Закариё
7:1 Ва воқеъ шуд, ки дар соли чоруми подшоҳ Дориюш, ки каломи аз
Худованд дар рӯзи чоруми моҳи нӯҳум назди Закарё омад
дар Числеу;
7:2 Вақте ки онҳо ба хонаи Худо Шерезар ва Регеммелек фиристоданд, ва
мардони онҳо ба ҳузури Худованд дуо гӯянд,
7:3 Ва барои сухан гуфтан ба коҳинон, ки дар хонаи Худованд буданд
лашкарҳо ва ба анбиё гуфтанд: «Оё дар моҳи панҷум гиря кунам?
худамро ҷудо кардан, чунон ки ман ин қадар сол кардаам?
7:4 Пас каломи Худованди лашкарҳо ба ман расид, гуфт:
7:5 Ба тамоми мардуми ин замин ва ба коҳинон сухан ронда, бигӯед, ки кай
шумо дар моҳи панҷум ва ҳафтум, яъне ҳафтод нафар рӯза гирифта, мотам гирифтед
Оё шумо барои ман, ҳатто барои ман рӯза гирифтед?
7:6 Ва ҳангоме ки хӯрдед ва менӯшидед, барои он нахӯрдед
ва барои худ бинӯшед?
7:7 Оё суханонеро, ки Худованд ба воситаи пештара нидо кардааст, нашунавед
анбиё, вақте ки Ерусалим сокин ва обод буд, ва шаҳрҳо
Дар гирду атрофи он, вақте ки одамон дар ҷануб ва дашт сокин буданд?
7:8 Ва каломи Худованд ба Закарё нозил шуда, гуфт:
7:9 Чунин мегӯяд Худованди лашкарҳо, ки мегӯяд: "Ҳукми ҳақиқиро ба амал оваред ва нишон диҳед"
марҳамат ва шафқат ҳар кас ба бародари худ:
7:10 Ва ба бевазан, на ятим, на ғарибон, на ба ятим фишор надиҳед
камбизоат; ва ҳеҷ яке аз шумо набояд ба бародари худ бадӣ накунад
дил.
7:11 Аммо онҳо ба гӯш надоданд, ва китфро кашиданд ва бас карданд
Гӯшҳои онҳоро, ки нашунаванд.
7:12 Бале, онҳо дилҳои худро ҳамчун санги сахт сохтанд, то нашунаванд
шариат ва суханоне ки Худованди лашкарҳо дар рӯҳи худ фиристодааст
Ба воситаи анбиёи пешин, бинобар ин ғазаби азиме аз ҷониби Худованд омад
мизбон.
7:13 Бинобар ин воқеъ шуд, ки чунон ки Ӯ фарьёд зад, вале нашунавед;
ва онҳо фарьёд заданд, ва ман нашунидам, мегӯяд Худованди лашкарҳо:
7:14 Аммо Ман онҳоро бо гирдбод дар миёни ҳамаи халқҳое, ки онҳо
намедонист. Ҳамин тавр замин аз паси онҳо хароб шуд, ки касе аз онҳо нагузашт
на барнагаштанд, зеро ки замини хушманзарро хароб кардаанд.