Сироч 13:1 Ҳар кӣ ба қатрон ламс кунад, бо он наҷис хоҳад шуд; ва касе ки дорад Муносибат бо марди мағрур мисли ӯ хоҳад буд. 13:2 То он даме, ки зинда бошӣ, аз қудрати худ гаронӣ накун; ва нест мушоракат бо касе, ки аз ту тавонотар ва бойтар аст: барои чӣ чойник ва деги сафолинро бо хам розй мекунанд? зеро ки агар касе зада шавад бар зидди дигараш шикаста мешавад. 13:3 Сарватдор гуноҳ кардааст, вале бо он таҳдид мекунад: камбағал аст ситам кардааст ва ӯ низ бояд илтиҷо кунад. 13:4 Агар ту ба нафъи ӯ бошӣ, ӯ туро истифода хоҳад бурд, аммо агар чизе надошта бошӣ, Ӯ туро тарк хоҳад кард. 13:5 Агар чизе дошта бошӣ, бо ту зиндагӣ хоҳад кард; урён, ва аз он пушаймон нахоҳад шуд. 13:6 Агар ба ту эҳтиёҷ дошта бошад, туро фиреб дода, бар ту табассум мекунад ва туро ба умед мебахшад; Ӯ ба ту сухани одилона хоҳад гуфт: "Ту чӣ мехоҳӣ?" 13:7 Ва ӯ туро бо хӯроки худ шарманда хоҳад кард, то даме ки ду бор туро хушк кунад ё се бор, ва дар охир вай туро механдонад, ки баъд аз он тамасхур кунад, вақте ки вай туро дида, туро тарк карда, сари худро ҷунбонд. 13:8 Эҳтиёт бошед, ки шумо фирефта нашавед ва дар шодии худ фурӯ ғалтед. 13:9 Агар ту аз ҷониби марди тавоно даъват шуда бошӣ, аз худ дур шав, ва он қадар туро бештар даъват мекунад. 13:10 Ба ӯ фишор надиҳед, ки бозгардонида шавед; дур намонед, мабодо фаромӯш шудӣ. 13:11 Мабодо дар сухан ба ӯ баробар нашавед ва ба бисёре аз ӯ бовар накунед Калимаҳо: зеро ки бо бисёр муошират туро меозмояд ва табассум мекунад сирри худро ошкор хоҳӣ кард: 13:12 Аммо ӯ суханони туро бераҳмона баён хоҳад кард, ва барои иҷрои ту дареғ намедорад. ранҷонад ва ба зиндон андохт. 13:13 Нигоҳ кунед ва бодиққат бошед, зеро шумо дар хатари худ зиндагӣ мекунед сарнагун кардан: вақте ки ин чизҳоро мешунавӣ, дар хоби худ бедор шав. 13:14 Худовандро тамоми умр дӯст бидор, ва Ӯро барои наҷоти худ бихон. 13:15 Ҳар ҳайвон монанди худро дӯст медорад, ва ҳар кас ёри худро дӯст медорад. 13:16 Ҳар як ҷисм мувофиқи намуд муттаҳид мешавад, ва одам ба ҷисми худ мепайвандад. монанди. 13:17 Гург бо барра чӣ шарике дорад? Пас гунаҳкор бо худопараст. 13:18 Байни гиена ва саг чӣ созиш вуҷуд дорад? ва чй сулх байни сарватмандон ва камбаѓалон? 13:19 Чӣ тавре ки хари ваҳшӣ тӯъмаи шер дар биёбон аст, сарватдорон ҳамон тавр мехӯранд бечорагон. 13:20 Чӣ тавре ки мағрур аз фурӯтанӣ нафрат доранд, сарватдорон низ аз камбағалон нафрат доранд. 13:21 Марди сарватманд, ки афтоданро оғоз мекунад, аз дӯстонаш дастгир мешавад, аммо марди камбағал фурў рафтанро дӯстонаш рондаанд. 13:22 Вақте ки одами сарватманд афтод, ёварони зиёде дорад, аммо ҳарфе намегӯяд бояд гуфт, вале мардум ӯро сафед мекунанд: камбағал лағжид, аммо онҳо низ ӯро сарзаниш карданд; хирадмандона сухан меронд, чое надошт. 13:23 Вақте ки сарватдор сухан мегӯяд, ҳар кас забони худро нигоҳ медорад, ва инак, чӣ гуна аст Ӯ мегӯяд: «Онро ба абрҳо васф мекунанд; лекин агар мискин сухан гӯяд, онҳо бигӯед, ки ин кист? ва агар пешпо хӯрад, барои сарнагун шудан кӯмак мекунанд вай. 13:24 Сарват барои касе, ки гуноҳ надорад, некӯ аст, ва камбизоатӣ дар даҳони беимонон. 13:25 Дили одам чеҳраашро дигар мекунад, хоҳ ба некӣ бошад ва хоҳ бад: ва дили шод чеҳраи шодмон мекунад. 13:26 Чеҳраи шодмон нишонаи дилест, ки дар обод аст; ва дарьёфт кардани масалхо мехнати диловаронаи акл аст.