ชาวโรมัน 4:1 ถ้าอย่างนั้นเราจะว่าอย่างไรว่าอับราฮัมบิดาของเราเกี่ยวกับ ได้พบเนื้อ? 4:2 เพราะว่าถ้าอับราฮัมเป็นผู้ชอบธรรมโดยการกระทำ เขาก็มีสิ่งที่จะอวดได้ แต่ ไม่ใช่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้า 4:3 พระคัมภีร์กล่าวไว้ว่าอย่างไร? อับราฮัมเชื่อพระเจ้าและถูกนับ แก่เขาด้วยความชอบธรรม 4:4 บัดนี้รางวัลแก่ผู้ที่กระทำการนั้นไม่ถือเป็นพระคุณ แต่ได้รับจาก หนี้. 4:5 แต่สำหรับผู้ที่ไม่ประพฤติตามแต่เชื่อในพระองค์ผู้ทรงโปรดให้เป็นผู้ชอบธรรม ความเชื่อของเขาถือเป็นความชอบธรรม 4:6 ดังที่ดาวิดกล่าวถึงความสุขของชายผู้ซึ่งพระเจ้าประทานให้ ถือเอาความชอบธรรมโดยปราศจากการประพฤติ 4:7 ว่า "ความสุขมีแก่บรรดาผู้ซึ่งความชั่วช้าของเขาได้รับการอภัยแล้วและบาปของเขา ได้รับความคุ้มครอง 4:8 ความสุขมีแก่ผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ถือโทษว่าเป็นบาป 4:9 ความสุขนี้มาถึงการเข้าสุหนัตเท่านั้นหรือเมื่อ ไม่เข้าสุหนัตด้วย? เพราะเราบอกว่าความเชื่อนั้นขึ้นอยู่กับอับราฮัม ความชอบธรรม 4:10 แล้วคำนวณอย่างไร? เมื่อเขาเข้าสุหนัตหรือเข้าสุหนัต ไม่เข้าสุหนัต? ไม่ใช่การเข้าสุหนัต แต่ในการไม่เข้าสุหนัต 4:11 และท่านได้รับหมายสำคัญการเข้าสุหนัต เป็นตราแห่งความชอบธรรมของ ความเชื่อที่เขายังไม่ได้เข้าสุหนัต: เพื่อเขาจะได้เป็น เป็นบิดาของทุกคนที่เชื่อ แม้ว่าเขาจะไม่ได้เข้าสุหนัตก็ตาม ที่ อาจถือว่าความชอบธรรมมีแก่พวกเขาด้วย: 4:12 และเป็นบิดาแห่งการเข้าสุหนัตแก่ผู้ที่ไม่ได้เข้าสุหนัต เท่านั้นแต่เป็นผู้ที่เดินตามรอยพ่อหลวงของเราด้วย อับราฮัมซึ่งยังไม่ได้เข้าสุหนัต 4:13 เพราะคำสัญญาที่ว่าเขาจะเป็นทายาทของโลกนั้นไม่เป็นเช่นนั้น อับราฮัมหรือเชื้อสายของเขา โดยธรรมบัญญัติ แต่โดยความชอบธรรม ของความศรัทธา 4:14 เพราะว่าถ้าผู้ที่ถือตามธรรมบัญญัติเป็นทายาท ความเชื่อก็เป็นโมฆะ และ คำสัญญาที่ไม่มีผล: 4:15 เพราะว่าพระราชบัญญัติกระทำให้ทรงพระพิโรธ เพราะที่ใดไม่มีพระราชบัญญัติ ที่นั่นก็ไม่มี การล่วงละเมิด 4:16 เหตุฉะนั้นจึงเป็นความเชื่อโดยพระคุณ ไปสิ้นสุดที่ คำมั่นสัญญาจะบังเกิดแก่บรรดาพงศ์พันธุ์ ไม่ใช่เฉพาะที่เป็นของ กฎ แต่สำหรับคนที่เชื่อของอับราฮัม; ใครคือ พ่อของพวกเราทุกคน 4:17 (ตามที่มีเขียนไว้แล้วว่า เราได้กระทำให้เจ้าเป็นบิดาของประชาชาติมากมาย) แต่ก่อนนี้ ผู้ซึ่งเขาเชื่อคือพระเจ้าผู้ทรงปลุกคนตายให้ฟื้นและทรงเรียก สิ่งเหล่านั้นซึ่งไม่เหมือนกับว่าเป็น 4:18 ผู้ที่ไม่เชื่อก็เชื่อในความหวังว่าเขาจะได้เป็นบิดาของ ประชาชาติเป็นอันมากตามพระดำรัสว่าเชื้อสายของเจ้าจะเป็นอย่างนั้น 4:19 และโดยมิได้ขาดศรัทธา ท่านมิได้ถือว่าร่างกายของตนตายแล้ว เมื่อมีอายุประมาณร้อยปียังไม่ถึงแก่มรณภาพ ครรภ์ของ Sarah: 4:20 เขาไม่เคว้งคว้างในพระสัญญาของพระเจ้าด้วยความไม่เชื่อ แต่ก็แข็งแรง ในความเชื่อถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า 4:21 และถูกโน้มน้าวอย่างเต็มที่ว่าสิ่งที่เขาสัญญาไว้ เขาก็สามารถทำได้เช่นกัน ในการดำเนินการ. 4:22 เหตุฉะนั้นจึงถือว่าพระองค์มีความชอบธรรม 4:23 บัดนี้ มิได้เขียนไว้สำหรับท่านผู้เดียว คือให้ถือว่าท่าน 4:24 แต่สำหรับพวกเราด้วย ผู้ซึ่งจะถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้นั้น หากเราเชื่อเช่นนั้น ให้พระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของเราเป็นขึ้นมาจากความตาย 4:25 ผู้ทรงถูกมอบไว้เพราะการละเมิดของเรา และทรงถูกชุบให้เป็นขึ้นมาอีกเพื่อเรา เหตุผล