Zebur
30: 1 LORDa Reb, men seni öwýärin; Çünki Sen meni ýokary galdyrdyň, ýaratmadyň
duşmanlarym meniň üstüme begenerler.
30: 2 Lorda Reb, Hudaýym, men saňa ýalbardym, Sen meni bejertdiň.
30: 3 LORDa Reb, janymy gabyrdan çykardyň, meni sakladyň
çukura gitmeli däldigim üçin diri.
30: 4 Eý, mukaddesler, Rebbe aýdym aýdyň we şükür ediň
mukaddesligini ýatlamak.
30: 5 Onuň gahary bir salym dowam edýär; Onuň peýdasyna durmuş: aglamak mümkin
bir gije çydamaly, ýöne şatlyk irden gelýär.
30: 6 Bagtyýarlygymda hiç haçan gymyldamaz diýdim.
30: 7 LORDa Reb, sen meniň merhemetim bilen dagymy berkitdiň
ýüzüňi gizlediňmi, men biynjalyk boldum.
30: 8 LORDa Reb, men saňa ýalbardym. Rebbe ýalbardym.
30: 9 Çukura düşenimde, ganymda näme peýdasy bar? .Ol
tozan seni öwýärmi? hakykatyňy yglan edermi?
30:10 LORDa Reb, eşid, maňa rehim et: LORDa Reb, maňa kömekçi bol.
30:11 Sen meniň ýasymy tansa öwürdiň, meni taşladyň
eşik geýip, meni begenç bilen baglady;
30:12 Şöhratym saňa öwgi aýdyp, dymmazlyk üçin. O.
Lorda Reb, Saňa baky şükür ederin.