Сироч
44:1 Акнун биёед одамони машҳур ва падарони моро, ки моро ба дунё овардаанд, ҳамду сано хонем.
44:2 Худованд ба воситаи онҳо ҷалоли бузурге ба воситаи қудрати бузурги Худ аз
ибтидо.
44:3 Онҳое ки дар салтанати худ ҳукмронӣ мекарданд, одамоне, ки бо қудрати худ машҳур буданд,
бо фаҳми худ насиҳат дода, нубувват эълон мекунанд:
44:4 Пешвоёни халқ аз рӯи маслиҳат ва донишашон
Омӯзиш барои мардум аст, ҳикмат ва фасеҳ дастури онҳост:
44|5|Онҳое, ки оҳангҳои мусиқиро пайдо карданд ва оятҳоеро навиштаанд.
44:6 Мардони сарватманд, ки дар хонаҳои худ осоишта зиндагӣ мекунанд,
44:7 Ҳамаи инҳо дар наслҳои худ эҳтиром ва ҷалоли онҳо буданд
замони онҳо.
44:8 Баъзе аз онҳо ҳастанд, ки аз паси худ ном гузоштаанд, ки ситоиш мекунанд
хабар додан мумкин аст.
44:9 Ва баъзе ҳастанд, ки ёдгорие надоранд; ки гӯё ҳалок шудаанд
онҳо ҳеҷ гоҳ набуданд; ва гӯё ҳаргиз таваллуд нашудаанд;
ва фарзандонашон пас аз онҳо.
44:10 Аммо инҳо мардони раҳим буданд, ки адолаташон набуд
фаромӯш кардаанд.
44:11 Бо насли онҳо мероси нек боқӣ хоҳад монд, ва онҳо
фарзандон дар доираи ахд мебошанд.
44:12 Насли онҳо устувор меистад, ва фарзандонашон ба хотири онҳо.
44:13 Насли онҳо то абад боқӣ хоҳад монд, ва ҷалоли онҳо пок нахоҳад шуд
берун.
44:14 Ҷасадҳои онҳо дар осоиштагӣ дафн карда шудаанд; вале номи онхо то абад зинда аст.
44:15 Мардум аз ҳикмати худ нақл хоҳанд кард, ва ҷамоат нишон хоҳад дод
ситоиши худро баён мекунанд.
44:16 Ҳанӯх ба Худованд писанд омад ва тарҷума шуд, ки намунаи он буд
тавба ба тамоми наслҳо.
44:17 Нӯҳ комил ва одил ёфт; дар замони ғазаб ӯ гирифта шуд
ба ивази [ҷаҳон;] бинобар ин ӯ ҳамчун бақияи бақия монда буд
замин, вақте ки тӯфон омад.
44:18 Бо Ӯ аҳди ҷовидонӣ баста шуд, ки ҳар башар нобуд шавад
дигар дар назди сел нест.
Иброҳим 44:19 Иброҳим падари бузурги мардуми бисьёр буд: дар ҷалол ҳеҷ кас монанди он набуд
ба ӯ;
44:20 Он ки шариати Ҳаққи Таолоро риоят мекард ва бо Ӯ аҳд баста буд
аҳдро дар ҷисми худ устувор сохт; ва ҳангоме ки исбот шуд, ӯ буд
вафодор ёфт.
44:21 Бинобар ин, Ӯро бо қасам итминон дод, ки халқҳоро баракат хоҳад дод
тухми вай, ва Ӯро мисли хоки замин афзун гардонад, ва
насли Худро мисли ситорагон сарафроз гардон, ва онҳоро аз баҳр ба баҳр мерос гузор,
ва аз дарьё то китъаи ак-сари замин.
44:22 Бо Исҳоқ низ [ба хотири падараш Иброҳим]
баракати ҳама одамон, ва аҳд, Ва онро бар сари
Яъқуб. Ӯро дар баракат эътироф кард ва ба ӯ мерос дод,
ва қисмҳои худро тақсим кард; дар байни дувоздаҳ сибт онҳоро ҷудо кард.