Сироч
38:1 Табибро ба эҳтироме, ки ба ӯ барои корҳое, ки мекунед, эҳтиром кунед
зеро ки Худованд ӯро офаридааст.
38:2 Зеро ки аз Ҳаққи Таоло шифо хоҳад омад, ва Ӯ иззату эҳтиром хоҳад гирифт
подшоҳ.
38:3 Маҳорати табиб сари худро боло хоҳад кард, ва дар назари
одамони бузург вай дар ҳайрат хоҳад буд.
38:4 Худованд доруҳоро аз замин офарид; ва ҳаким аст
аз онҳо нафрат нахоҳад кард.
38:5 Оё об бо чӯб ширин набуд, то ки фазилати он бошад
маълум?
38:6 Ва Ӯ ба одамон маҳорат ато кардааст, то ки дар аҷоиби худ шӯҳрат ёбад
кор мекунад.
38:7 Бо чунин Ӯ одамонро шифо мебахшад ва дардҳои онҳоро дафъ мекунад.
38:8 Аз чунин дорухона қаннодӣ тайёр мекунад; ва аз осори ӯ вуҷуд дорад
хотима нест; ва аз Ӯ осоиштагӣ бар тамоми замин аст,
38:9 Писарам, дар бемории худ бепарво набош, балки ба Худованд дуо кун, ва Ӯ
туро шифо мебахшад.
38:10 Аз гуноҳ дур шав, ва дастҳоятро рост фармо, ва дили худро пок кун.
аз ҳар гуна бадӣ.
38:11 Бӯи ширин ва ёдгории орди маҳин диҳед; ва фарбех созед
пешниҳод, ҳамчун нест.
38:12 Пас ба табиб ҷой диҳед, зеро ки Худованд ӯро офаридааст: бигзор вай
аз худ нарав, зеро ки ту ба ӯ эҳтиёҷ дорӣ.
38:13 Замоне аст, ки дар дасти онҳо муваффақияти хуб аст.
38:14 Зеро ки онҳо низ ба Худованд дуо хоҳанд кард, то ки Ӯ муваффақ шавад,
ки онхо барои осонй ва давои дароз кардани умр медиханд.
38:15 Ҳар кӣ дар пеши Офаридгори худ гуноҳ мекунад, бигзор вай ба дасти Худо афтод
духтур.
38:16 Писарам!
ба худ зарари калон дидӣ; ва баъд баданашро пӯшонад
аз рӯи одат ва ба дафни ӯ беэътиноӣ накунед.
38:17 Бо алам гиря кунед, ва нолиш кунед, ва нола кунед, чунон ки Ӯст
лоиқ аст ва як ё ду рӯз, мабодо туро бадгӯӣ кунанд: ва баъд
худро барои вазнинии худ тасаллӣ деҳ.
38:18 Зеро ки марг аз вазнинӣ меояд, ва вазнинии дил мешиканад
қувват.
38:19 Дар андӯҳ низ ғам боқӣ мемонад, ва зиндагии мискинон аст
лаънати дил.
38:20 Ба дил ғазаб накунед: онро дур кунед ва охири охиронро узв кунед.
38:21 Фаромӯш накунед, зеро ки бозгаште нест: Ӯро ба ҷо наоваред
хуб, вале худатро ранҷонед.
38:22 Доварии Маро ба ёд овар, зеро ки ту низ ҳамин тавр хоҳад шуд; дирӯз барои ман, ва
то имрӯз барои ту.
38:23 Вақте ки мурда ором аст, бигзор ёди ӯ ором гардад; ва тасаллӣ диҳед
вакте ки Рӯҳаш аз ӯ дур мешавад.
38:24 Ҳикмати шахси донишманд аз фурсати фароғат меояд, ва ӯ
ки кори кам дорад, доно мешавад.
38:25 Чӣ гуна метавонад ҳикмате ба даст орад, ки амочро нигоҳ медорад ва дар замин фахр мекунад.
гов, ки барзаговҳоро меронад ва ба меҳнати онҳо машғул аст ва аз они кист
гап аз говхо меравад?
38:26 Ӯ ақли худро медиҳад, то ҷӯякҳо созад; ва барои додани гов гайрат дорад
хуроки чорво.
38:27 Ҳамин тавр, ҳар як дуредгар ва усто, ки шабу рӯз меҳнат мекунад: ва
Онҳое ки мӯҳрҳоро мебуранд ва гӯр мекунанд, ва саъй доранд, ки навъҳои фаровон созанд,
ва худро ба тасвирҳои қалбакӣ медиҳанд ва барои анҷом додани кор бедор шавед:
38:28 Омӯзгор низ дар назди ангур нишаста, кори оҳанро дида мебарояд
буғи оташ ҷисми худро нобуд мекунад ва бо гармии оташ меҷангад
танӯр: садои болға ва сур ҳамеша дар гӯшаш аст,
ва чашмони ӯ ҳанӯз ба намунаи он чизе ки ӯ месозад, менигаранд; вай
нияти худро барои ба охир расондани кори худ ва посбонй мекунад, ки онро сайкал дихад
комилан:
38:29 Ҳамин тавр кулолгар дар кори худ нишаста, чархро чарх мезанад
пойҳои Ӯ, ки ҳамеша бодиққат дар кори худ гузошта, ва ҳама чизро Ӯ
кор аз рӯи рақам;
38:30 Гилро бо бозуи худ созад, ва қуввати худро пеши худ фурӯ мебарад
пойҳои ӯ; худаш барои роҳбарӣ кардани он кор мекунад; ва саъю кушиш мекунад
танӯрро тоза кунед:
38:31 Ҳамаи инҳо ба дасти худ боварӣ доранд, ва ҳар кас дар кори худ хирадманд аст.
38:32 Бе инҳо шаҳре сокин намешавад, ва онҳо дар он ҷо сокин нахоҳанд шуд
нахоҳанд шуд, на боло ва поён:
38:33 Онҳо набояд дар машварати оммавӣ ҷустуҷӯ карда шаванд ва дар ҷои баланд нишинанд
ҷамъомад: онҳо набояд дар курсии доварон биншинанд ва нафаҳманд
ҳукми доварӣ: онҳо наметавонанд адолат ва доварӣ эълон кунанд; ва онхо
дар он чое, ки масал гуфта мешавад, намеёбад.
38:34 Аммо онҳо аҳволи дунёро нигоҳ медоранд, ва ҳама хоҳиши онҳост
дар кори хунари худ.