สดุดี 137:1 ที่ริมฝั่งแม่น้ำแห่งบาบิโลน เรานั่งลงที่นั่น เออ เราร้องไห้เมื่อเรา ระลึกถึงศิโยน 137:2 เราแขวนพิณของเราไว้ที่ต้นหลิวซึ่งอยู่ท่ามกลางนั้น 137:3 เพราะที่นั่นผู้ที่พาเราไปเป็นเชลยขอให้เราร้องเพลง และ พวกที่ทำลายเราขอให้เรารื่นเริงโดยกล่าวว่า "จงร้องเพลงให้เราฟังสักบทหนึ่ง" เพลงของศิโยน 137:4 เราจะร้องเพลงของพระเยโฮวาห์ในแผ่นดินแปลกหน้าได้อย่างไร 137:5 โอ เยรูซาเล็มเอ๋ย หากข้าลืมเจ้า ขอให้มือขวาของข้าลืมไหวพริบของเธอ 137:6 ถ้าข้าพระองค์จำพระองค์ไม่ได้ ขอให้ลิ้นของข้าพระองค์แตะเพดานปาก ถ้าฉันไม่ปรารถนาให้เยรูซาเล็มอยู่เหนือความยินดีสูงสุดของฉัน 137:7 ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงระลึกถึงคนเอโดมในวันแห่งเยรูซาเล็ม WHO ตรัสว่า เสกมัน เสกมัน กระทั่งรากฐานของมัน 137:8 โอ บุตรีแห่งบาบิโลนผู้จะถูกทำลาย เขาจะมีความสุขว่า ตอบแทนท่านตามที่ท่านรับใช้เรา 137:9 เขาจะมีความสุขที่ได้จับและเหวี่ยงลูกน้อย ๆ ของคุณไปที่ หิน