ปัญญาจารย์
4:1 ข้าพเจ้าจึงกลับมาและพิจารณาดูการข่มเหงทั้งปวงซึ่งเกิดขึ้นภายหน้า
ดวงอาทิตย์ ดูเถิด น้ำตาของผู้ที่ถูกบีบบังคับก็ไม่มี
ผ้าพันคอ; และฝ่ายผู้กดขี่ก็มีอำนาจ แต่พวกเขา
ไม่มีเล้าโลม
4:2 เหตุฉะนั้นข้าพเจ้าจึงยกย่องคนตายที่ตายไปแล้วมากกว่าคนเป็น
ซึ่งยังมีชีวิตอยู่
4:3 แท้จริงแล้ว พระองค์ยังดีกว่าทั้งสองคนที่ยังไม่มีหรือที่ยังไม่มี
ได้เห็นการงานชั่วซึ่งทำกันภายใต้ดวงอาทิตย์
4:4 อนึ่ง ข้าพเจ้าพิจารณางานทุกอย่างและงานที่ถูกต้องทุกอย่าง เพื่อสิ่งนี้
มนุษย์อิจฉาเพื่อนบ้านของเขา นี้เป็นความฟุ้งซ่านและความเดือดเนื้อร้อนใจด้วย
วิญญาณ.
4:5 คนโง่ประสานมือและกินเนื้อของตนเอง
4:6 ความสงบกำมือหนึ่งยังดีกว่าคนทั้งสองที่เต็มด้วยกำมือ
ความลำบากและความวิตกแห่งวิญญาณ.
4:7 แล้วข้าพเจ้ากลับมา ข้าพเจ้าเห็นความอนิจจังภายใต้ดวงอาทิตย์
4:8 มีอันเดียวและไม่มีอันที่สอง แท้จริงแล้ว เขาไม่มีเลย
ลูกหรือพี่น้อง: ถึงกระนั้นการตรากตรำของเขาก็หาสิ้นสุดไม่ ไม่ใช่ของเขา
ตาอิ่มด้วยทรัพย์สมบัติ เขามิได้กล่าวว่า ข้าพเจ้าตรากตรำทำงานเพื่อใครและ
พรากวิญญาณแห่งความดีของฉันไป? นี่ก็อนิจจังเช่นกัน แท้จริงแล้ว เป็นความเหนื่อยยาก
4:9 สองคนดีกว่าคนเดียว เพราะพวกเขามีบำเหน็จที่ดี
แรงงาน.
4:10 เพราะถ้าเขาล้มลง คนๆ หนึ่งจะพยุงเพื่อนของเขาขึ้น แต่วิบัติแก่ผู้นั้น
อยู่คนเดียวเมื่อเขาล้มลง เพราะเขาไม่มีคนอื่นช่วยเขา
4:11 อีกอย่าง ถ้าสองคนนอนด้วยกัน มันก็ร้อน แต่คนจะอุ่นได้อย่างไร
ตามลำพัง?
4:12 และถ้าคนหนึ่งชนะเขา สองคนจะต่อต้านเขา และสามเท่า
สายไม่หักเร็ว
4:13 เด็กยากจนและเด็กฉลาดก็ดีกว่ากษัตริย์ชราและโง่เขลาที่จะ
ไม่ต้องตักเตือนอีกต่อไป
4:14 เพราะออกมาจากคุกแล้วขึ้นครองราชย์ ส่วนผู้ที่เกิดใน
อาณาจักรของเขายากจนลง
4:15 ข้าพเจ้าถือว่าบรรดาสิ่งมีชีวิตที่เดินภายใต้ดวงอาทิตย์เป็นที่สอง
ลูกที่จะยืนหยัดแทนพระองค์
4:16 ประชาชนทั้งปวงไม่มีที่สิ้นสุด แม้สิ่งทั้งปวงที่ล่วงมาแล้ว
พวกเขาด้วย พวกเขาที่มาภายหลังจะไม่ชื่นชมยินดีในตัวเขา แน่นอนนี้
ก็เป็นอนิจจังและทุกข์ระทมด้วย