2 โครินเธียนส์ 2:1 แต่ข้าพเจ้าตั้งใจไว้กับตัวเองว่าจะไม่กลับมาหาท่านอีก ความหนัก 2:2 เพราะถ้าฉันทำให้คุณเสียใจ ใครล่ะที่ทำให้ฉันดีใจ นอกจาก เหมือนกันที่ทำให้ฉันเสียใจ? 2:3 และข้าพเจ้าได้เขียนข้อความนี้ถึงท่าน เกรงว่าเมื่อข้าพเจ้ามา ข้าพเจ้าจะต้องเป็นทุกข์ จากผู้ที่ข้าพเจ้าควรจะชื่นชมยินดี มีความเชื่อมั่นในตัวคุณทั้งหมดว่า ความสุขของฉันคือความสุขของคุณทุกคน 2:4 เพราะข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่านด้วยความทุกข์ใจและความปวดร้าวในใจ น้ำตามากมาย ไม่ใช่เพื่อพวกเจ้าจะเสียใจ แต่เพื่อพวกเจ้าจะได้รู้ ความรักที่ข้าพเจ้ามีต่อท่านอย่างล้นเหลือ 2:5 แต่ถ้าผู้ใดทำให้ข้าพเจ้าเศร้าโศก ผู้นั้นมิได้ทำให้ข้าพเจ้าเศร้าใจแต่เพียงบางส่วน คือว่า ฉันอาจไม่คิดราคาเกินคุณทั้งหมด 2:6 เพียงพอแล้วสำหรับคนเช่นนี้คือการลงโทษซึ่งเกิดขึ้น มากมาย. 2:7 ดังนั้น พวกเจ้าควรจะให้อภัยเขาและปลอบโยนเขา เกรงว่าคนเช่นนี้จะถูกกลืนด้วยความเศร้าโศกอย่างใหญ่หลวง 2:8 เหตุฉะนั้นข้าพเจ้าขอร้องท่านให้ยืนยันความรักของท่านต่อพระองค์ 2:9 เพราะเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงเขียนด้วย เพื่อข้าพเจ้าจะได้ทราบข้อพิสูจน์ของท่าน ไม่ว่าท่านจะเชื่อฟังในทุกสิ่งหรือไม่ 2:10 ท่านยกโทษสิ่งใดให้แก่ผู้ใด ข้าพเจ้าก็ยกโทษให้ด้วย เพราะถ้าข้าพเจ้ายกโทษให้ผู้ใด สิ่งที่ฉันยกโทษให้เพราะเห็นแก่คุณยกโทษให้ฉันในคนนั้น ของพระคริสต์; 2:11 เกรงว่าซาตานจะฉวยโอกาสจากเรา เพราะเราไม่รู้จักมัน อุปกรณ์ 2:12 ยิ่งกว่านั้น เมื่อข้าพเจ้ามาถึงเมืองโตรอัสเพื่อประกาศข่าวประเสริฐของพระคริสต์ และที่ประตูแห่งหนึ่ง ทรงเปิดแก่ข้าพเจ้าจากองค์พระผู้เป็นเจ้า 2:13 จิตใจข้าพเจ้าไม่มีความสงบสุขเลย เพราะข้าพเจ้าไม่พบทิตัสน้องชายของข้าพเจ้า แต่ ข้าพเจ้าลาจากที่นั่นไปยังแคว้นมาซิโดเนีย 2:14 บัดนี้จงขอบพระคุณพระเจ้าที่ทำให้เราได้รับชัยชนะในพระคริสต์เสมอ และทรงสำแดงฤทธิ์แห่งความรู้ของพระองค์แก่เราทุกแห่งหน 2:15 เพราะว่าเราเป็นที่โปรดปรานของพระคริสต์แด่พระเจ้าในบรรดาผู้ที่ได้รับความรอด และในพวกเขาที่พินาศ: 2:16 ต่อพระองค์ผู้นั้น เราเป็นผู้ลิ้มรสความตายจนตาย และอีกอันหนึ่ง ลิ้มรสชีวิตถึงชีวิต และใครเล่าจะเพียงพอสำหรับสิ่งเหล่านี้? 2:17 เพราะว่าเรามีไม่มากเท่าพวกที่เสื่อมเสียพระวจนะของพระเจ้า แต่เหมือนอย่าง ความจริงใจแต่เป็นของพระเจ้า ในสายพระเนตรของพระเจ้า เราพูดในพระคริสต์