Сироч 25:1 Дар се чиз ман зебо шудам ва дар пеши Худо зебо истодам ва мардон: ягонагии бародарон, муҳаббати ҳамсояҳо, зану мард ки якчоя розй мешаванд. 25:2 Ҷонам аз се навъ нафрат дорад, ва ман аз онҳо хеле ба васваса афтодам. зиндагӣ: камбағале, ки мағрур, сарватманд, дурӯғгӯ ва пир зинокоре. 25:3 Агар дар ҷавонии худ чизе ҷамъ накарда бошӣ, чӣ гуна метавонӣ чизе дар синни ту? 25:4 Эй чӣ хуб аст доварӣ барои мӯйҳои сафед ва барои мардони қадим маслиҳат бидонед! 25:5 Эй, чӣ зебост ҳикмати пирон, ва фаҳмиш ва насиҳат барои мардони шарафманд. 25:6 Таҷрибаи зиёд тоҷи пирон аст, ва тарси Худо аз они онҳост шӯҳрат. 25:7 Дар дили худ нӯҳ чиз ҳукм кардаам, ки хушбахт бошанд ва Даҳумро бо забони худ хоҳам гуфт: Марде ки аз шодии худ аст кӯдакон; ва касе ки зинда аст, то суқути душмани худро бубинад; 25:8 Хуб аст касе ки бо зани хирад сокин аст, ва дорад бо забонаш лағжид, ва ин ба одам дигар хизмат накардааст аз худаш нолоиқ: 25:9 Хуш аст касе, ки хирад пайдо кардааст, ва он ки дар гӯш сухан аз онҳо, ки мешунаванд: 25:10 Эй чӣ бузург аст он касе, ки ҳикмат меёбад! вале ҳеҷ кас болотар аз он нест аз Худованд метарсад. 25:11 Аммо муҳаббати Худованд аз ҳама чиз барои равшанӣ мегузарад Ӯро ба куҷо монанд кардан мумкин аст? 25:12 Тарси Худованд ибтидои муҳаббати Ӯст, ва имон аст оғози часпидан ба ӯ. 25:13 Ҳар бало, ҷуз балои дил, ва ҳар бадӣ, балки бади зан: 25:14 Ва ҳар мусибате, ҷуз андӯҳи онҳое ки аз ман нафрат доранд; қасос гирифтан, балки қасоси душманон. 25:15 Саре аз сари мор нест; ва ҳеҷ ғазаб нест болои хашму газаби душман. 25:16 Ман беҳтар буд, ки бо шер ва аждаҳо зиндагӣ кунам, аз он ки бо як зани бадкор. 25:17 Бади зан чеҳраи ӯро дигар мекунад ва ӯро тира мекунад чеҳра мисли палос. 25:18 Шавҳари вай дар миёни ҳамсоягони худ хоҳад нишаст; ва чун бишнавад, хоҳад шуд оҳ кашид. 25:19 Ҳама бадӣ ба шарорати зан кам аст: бигзор як қисми гунаҳкор ба вай меафтад. 25:20 Чӣ тавре ки баромадан аз регзор то пои пирон аст, зан низ ҳамин тавр аст пур аз суханон ба одами ором. 25:21 Дар зебоии зан пешпо нахӯред, ва ба хотири хушнудии ӯ ба ӯ хоҳиш накунед. 25:22 Зан, агар шавҳари худро нигоҳ дорад, пур аз хашм, беадабӣ ва ғазаб аст маломати зиёд. 25:23 Зани шарир ҷасоратро суст мекунад, чеҳраи вазнин ва ғамгин месозад. дили захмдор: зане, ки дар тангдастӣ шавҳарашро тасаллӣ намедиҳад дастҳои заиф ва зонуҳои нотавон месозад. 25:24 Аз зан ибтидои гуноҳ пайдо шуд, ва ҳамаи мо ба воситаи вай мемирем. 25:25 Ба об роҳ надиҳед; на як зани шарир озодии гад дар хориҷа. 25:26 Агар вай ба тавре ки ту мехостӣ, наравад, вайро аз ҷисми худ бурида парто, ва талоқро ба вай бидиҳед ва ба вай иҷозат диҳед.