Тобит
7:1 Ва ҳангоме ки ба Экбатане расиданд, ба хонаи Рагуел омаданд,
ва Соро бо онҳо вохӯрд, ва баъд аз салом доданашон, овард
онҳо ба хона.
7:2 Сипас Рагуел ба занаш Эдно гуфт: «Ин ҷавон ба Тобит чӣ гуна аст».
амакбачаи ман!
7:3 Ва Рагуил аз онҳо пурсид: «Эй бародарон, аз куҷоед? Ба кӣ гуфтанд,
Мо аз писарони Нефталимем, ки дар Нинве асиранд.
7:4 Пас ба онҳо гуфт: «Оё шумо хеши мо Тобитро мешиносед? Ва гуфтанд: Мо
ӯро бидонед. Он гоҳ гуфт: «Оё саломатиаш хуб аст?
7:5 Ва гуфтанд: «Ӯ зинда ва сиҳат аст; ва Тубиёс гуфт: «Ӯст».
падари ман аст.
7:6 Он гоҳ Рагуел бархост ва ӯро бӯсид ва гиря кард,
7:7 Ва ӯро баракат дода, ба ӯ гуфт: «Ту писари ростқавл ва ҳастӣ».
одами хуб. Аммо чун шунид, ки Тобит кӯр аст, ғамгин шуд,
ва гиря кард.
7:8 Ва низ занаш Эдно ва духтараш Соро гиря карданд. Гайр аз ин онхо
хушҳолӣ онҳоро меҳмоннавозӣ мекард; ва баъд аз он як қӯчқорро куштанд
рама, ба руи дастархон анбори гушт гузоштанд. Он гоҳ Тобиас ба Рафаэл гуфт:
Эй бародар, Озариё, дар бораи он чизҳое, ки дар бораи онҳо дар бораи онҳо гуфта будӣ, бигӯй
роҳ, ва бигзор ин тиҷорат фиристода шавад.
7:9 Пас, ӯ ин корро ба Рагуел гуфт, ва Рагуел ба Тобиос гуфт:
Бихӯреду бинӯшед ва шодӣ кунед:
7:10 Зеро дуруст аст, ки ту духтари маро ба занӣ диҳӣ, аммо ман
ба ту ҳақиқатро баён хоҳад кард.
7:11 Ман духтарамро ба ҳафт мард ба шавҳар додам, ки он шаб мурданд
ба назди вай даромаданд; лекин ҳоло шод бошед. Аммо Тобиас
гуфт: «Ман дар ин ҷо чизе нахоҳам хӯрд, то он даме, ки мо розӣ шавем ва ба якдигар қасам нахӯрем».
7:12 Рагуэл гуфт: «Пас, аз ин пас вайро мувофиқи тарзи рафтор бигир, зеро».
ту ҷияни ӯ ҳастӣ ва ӯ аз они туст ва Худои меҳрубон ба ту ато кунад
дар ҳама корҳо муваффақияти хуб.
7:13 Сипас духтари худро Соро хонд, ва вай назди падараш омад, ва ӯ
дасти вайро гирифта, ба Тӯбиёс ба занӣ дод ва гуфт: «Инак,
вайро мувофиқи шариати Мусо гирифта, назди падари худ бибар». Ва у
онҳоро баракат дод;
7:14 Ва Эднаро зани худ хонд, ва коғаз гирифт ва асбобе навишт
аҳд баста, мӯҳр баст.
7:15 Он гоҳ онҳо ба хӯрдан шурӯъ карданд.
7:16 Пас аз он ки Рагуел зани худ Эднаро хонд ва ба вай гуфт: «Хоҳар!
ҳуҷраи дигар ва ӯро ба он ҷо биёр.
7:17 Вақте ки вай он чи ба вай фармуда буд, ба ҷо овард, вайро ба он ҷо овард.
ва гиря кард ва ашки духтарашро гирифта гуфт
вай,
7:18 Овоз бош, духтарам; Парвардигори замину осмон ба ту ато кунад
Аз ин ғами ту шодӣ: тасаллӣ ёб, духтарам.