ชาวโรมัน
4:1 ถ้าอย่างนั้นเราจะว่าอย่างไรว่าอับราฮัมบิดาของเราเกี่ยวกับ
ได้พบเนื้อ?
4:2 เพราะว่าถ้าอับราฮัมเป็นผู้ชอบธรรมโดยการกระทำ เขาก็มีสิ่งที่จะอวดได้ แต่
ไม่ใช่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้า
4:3 พระคัมภีร์กล่าวไว้ว่าอย่างไร? อับราฮัมเชื่อพระเจ้าและถูกนับ
แก่เขาด้วยความชอบธรรม
4:4 บัดนี้รางวัลแก่ผู้ที่กระทำการนั้นไม่ถือเป็นพระคุณ แต่ได้รับจาก
หนี้.
4:5 แต่สำหรับผู้ที่ไม่ประพฤติตามแต่เชื่อในพระองค์ผู้ทรงโปรดให้เป็นผู้ชอบธรรม
ความเชื่อของเขาถือเป็นความชอบธรรม
4:6 ดังที่ดาวิดกล่าวถึงความสุขของชายผู้ซึ่งพระเจ้าประทานให้
ถือเอาความชอบธรรมโดยปราศจากการประพฤติ
4:7 ว่า "ความสุขมีแก่บรรดาผู้ซึ่งความชั่วช้าของเขาได้รับการอภัยแล้วและบาปของเขา
ได้รับความคุ้มครอง
4:8 ความสุขมีแก่ผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ถือโทษว่าเป็นบาป
4:9 ความสุขนี้มาถึงการเข้าสุหนัตเท่านั้นหรือเมื่อ
ไม่เข้าสุหนัตด้วย? เพราะเราบอกว่าความเชื่อนั้นขึ้นอยู่กับอับราฮัม
ความชอบธรรม
4:10 แล้วคำนวณอย่างไร? เมื่อเขาเข้าสุหนัตหรือเข้าสุหนัต
ไม่เข้าสุหนัต? ไม่ใช่การเข้าสุหนัต แต่ในการไม่เข้าสุหนัต
4:11 และท่านได้รับหมายสำคัญการเข้าสุหนัต เป็นตราแห่งความชอบธรรมของ
ความเชื่อที่เขายังไม่ได้เข้าสุหนัต: เพื่อเขาจะได้เป็น
เป็นบิดาของทุกคนที่เชื่อ แม้ว่าเขาจะไม่ได้เข้าสุหนัตก็ตาม ที่
อาจถือว่าความชอบธรรมมีแก่พวกเขาด้วย:
4:12 และเป็นบิดาแห่งการเข้าสุหนัตแก่ผู้ที่ไม่ได้เข้าสุหนัต
เท่านั้นแต่เป็นผู้ที่เดินตามรอยพ่อหลวงของเราด้วย
อับราฮัมซึ่งยังไม่ได้เข้าสุหนัต
4:13 เพราะคำสัญญาที่ว่าเขาจะเป็นทายาทของโลกนั้นไม่เป็นเช่นนั้น
อับราฮัมหรือเชื้อสายของเขา โดยธรรมบัญญัติ แต่โดยความชอบธรรม
ของความศรัทธา
4:14 เพราะว่าถ้าผู้ที่ถือตามธรรมบัญญัติเป็นทายาท ความเชื่อก็เป็นโมฆะ และ
คำสัญญาที่ไม่มีผล:
4:15 เพราะว่าพระราชบัญญัติกระทำให้ทรงพระพิโรธ เพราะที่ใดไม่มีพระราชบัญญัติ ที่นั่นก็ไม่มี
การล่วงละเมิด
4:16 เหตุฉะนั้นจึงเป็นความเชื่อโดยพระคุณ ไปสิ้นสุดที่
คำมั่นสัญญาจะบังเกิดแก่บรรดาพงศ์พันธุ์ ไม่ใช่เฉพาะที่เป็นของ
กฎ แต่สำหรับคนที่เชื่อของอับราฮัม; ใครคือ
พ่อของพวกเราทุกคน
4:17 (ตามที่มีเขียนไว้แล้วว่า เราได้กระทำให้เจ้าเป็นบิดาของประชาชาติมากมาย) แต่ก่อนนี้
ผู้ซึ่งเขาเชื่อคือพระเจ้าผู้ทรงปลุกคนตายให้ฟื้นและทรงเรียก
สิ่งเหล่านั้นซึ่งไม่เหมือนกับว่าเป็น
4:18 ผู้ที่ไม่เชื่อก็เชื่อในความหวังว่าเขาจะได้เป็นบิดาของ
ประชาชาติเป็นอันมากตามพระดำรัสว่าเชื้อสายของเจ้าจะเป็นอย่างนั้น
4:19 และโดยมิได้ขาดศรัทธา ท่านมิได้ถือว่าร่างกายของตนตายแล้ว
เมื่อมีอายุประมาณร้อยปียังไม่ถึงแก่มรณภาพ
ครรภ์ของ Sarah:
4:20 เขาไม่เคว้งคว้างในพระสัญญาของพระเจ้าด้วยความไม่เชื่อ แต่ก็แข็งแรง
ในความเชื่อถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า
4:21 และถูกโน้มน้าวอย่างเต็มที่ว่าสิ่งที่เขาสัญญาไว้ เขาก็สามารถทำได้เช่นกัน
ในการดำเนินการ.
4:22 เหตุฉะนั้นจึงถือว่าพระองค์มีความชอบธรรม
4:23 บัดนี้ มิได้เขียนไว้สำหรับท่านผู้เดียว คือให้ถือว่าท่าน
4:24 แต่สำหรับพวกเราด้วย ผู้ซึ่งจะถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้นั้น หากเราเชื่อเช่นนั้น
ให้พระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของเราเป็นขึ้นมาจากความตาย
4:25 ผู้ทรงถูกมอบไว้เพราะการละเมิดของเรา และทรงถูกชุบให้เป็นขึ้นมาอีกเพื่อเรา
เหตุผล