Сироч
13:1 Ҳар кӣ ба қатрон ламс кунад, бо он наҷис хоҳад шуд; ва касе ки дорад
Муносибат бо марди мағрур мисли ӯ хоҳад буд.
13:2 То он даме, ки зинда бошӣ, аз қудрати худ гаронӣ накун; ва нест
мушоракат бо касе, ки аз ту тавонотар ва бойтар аст: барои чӣ
чойник ва деги сафолинро бо хам розй мекунанд? зеро ки агар касе зада шавад
бар зидди дигараш шикаста мешавад.
13:3 Сарватдор гуноҳ кардааст, вале бо он таҳдид мекунад: камбағал аст
ситам кардааст ва ӯ низ бояд илтиҷо кунад.
13:4 Агар ту ба нафъи ӯ бошӣ, ӯ туро истифода хоҳад бурд, аммо агар чизе надошта бошӣ,
Ӯ туро тарк хоҳад кард.
13:5 Агар чизе дошта бошӣ, бо ту зиндагӣ хоҳад кард;
урён, ва аз он пушаймон нахоҳад шуд.
13:6 Агар ба ту эҳтиёҷ дошта бошад, туро фиреб дода, бар ту табассум мекунад ва
туро ба умед мебахшад; Ӯ ба ту сухани одилона хоҳад гуфт: "Ту чӣ мехоҳӣ?"
13:7 Ва ӯ туро бо хӯроки худ шарманда хоҳад кард, то даме ки ду бор туро хушк кунад
ё се бор, ва дар охир вай туро механдонад, ки баъд аз он тамасхур кунад, вақте ки
вай туро дида, туро тарк карда, сари худро ҷунбонд.
13:8 Эҳтиёт бошед, ки шумо фирефта нашавед ва дар шодии худ фурӯ ғалтед.
13:9 Агар ту аз ҷониби марди тавоно даъват шуда бошӣ, аз худ дур шав, ва он қадар
туро бештар даъват мекунад.
13:10 Ба ӯ фишор надиҳед, ки бозгардонида шавед; дур намонед, мабодо
фаромӯш шудӣ.
13:11 Мабодо дар сухан ба ӯ баробар нашавед ва ба бисёре аз ӯ бовар накунед
Калимаҳо: зеро ки бо бисёр муошират туро меозмояд ва табассум мекунад
сирри худро ошкор хоҳӣ кард:
13:12 Аммо ӯ суханони туро бераҳмона баён хоҳад кард, ва барои иҷрои ту дареғ намедорад.
ранҷонад ва ба зиндон андохт.
13:13 Нигоҳ кунед ва бодиққат бошед, зеро шумо дар хатари худ зиндагӣ мекунед
сарнагун кардан: вақте ки ин чизҳоро мешунавӣ, дар хоби худ бедор шав.
13:14 Худовандро тамоми умр дӯст бидор, ва Ӯро барои наҷоти худ бихон.
13:15 Ҳар ҳайвон монанди худро дӯст медорад, ва ҳар кас ёри худро дӯст медорад.
13:16 Ҳар як ҷисм мувофиқи намуд муттаҳид мешавад, ва одам ба ҷисми худ мепайвандад.
монанди.
13:17 Гург бо барра чӣ шарике дорад? Пас гунаҳкор бо
худопараст.
13:18 Байни гиена ва саг чӣ созиш вуҷуд дорад? ва чй сулх
байни сарватмандон ва камбаѓалон?
13:19 Чӣ тавре ки хари ваҳшӣ тӯъмаи шер дар биёбон аст, сарватдорон ҳамон тавр мехӯранд
бечорагон.
13:20 Чӣ тавре ки мағрур аз фурӯтанӣ нафрат доранд, сарватдорон низ аз камбағалон нафрат доранд.
13:21 Марди сарватманд, ки афтоданро оғоз мекунад, аз дӯстонаш дастгир мешавад, аммо марди камбағал
фурў рафтанро дӯстонаш рондаанд.
13:22 Вақте ки одами сарватманд афтод, ёварони зиёде дорад, аммо ҳарфе намегӯяд
бояд гуфт, вале мардум ӯро сафед мекунанд: камбағал лағжид, аммо
онҳо низ ӯро сарзаниш карданд; хирадмандона сухан меронд, чое надошт.
13:23 Вақте ки сарватдор сухан мегӯяд, ҳар кас забони худро нигоҳ медорад, ва инак, чӣ гуна аст
Ӯ мегӯяд: «Онро ба абрҳо васф мекунанд; лекин агар мискин сухан гӯяд, онҳо
бигӯед, ки ин кист? ва агар пешпо хӯрад, барои сарнагун шудан кӯмак мекунанд
вай.
13:24 Сарват барои касе, ки гуноҳ надорад, некӯ аст, ва камбизоатӣ дар
даҳони беимонон.
13:25 Дили одам чеҳраашро дигар мекунад, хоҳ ба некӣ бошад ва хоҳ
бад: ва дили шод чеҳраи шодмон мекунад.
13:26 Чеҳраи шодмон нишонаи дилест, ки дар обод аст; ва
дарьёфт кардани масалхо мехнати диловаронаи акл аст.