Zebur
53: 1 Akmak ýüreginde: «Hudaý ýok» diýdi. Parahorlar we
ýigrenji zalymlyk etdi: ýagşylyk edýän ýok.
53: 2 Hudaý gökden aşak seredip, adamlaryň çagalaryna seretdi
düşünen, Hudaýy gözleýänlerdi.
53: 3 Olaryň hemmesi yza gaýdyp geldi: bütinleý hapa boldular; ol ýerde
ýagşylyk eden ýok, ýok, biri däl.
53: 4 Zalymlar bilmedilermi? halkymy olar ýaly iýýär
çörek iýiň: olar Hudaýa ýüz tutmadylar.
53: 5 Olarda gorky ýokdy, gorky ýokdy, çünki Hudaý dargady
Saňa garşy gurnalan süňkleri: goýduň
utanç, sebäbi Hudaý olary ýigrenýärdi.
53: 6 Käşgä Ysraýylyň halas bolmagy Siondan çykan bolsa! Haçan-da Hudaý getirende
halkynyň ýesirligini yzyna gaýdyp, Jacobakup begener, Ysraýyl şatlanar
begen!