Zebur 116: 1 Men Rebbi söýýärin, çünki Ol meniň sesimi we dileglerimi eşitdi. 116: 2 Ol gulagyny maňa diňlänligi üçin, men oňa ýüz tutaryn men ýaşasam 116: 3 Ölüm hasraty meni gurşap aldy, dowzahyň derdini çekdi men: kynçylyk we hasrat tapdym. 116: 4 Soňra men Rebbiň adyny çagyrdym. LORDa Reb, halas et janym. 116: 5 Reb merhemetli we dogruçyl; Hawa, Hudaýymyz rehimdar. 116: 6 Reb ýönekeýleri goraýar: Men peseldim, Ol maňa kömek etdi. 116: 7 Janym, dynç alşyňa dolan! Çünki Reb köp iş etdi seniň bilen 116: 8 Çünki sen janymy ölümden, gözlerimi ýaşdan we gözümi halas etdiň ýykylmakdan aýaklar. 116: 9 Dirileriň ýurdunda Rebbiň huzurynda gezerin. 116: 10 Men iman etdim, şonuň üçinem gürledim: gaty gynandym: 116: 11 Men howlukmaç aýtdym: Menhli adamlar ýalançy. 116: 12 Maňa eden ähli peýdalary üçin Rebbe näme bereýin? 116: 13 Halas ediş käsesini alaryn we Rebbiň adyny çagyraryn. 116: 14 Indi Rebbiň öňünde ähli halkynyň öňünde beren wadalarymy ýerine ýetirerin. 116: 15 Mukaddesleriň ölümi Rebbiň huzurynda gymmatlydyr. 116: 16 LORDa Reb, hakykatdanam men seniň guluň. Men seniň guluň, seniň ogluň gyrnak: sen meniň baglarymy boşatdyň. 116: 17 Saňa şükür gurbanlygyny hödürleýärin we çagyraryn Rebbiň ady. 116: 18 Indi Rebbiň ähli halkynyň öňünde beren wadalarymy ýerine ýetirerin. 116: 19 Eý Iýerusalim, Rebbiň öýüniň howlusynda. Rebbi alkyşla!