Zebur 53: 1 Akmak ýüreginde: «Hudaý ýok» diýdi. Parahorlar we ýigrenji zalymlyk etdi: ýagşylyk edýän ýok. 53: 2 Hudaý gökden aşak seredip, adamlaryň çagalaryna seretdi düşünen, Hudaýy gözleýänlerdi. 53: 3 Olaryň hemmesi yza gaýdyp geldi: bütinleý hapa boldular; ol ýerde ýagşylyk eden ýok, ýok, biri däl. 53: 4 Zalymlar bilmedilermi? halkymy olar ýaly iýýär çörek iýiň: olar Hudaýa ýüz tutmadylar. 53: 5 Olarda gorky ýokdy, gorky ýokdy, çünki Hudaý dargady Saňa garşy gurnalan süňkleri: goýduň utanç, sebäbi Hudaý olary ýigrenýärdi. 53: 6 Käşgä Ysraýylyň halas bolmagy Siondan çykan bolsa! Haçan-da Hudaý getirende halkynyň ýesirligini yzyna gaýdyp, Jacobakup begener, Ysraýyl şatlanar begen!