Тобит 7:1 Ва ҳангоме ки ба Экбатане расиданд, ба хонаи Рагуел омаданд, ва Соро бо онҳо вохӯрд, ва баъд аз салом доданашон, овард онҳо ба хона. 7:2 Сипас Рагуел ба занаш Эдно гуфт: «Ин ҷавон ба Тобит чӣ гуна аст». амакбачаи ман! 7:3 Ва Рагуил аз онҳо пурсид: «Эй бародарон, аз куҷоед? Ба кӣ гуфтанд, Мо аз писарони Нефталимем, ки дар Нинве асиранд. 7:4 Пас ба онҳо гуфт: «Оё шумо хеши мо Тобитро мешиносед? Ва гуфтанд: Мо ӯро бидонед. Он гоҳ гуфт: «Оё саломатиаш хуб аст? 7:5 Ва гуфтанд: «Ӯ зинда ва сиҳат аст; ва Тубиёс гуфт: «Ӯст». падари ман аст. 7:6 Он гоҳ Рагуел бархост ва ӯро бӯсид ва гиря кард, 7:7 Ва ӯро баракат дода, ба ӯ гуфт: «Ту писари ростқавл ва ҳастӣ». одами хуб. Аммо чун шунид, ки Тобит кӯр аст, ғамгин шуд, ва гиря кард. 7:8 Ва низ занаш Эдно ва духтараш Соро гиря карданд. Гайр аз ин онхо хушҳолӣ онҳоро меҳмоннавозӣ мекард; ва баъд аз он як қӯчқорро куштанд рама, ба руи дастархон анбори гушт гузоштанд. Он гоҳ Тобиас ба Рафаэл гуфт: Эй бародар, Озариё, дар бораи он чизҳое, ки дар бораи онҳо дар бораи онҳо гуфта будӣ, бигӯй роҳ, ва бигзор ин тиҷорат фиристода шавад. 7:9 Пас, ӯ ин корро ба Рагуел гуфт, ва Рагуел ба Тобиос гуфт: Бихӯреду бинӯшед ва шодӣ кунед: 7:10 Зеро дуруст аст, ки ту духтари маро ба занӣ диҳӣ, аммо ман ба ту ҳақиқатро баён хоҳад кард. 7:11 Ман духтарамро ба ҳафт мард ба шавҳар додам, ки он шаб мурданд ба назди вай даромаданд; лекин ҳоло шод бошед. Аммо Тобиас гуфт: «Ман дар ин ҷо чизе нахоҳам хӯрд, то он даме, ки мо розӣ шавем ва ба якдигар қасам нахӯрем». 7:12 Рагуэл гуфт: «Пас, аз ин пас вайро мувофиқи тарзи рафтор бигир, зеро». ту ҷияни ӯ ҳастӣ ва ӯ аз они туст ва Худои меҳрубон ба ту ато кунад дар ҳама корҳо муваффақияти хуб. 7:13 Сипас духтари худро Соро хонд, ва вай назди падараш омад, ва ӯ дасти вайро гирифта, ба Тӯбиёс ба занӣ дод ва гуфт: «Инак, вайро мувофиқи шариати Мусо гирифта, назди падари худ бибар». Ва у онҳоро баракат дод; 7:14 Ва Эднаро зани худ хонд, ва коғаз гирифт ва асбобе навишт аҳд баста, мӯҳр баст. 7:15 Он гоҳ онҳо ба хӯрдан шурӯъ карданд. 7:16 Пас аз он ки Рагуел зани худ Эднаро хонд ва ба вай гуфт: «Хоҳар! ҳуҷраи дигар ва ӯро ба он ҷо биёр. 7:17 Вақте ки вай он чи ба вай фармуда буд, ба ҷо овард, вайро ба он ҷо овард. ва гиря кард ва ашки духтарашро гирифта гуфт вай, 7:18 Овоз бош, духтарам; Парвардигори замину осмон ба ту ато кунад Аз ин ғами ту шодӣ: тасаллӣ ёб, духтарам.