Zebur 30: 1 LORDa Reb, men seni öwýärin; Çünki Sen meni ýokary galdyrdyň, ýaratmadyň duşmanlarym meniň üstüme begenerler. 30: 2 Lorda Reb, Hudaýym, men saňa ýalbardym, Sen meni bejertdiň. 30: 3 LORDa Reb, janymy gabyrdan çykardyň, meni sakladyň çukura gitmeli däldigim üçin diri. 30: 4 Eý, mukaddesler, Rebbe aýdym aýdyň we şükür ediň mukaddesligini ýatlamak. 30: 5 Onuň gahary bir salym dowam edýär; Onuň peýdasyna durmuş: aglamak mümkin bir gije çydamaly, ýöne şatlyk irden gelýär. 30: 6 Bagtyýarlygymda hiç haçan gymyldamaz diýdim. 30: 7 LORDa Reb, sen meniň merhemetim bilen dagymy berkitdiň ýüzüňi gizlediňmi, men biynjalyk boldum. 30: 8 LORDa Reb, men saňa ýalbardym. Rebbe ýalbardym. 30: 9 Çukura düşenimde, ganymda näme peýdasy bar? .Ol tozan seni öwýärmi? hakykatyňy yglan edermi? 30:10 LORDa Reb, eşid, maňa rehim et: LORDa Reb, maňa kömekçi bol. 30:11 Sen meniň ýasymy tansa öwürdiň, meni taşladyň eşik geýip, meni begenç bilen baglady; 30:12 Şöhratym saňa öwgi aýdyp, dymmazlyk üçin. O. Lorda Reb, Saňa baky şükür ederin.