กาลาเทีย 2:1 หลังจากนั้นสิบสี่ปีหลังจากที่ข้าพเจ้าได้ขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็มพร้อมกับบารนาบัสอีก และพาทิตัสไปกับฉันด้วย 2:2 และข้าพเจ้าขึ้นไปโดยการสำแดง และประกาศข่าวประเสริฐนั้นแก่คนเหล่านั้น ซึ่งข้าพเจ้าประกาศในหมู่คนต่างชาติ แต่เป็นการส่วนตัวแก่คนเหล่านี้ ชื่อเสียง เกรงว่าข้าพเจ้าจะหนีไปโดยเปล่าประโยชน์ 2:3 แต่ทิตัสซึ่งอยู่กับข้าพเจ้าซึ่งเป็นชาวกรีกก็มิได้ถูกบังคับให้เป็น เข้าสุหนัต: 2:4 และนั่นเพราะพวกพี่น้องจอมปลอมซึ่งถูกนำเข้ามาโดยไม่รู้ตัว คอยสอดส่องดูเสรีภาพของเราซึ่งเรามีในพระเยซูคริสต์โดยส่วนตัวว่าพวกเขา อาจนำเราไปสู่การเป็นทาส: 2:5 เรายอมจำนนต่อพระองค์ ไม่ใช่ ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ว่าความจริง พระกิตติคุณคงอยู่กับคุณต่อไป 2:6 แต่จากคนเหล่านั้นที่ดูเหมือนจะเป็นคนเล็กน้อย ไม่สำคัญสำหรับฉัน: พระเจ้าไม่ยอมรับตัวตนของมนุษย์ :) สำหรับผู้ที่ดูเหมือนจะ ค่อนข้างจะอยู่ในการประชุมไม่ได้เพิ่มอะไรให้ฉัน: 2:7 แต่ตรงกันข้าม เมื่อพวกเขาเห็นว่าข่าวประเสริฐเรื่องผู้ที่ไม่ได้เข้าสุหนัตนั้น ได้มอบไว้แก่ข้าพเจ้า ดังที่เปโตรได้ประกาศข่าวประเสริฐเรื่องการเข้าสุหนัต 2:8 (เพราะว่าพระองค์ได้ทรงกระทำให้เปโตรบรรลุตำแหน่งอัครสาวกของเปโตร การเข้าสุหนัต ข้าพเจ้าก็มีอานุภาพมากต่อคนต่างชาติ :) 2:9 และเมื่อยากอบ เคฟาส และยอห์นซึ่งดูเหมือนเป็นเสาหลักได้รับรู้ พระคุณที่ได้ประทานแก่ข้าพเจ้านั้น เขาทั้งหลายให้สิทธิแก่ข้าพเจ้าและบารนาบัส มือสามัคคี; ที่เราจะไปหาพวกนอกศาสนาและพวกเขาก็ไปหา การขลิบ 2:10 มีเพียงเขาเท่านั้นที่อยากให้พวกเราระลึกถึงคนจน ซึ่งข้าพเจ้าก็เช่นกัน ได้เดินหน้าทำ 2:11 แต่เมื่อเปโตรมาถึงเมืองอันทิโอก ข้าพเจ้าได้ขัดขวางท่านซึ่งหน้าเพราะ เขาจะต้องถูกตำหนิ 2:12 เพราะก่อนที่บางคนมาจากยากอบ เขาได้รับประทานอาหารร่วมกับคนต่างชาติ แต่เมื่อพวกเขามาถึงก็ปลีกตัวออกไปด้วยความกลัวพวกเขา ซึ่งเป็นผู้เข้าสุหนัต 2:13 และพวกยิวคนอื่นๆ ก็ร่วมชุมนุมกับท่านเหมือนกัน ถึงขนาดที่บารนาบัส ยังหลงไหลไปกับความแตกแยกของพวกเขา 2:14 แต่เมื่อเราเห็นว่าพวกเขาดำเนินชีวิตไม่ซื่อตรงตามความจริงของ ข้าพเจ้าบอกเปโตรต่อหน้าคนทั้งหลายว่า ถ้าท่านเป็นยิว ดำเนินชีวิตตามวิถีของคนต่างชาติ และไม่เหมือนกับชาวยิว ทำไม เจ้าบังคับคนต่างชาติให้ดำเนินชีวิตเหมือนพวกยิวหรือ? 2:15 เราเป็นคนยิวโดยกำเนิดและไม่ใช่คนบาปของพวกต่างชาติ 2:16 โดยรู้ว่ามนุษย์ไม่ได้เป็นคนชอบธรรมโดยการประพฤติตามธรรมบัญญัติ แต่โดยการประพฤติตามธรรมบัญญัติ ศรัทธาในพระเยซูคริสต์ แม้เราเคยเชื่อในพระเยซูคริสต์ก็ตาม อาจถูกทำให้ชอบธรรมได้โดยความเชื่อของพระคริสต์ ไม่ใช่โดยการกระทำของพระคริสต์ ธรรมบัญญัติ: เพราะการประพฤติธรรมบัญญัติจะไม่มีมนุษย์คนใดถูกทำให้ชอบธรรมได้ 2:17 แต่ถ้าขณะที่เราแสวงหาการเป็นคนชอบธรรมโดยพระคริสต์ เราเองก็เป็นเช่นนั้นด้วย พบคนบาป เหตุฉะนั้นพระคริสต์จึงเป็นผู้ปรนนิบัติบาป? พระเจ้าห้าม. 2:18 เพราะว่าถ้าข้าพเจ้าสร้างสิ่งซึ่งข้าพเจ้าทำลายไปแล้วขึ้นใหม่ ข้าพเจ้าจะทำให้ตัวข้าพเจ้าเป็น ผู้ละเมิด 2:19 เพราะว่าโดยพระราชบัญญัติข้าพเจ้าได้ตายต่อพระราชบัญญัติ เพื่อข้าพเจ้าจะได้มีชีวิตอยู่เพื่อพระเจ้า 2:20 ฉันถูกตรึงไว้กับพระคริสต์แล้ว แต่ฉันยังมีชีวิตอยู่ ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นคริสต์ ดำรงอยู่ในข้าพเจ้า และชีวิตซึ่งข้าพเจ้าดำรงอยู่ในเนื้อหนัง ข้าพเจ้าดำเนินอยู่โดยพระ ศรัทธาในพระบุตรของพระเจ้าผู้ทรงรักข้าพเจ้าและทรงสละพระองค์เองเพื่อข้าพเจ้า 2:21 ข้าพเจ้าไม่ละเมิดพระคุณของพระเจ้า เพราะว่าถ้าความชอบธรรมมาทาง กฎหมายแล้วพระคริสต์ก็สิ้นพระชนม์โดยเปล่าประโยชน์