2 โครินเธียนส์
2:1 แต่ข้าพเจ้าตั้งใจไว้กับตัวเองว่าจะไม่กลับมาหาท่านอีก
ความหนัก
2:2 เพราะถ้าฉันทำให้คุณเสียใจ ใครล่ะที่ทำให้ฉันดีใจ นอกจาก
เหมือนกันที่ทำให้ฉันเสียใจ?
2:3 และข้าพเจ้าได้เขียนข้อความนี้ถึงท่าน เกรงว่าเมื่อข้าพเจ้ามา ข้าพเจ้าจะต้องเป็นทุกข์
จากผู้ที่ข้าพเจ้าควรจะชื่นชมยินดี มีความเชื่อมั่นในตัวคุณทั้งหมดว่า
ความสุขของฉันคือความสุขของคุณทุกคน
2:4 เพราะข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่านด้วยความทุกข์ใจและความปวดร้าวในใจ
น้ำตามากมาย ไม่ใช่เพื่อพวกเจ้าจะเสียใจ แต่เพื่อพวกเจ้าจะได้รู้
ความรักที่ข้าพเจ้ามีต่อท่านอย่างล้นเหลือ
2:5 แต่ถ้าผู้ใดทำให้ข้าพเจ้าเศร้าโศก ผู้นั้นมิได้ทำให้ข้าพเจ้าเศร้าใจแต่เพียงบางส่วน คือว่า
ฉันอาจไม่คิดราคาเกินคุณทั้งหมด
2:6 เพียงพอแล้วสำหรับคนเช่นนี้คือการลงโทษซึ่งเกิดขึ้น
มากมาย.
2:7 ดังนั้น พวกเจ้าควรจะให้อภัยเขาและปลอบโยนเขา
เกรงว่าคนเช่นนี้จะถูกกลืนด้วยความเศร้าโศกอย่างใหญ่หลวง
2:8 เหตุฉะนั้นข้าพเจ้าขอร้องท่านให้ยืนยันความรักของท่านต่อพระองค์
2:9 เพราะเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงเขียนด้วย เพื่อข้าพเจ้าจะได้ทราบข้อพิสูจน์ของท่าน
ไม่ว่าท่านจะเชื่อฟังในทุกสิ่งหรือไม่
2:10 ท่านยกโทษสิ่งใดให้แก่ผู้ใด ข้าพเจ้าก็ยกโทษให้ด้วย เพราะถ้าข้าพเจ้ายกโทษให้ผู้ใด
สิ่งที่ฉันยกโทษให้เพราะเห็นแก่คุณยกโทษให้ฉันในคนนั้น
ของพระคริสต์;
2:11 เกรงว่าซาตานจะฉวยโอกาสจากเรา เพราะเราไม่รู้จักมัน
อุปกรณ์
2:12 ยิ่งกว่านั้น เมื่อข้าพเจ้ามาถึงเมืองโตรอัสเพื่อประกาศข่าวประเสริฐของพระคริสต์ และที่ประตูแห่งหนึ่ง
ทรงเปิดแก่ข้าพเจ้าจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
2:13 จิตใจข้าพเจ้าไม่มีความสงบสุขเลย เพราะข้าพเจ้าไม่พบทิตัสน้องชายของข้าพเจ้า แต่
ข้าพเจ้าลาจากที่นั่นไปยังแคว้นมาซิโดเนีย
2:14 บัดนี้จงขอบพระคุณพระเจ้าที่ทำให้เราได้รับชัยชนะในพระคริสต์เสมอ
และทรงสำแดงฤทธิ์แห่งความรู้ของพระองค์แก่เราทุกแห่งหน
2:15 เพราะว่าเราเป็นที่โปรดปรานของพระคริสต์แด่พระเจ้าในบรรดาผู้ที่ได้รับความรอด
และในพวกเขาที่พินาศ:
2:16 ต่อพระองค์ผู้นั้น เราเป็นผู้ลิ้มรสความตายจนตาย และอีกอันหนึ่ง
ลิ้มรสชีวิตถึงชีวิต และใครเล่าจะเพียงพอสำหรับสิ่งเหล่านี้?
2:17 เพราะว่าเรามีไม่มากเท่าพวกที่เสื่อมเสียพระวจนะของพระเจ้า แต่เหมือนอย่าง
ความจริงใจแต่เป็นของพระเจ้า ในสายพระเนตรของพระเจ้า เราพูดในพระคริสต์