Сироч
28:1 Ҳар кӣ интиқом мегирад, аз ҷониби Худованд интиқом хоҳад ёфт, ва ӯ албатта хоҳад ёфт
гуноҳҳои ӯро [ба ёд овар].
28:2 Ба ёри худ ранҷеро, ки ба ту кардааст, бибахш,
Гуноҳҳо низ омурзида мешаванд, вақте ки ту дуо мекунӣ.
28:3 Як кас нисбат ба каси дигар кина мекунад, ва аз касе омурзиш мехоҳад
Худованд?
28:4 Ӯ ба марде, ки ба худ монанд аст, марҳамат намекунад, ва талаб мекунад
бахшидани гуноҳҳои худ?
28:5 Агар он ки ҷуз ҷисм аст, кинаро ғизо диҳад, кӣ омурзиши
гуноҳҳои ӯ?
28:6 Дар хотир доред, ки анҷоми худ, ва бигзор душманӣ хотима; фасод ва маргро [ба ёд оваред]
ва аҳкомро риоя кунед.
28:7 Фармонҳоро ба ёд овар, ва ба ёри худ кина накун;
Аҳди Худоро [ёд кунед] ва ба нодонӣ чашмак бизанед.
28:8 Аз ҷанҷол худдорӣ кун, ва гуноҳҳои худро кам хоҳӣ кард, зеро ки одами хашмгин
ҷанҷол хоҳад кард,
28:9 Шахси гунаҳкор дӯстонро ғамгин мекунад ва дар миёни ҳозирон баҳс мекунад
дар сулҳ.
28:10 Чӣ тавре ки оташ аст, ончунон месӯзад; ва чунон ки қуввати одам аст,
хашми ӯ низ чунин аст; ва аз рӯи сарваташ хашми вай меафзояд; ва
ки онҳо қавитар бошанд, ҳамон қадар онҳо илтиҳоб мешаванд.
28:11 Муноқишаи шитобкор оташро меафрӯхт, ва ҷанги шитобкорро мерезад
хун.
28:12 Агар шарора биафканӣ, месӯзад; агар бар он туф кунӣ,
хомуш шуд: ва ҳар ду аз даҳони ту мебароянд.
28:13 Ба пичиррос ва дузабон лаънат бод, зеро ки инҳо бисёреро нобуд кардаанд
осуда буданд.
28:14 Забони ғайбаткунанда бисёриҳоро ба ташвиш овардааст, ва онҳоро аз як миллат ба сӯи онҳо рондааст
халқ: шаҳрҳои пурқувватро вайрон карда, хонаҳои онҳоро хароб кардааст
мардони бузург.
28:15 Забони ғайбатзада занони солеҳро берун кард ва аз онҳо маҳрум кард.
мехнати онхо.
28:16 Ҳар кӣ ба он гӯш диҳад, ҳеҷ гоҳ оромӣ нахоҳад ёфт ва ҳаргиз ором нахоҳанд монд.
28:17 Зарбаи қамчин дар ҷисм аломатҳо мегузорад, аммо зарбаи қамчин
забон устухонҳоро мешиканад.
28:18 Бисьёр касон ба дами шамшер афтодаанд, вале на он қадар ба дами шамшер
ба забон афтод.
28:19 Хуб аст касе ки аз заҳри он муҳофизат карда мешавад; ки надорад
юғи онро кашидааст, ва ба бандҳои вай баста нашудааст.
28:20 Зеро юғи он юғи оҳан аст, ва бандҳои он бандҳост
аз мис.
28:21 Марги он марги бад аст ва қабр беҳтар аз он буд.
28:22 Бар онон, ки аз Худо метарсанд, ҳукмфармо нахоҳад буд ва онҳо нахоҳанд буд
бо шӯълаи он сӯхтааст.
28:23 Касоне ки Худовандро тарк кунанд, ба он афтода хоҳанд шуд; ва дар онҳо месӯзад,
ва хомӯш нашавед; он ҳамчун шер бар онҳо фиристода мешавад ва хӯрда хоҳад шуд
онҳо ҳамчун паланг.
28:24 Инак, мулки худро бо хорҳо муҳофизат карда,
нуқра ва тилло,
28:25 Ва суханони худро дар тарозу баркашед, ва барои даҳони худ дару панҷара созед.
28:26 Эҳтиёт бошед, ки аз он лағжонед, мабодо пеши шахси хобида афтодаед.
интизор шавед.