görýän bolsam. 137: 7 Lorda Reb, Iýerusalim döwründe Edomyň çagalary ýadyňyzda bolsun! kim diýdi, ony asyň, düýbüni tutuň. 137: 8 Eý, weýran boljak Wawilonyň gyzy; bagtly bolar, bu bize hyzmat edeniň ýaly sylag berer. 137: 9 Çagalaryňyzy alyp, garşy çykaran bagtly bolar! daşlar.