Zebur
116: 1 Men Rebbi söýýärin, çünki Ol meniň sesimi we dileglerimi eşitdi.
116: 2 Ol gulagyny maňa diňlänligi üçin, men oňa ýüz tutaryn
men ýaşasam
116: 3 Ölüm hasraty meni gurşap aldy, dowzahyň derdini çekdi
men: kynçylyk we hasrat tapdym.
116: 4 Soňra men Rebbiň adyny çagyrdym. LORDa Reb, halas et
janym.
116: 5 Reb merhemetli we dogruçyl; Hawa, Hudaýymyz rehimdar.
116: 6 Reb ýönekeýleri goraýar: Men peseldim, Ol maňa kömek etdi.
116: 7 Janym, dynç alşyňa dolan! Çünki Reb köp iş etdi
seniň bilen
116: 8 Çünki sen janymy ölümden, gözlerimi ýaşdan we gözümi halas etdiň
ýykylmakdan aýaklar.
116: 9 Dirileriň ýurdunda Rebbiň huzurynda gezerin.
116: 10 Men iman etdim, şonuň üçinem gürledim: gaty gynandym:
116: 11 Men howlukmaç aýtdym: Menhli adamlar ýalançy.
116: 12 Maňa eden ähli peýdalary üçin Rebbe näme bereýin?
116: 13 Halas ediş käsesini alaryn we Rebbiň adyny çagyraryn.
116: 14 Indi Rebbiň öňünde ähli halkynyň öňünde beren wadalarymy ýerine ýetirerin.
116: 15 Mukaddesleriň ölümi Rebbiň huzurynda gymmatlydyr.
116: 16 LORDa Reb, hakykatdanam men seniň guluň. Men seniň guluň, seniň ogluň
gyrnak: sen meniň baglarymy boşatdyň.
116: 17 Saňa şükür gurbanlygyny hödürleýärin we çagyraryn
Rebbiň ady.
116: 18 Indi Rebbiň ähli halkynyň öňünde beren wadalarymy ýerine ýetirerin.
116: 19 Eý Iýerusalim, Rebbiň öýüniň howlusynda.
Rebbi alkyşla!