Сироч
25:1 Дар се чиз ман зебо шудам ва дар пеши Худо зебо истодам
ва мардон: ягонагии бародарон, муҳаббати ҳамсояҳо, зану мард
ки якчоя розй мешаванд.
25:2 Ҷонам аз се навъ нафрат дорад, ва ман аз онҳо хеле ба васваса афтодам.
зиндагӣ: камбағале, ки мағрур, сарватманд, дурӯғгӯ ва пир
зинокоре.
25:3 Агар дар ҷавонии худ чизе ҷамъ накарда бошӣ, чӣ гуна метавонӣ
чизе дар синни ту?
25:4 Эй чӣ хуб аст доварӣ барои мӯйҳои сафед ва барои мардони қадим
маслиҳат бидонед!
25:5 Эй, чӣ зебост ҳикмати пирон, ва фаҳмиш ва насиҳат барои
мардони шарафманд.
25:6 Таҷрибаи зиёд тоҷи пирон аст, ва тарси Худо аз они онҳост
шӯҳрат.
25:7 Дар дили худ нӯҳ чиз ҳукм кардаам, ки хушбахт бошанд ва
Даҳумро бо забони худ хоҳам гуфт: Марде ки аз шодии худ аст
кӯдакон; ва касе ки зинда аст, то суқути душмани худро бубинад;
25:8 Хуб аст касе ки бо зани хирад сокин аст, ва дорад
бо забонаш лағжид, ва ин ба одам дигар хизмат накардааст
аз худаш нолоиқ:
25:9 Хуш аст касе, ки хирад пайдо кардааст, ва он ки дар гӯш сухан
аз онҳо, ки мешунаванд:
25:10 Эй чӣ бузург аст он касе, ки ҳикмат меёбад! вале ҳеҷ кас болотар аз он нест
аз Худованд метарсад.
25:11 Аммо муҳаббати Худованд аз ҳама чиз барои равшанӣ мегузарад
Ӯро ба куҷо монанд кардан мумкин аст?
25:12 Тарси Худованд ибтидои муҳаббати Ӯст, ва имон аст
оғози часпидан ба ӯ.
25:13 Ҳар бало, ҷуз балои дил, ва ҳар бадӣ,
балки бади зан:
25:14 Ва ҳар мусибате, ҷуз андӯҳи онҳое ки аз ман нафрат доранд;
қасос гирифтан, балки қасоси душманон.
25:15 Саре аз сари мор нест; ва ҳеҷ ғазаб нест
болои хашму газаби душман.
25:16 Ман беҳтар буд, ки бо шер ва аждаҳо зиндагӣ кунам, аз он ки бо як
зани бадкор.
25:17 Бади зан чеҳраи ӯро дигар мекунад ва ӯро тира мекунад
чеҳра мисли палос.
25:18 Шавҳари вай дар миёни ҳамсоягони худ хоҳад нишаст; ва чун бишнавад, хоҳад шуд
оҳ кашид.
25:19 Ҳама бадӣ ба шарорати зан кам аст: бигзор
як қисми гунаҳкор ба вай меафтад.
25:20 Чӣ тавре ки баромадан аз регзор то пои пирон аст, зан низ ҳамин тавр аст
пур аз суханон ба одами ором.
25:21 Дар зебоии зан пешпо нахӯред, ва ба хотири хушнудии ӯ ба ӯ хоҳиш накунед.
25:22 Зан, агар шавҳари худро нигоҳ дорад, пур аз хашм, беадабӣ ва ғазаб аст
маломати зиёд.
25:23 Зани шарир ҷасоратро суст мекунад, чеҳраи вазнин ва ғамгин месозад.
дили захмдор: зане, ки дар тангдастӣ шавҳарашро тасаллӣ намедиҳад
дастҳои заиф ва зонуҳои нотавон месозад.
25:24 Аз зан ибтидои гуноҳ пайдо шуд, ва ҳамаи мо ба воситаи вай мемирем.
25:25 Ба об роҳ надиҳед; на як зани шарир озодии гад дар хориҷа.
25:26 Агар вай ба тавре ки ту мехостӣ, наравад, вайро аз ҷисми худ бурида парто, ва
талоқро ба вай бидиҳед ва ба вай иҷозат диҳед.