Сироч 28:1 Ҳар кӣ интиқом мегирад, аз ҷониби Худованд интиқом хоҳад ёфт, ва ӯ албатта хоҳад ёфт гуноҳҳои ӯро [ба ёд овар]. 28:2 Ба ёри худ ранҷеро, ки ба ту кардааст, бибахш, Гуноҳҳо низ омурзида мешаванд, вақте ки ту дуо мекунӣ. 28:3 Як кас нисбат ба каси дигар кина мекунад, ва аз касе омурзиш мехоҳад Худованд? 28:4 Ӯ ба марде, ки ба худ монанд аст, марҳамат намекунад, ва талаб мекунад бахшидани гуноҳҳои худ? 28:5 Агар он ки ҷуз ҷисм аст, кинаро ғизо диҳад, кӣ омурзиши гуноҳҳои ӯ? 28:6 Дар хотир доред, ки анҷоми худ, ва бигзор душманӣ хотима; фасод ва маргро [ба ёд оваред] ва аҳкомро риоя кунед. 28:7 Фармонҳоро ба ёд овар, ва ба ёри худ кина накун; Аҳди Худоро [ёд кунед] ва ба нодонӣ чашмак бизанед. 28:8 Аз ҷанҷол худдорӣ кун, ва гуноҳҳои худро кам хоҳӣ кард, зеро ки одами хашмгин ҷанҷол хоҳад кард, 28:9 Шахси гунаҳкор дӯстонро ғамгин мекунад ва дар миёни ҳозирон баҳс мекунад дар сулҳ. 28:10 Чӣ тавре ки оташ аст, ончунон месӯзад; ва чунон ки қуввати одам аст, хашми ӯ низ чунин аст; ва аз рӯи сарваташ хашми вай меафзояд; ва ки онҳо қавитар бошанд, ҳамон қадар онҳо илтиҳоб мешаванд. 28:11 Муноқишаи шитобкор оташро меафрӯхт, ва ҷанги шитобкорро мерезад хун. 28:12 Агар шарора биафканӣ, месӯзад; агар бар он туф кунӣ, хомуш шуд: ва ҳар ду аз даҳони ту мебароянд. 28:13 Ба пичиррос ва дузабон лаънат бод, зеро ки инҳо бисёреро нобуд кардаанд осуда буданд. 28:14 Забони ғайбаткунанда бисёриҳоро ба ташвиш овардааст, ва онҳоро аз як миллат ба сӯи онҳо рондааст халқ: шаҳрҳои пурқувватро вайрон карда, хонаҳои онҳоро хароб кардааст мардони бузург. 28:15 Забони ғайбатзада занони солеҳро берун кард ва аз онҳо маҳрум кард. мехнати онхо. 28:16 Ҳар кӣ ба он гӯш диҳад, ҳеҷ гоҳ оромӣ нахоҳад ёфт ва ҳаргиз ором нахоҳанд монд. 28:17 Зарбаи қамчин дар ҷисм аломатҳо мегузорад, аммо зарбаи қамчин забон устухонҳоро мешиканад. 28:18 Бисьёр касон ба дами шамшер афтодаанд, вале на он қадар ба дами шамшер ба забон афтод. 28:19 Хуб аст касе ки аз заҳри он муҳофизат карда мешавад; ки надорад юғи онро кашидааст, ва ба бандҳои вай баста нашудааст. 28:20 Зеро юғи он юғи оҳан аст, ва бандҳои он бандҳост аз мис. 28:21 Марги он марги бад аст ва қабр беҳтар аз он буд. 28:22 Бар онон, ки аз Худо метарсанд, ҳукмфармо нахоҳад буд ва онҳо нахоҳанд буд бо шӯълаи он сӯхтааст. 28:23 Касоне ки Худовандро тарк кунанд, ба он афтода хоҳанд шуд; ва дар онҳо месӯзад, ва хомӯш нашавед; он ҳамчун шер бар онҳо фиристода мешавад ва хӯрда хоҳад шуд онҳо ҳамчун паланг. 28:24 Инак, мулки худро бо хорҳо муҳофизат карда, нуқра ва тилло, 28:25 Ва суханони худро дар тарозу баркашед, ва барои даҳони худ дару панҷара созед. 28:26 Эҳтиёт бошед, ки аз он лағжонед, мабодо пеши шахси хобида афтодаед. интизор шавед.