Zebur 108: 1 Eý, Hudaý, ýüregim gysdy; Aýdym aýdaryn we öwünerin, hatda meniň bilenem şöhrat. 108: 2 Oýan, zebur we arfa: Özümem ir turaryn. 108: 3 LORDa Reb, halkyň arasynda seni wasp ederin, öwgi aýdaryn milletleriň arasynda saňa. 108: 4 Çünki rehimdarlygyň gökden beýikdir, hakykatyňa ýeter bulutlar. 108: 5 Eý, Hudaý, göklerden belent bol, şöhratyň hemme zatdan beýikdir ýer; 108: 6 Söýgüliňiz halas bolar ýaly, sag eliňiz bilen halas ediň we jogap beriň men. 108: 7 Hudaý mukaddesliginde gürledi; Men begenerin, Şekemi bölerin, we Sukkot jülgesine çykdy. 108: 8 Gilgat meniňki; Manaşe meniňki; Efraýym hem meniň güýjüm kelle; Judahahuda meniň kanun çykaryjym; 108: 9 Mowap meniň ýuwulýan ýerim; Edomyň üstünden köwşümi zyňaryn; piliştlileriň üstünden ýeňerinmi? 108: 10 Meni güýçli şähere kim getirer? meni Edoma kim alyp barar? 108: 11 Eý, Hudaý, bizi kowan Hudaý dälmi? Hudaý, gitmersiňmi? ýer eýelerimiz bilen? 108: 12 Bize kynçylykdan kömek ber, çünki adamyň kömegi biderekdir. 108: 13 Hudaýyň üsti bilen batyrgaýlyk ederis, çünki ol ýykylar duşmanlarymyz.