Zebur
108: 1 Eý, Hudaý, ýüregim gysdy; Aýdym aýdaryn we öwünerin, hatda meniň bilenem
şöhrat.
108: 2 Oýan, zebur we arfa: Özümem ir turaryn.
108: 3 LORDa Reb, halkyň arasynda seni wasp ederin, öwgi aýdaryn
milletleriň arasynda saňa.
108: 4 Çünki rehimdarlygyň gökden beýikdir, hakykatyňa ýeter
bulutlar.
108: 5 Eý, Hudaý, göklerden belent bol, şöhratyň hemme zatdan beýikdir
ýer;
108: 6 Söýgüliňiz halas bolar ýaly, sag eliňiz bilen halas ediň we jogap beriň
men.
108: 7 Hudaý mukaddesliginde gürledi; Men begenerin, Şekemi bölerin,
we Sukkot jülgesine çykdy.
108: 8 Gilgat meniňki; Manaşe meniňki; Efraýym hem meniň güýjüm
kelle; Judahahuda meniň kanun çykaryjym;
108: 9 Mowap meniň ýuwulýan ýerim; Edomyň üstünden köwşümi zyňaryn; piliştlileriň üstünden
ýeňerinmi?
108: 10 Meni güýçli şähere kim getirer? meni Edoma kim alyp barar?
108: 11 Eý, Hudaý, bizi kowan Hudaý dälmi? Hudaý, gitmersiňmi?
ýer eýelerimiz bilen?
108: 12 Bize kynçylykdan kömek ber, çünki adamyň kömegi biderekdir.
108: 13 Hudaýyň üsti bilen batyrgaýlyk ederis, çünki ol ýykylar
duşmanlarymyz.