Румиён
8:1 Пас, алҳол барои онҳое ки дар Масеҳ ҳастанд, ҳеҷ маҳкумияте нест
Исо, ки на ба ҳасби ҷисм, балки ба ҳасби Рӯҳ рафтор мекунад.
8:2 Зеро ки қонуни Рӯҳи ҳаёт дар Исои Масеҳ маро аз он озод кардааст
қонуни гуноҳ ва марг.
8:3 Зеро он чиро, ки шариат карда наметавонист, ки он ба воситаи ҷисм нотавон буд,
Худо Писари Худро ба сурати ҷисми гунаҳкор ва барои гуноҳ фиристод,
гуноҳро дар ҷисм маҳкум кард:
8:4 То ки адолати шариат дар мо, ки рафтор намекунем, ба амал ояд
ба ҳасби ҷисм, балки ба ҳасби Рӯҳ.
8:5 Зеро ки онҳое ки ба ҳасби ҷисм ҳастанд, дар бораи чисм фикр мекунанд; аммо
онҳое ки мувофиқи Рӯҳ ҳастанд, чизҳои Рӯҳ мебошанд.
8:6 Зеро ки нафси ҷисмонӣ мамот аст; балки аз чихати маънавй фикр кардан — хаёт аст
ва сулх.
8:7 Зеро ки тафаккури ҷисмонӣ душманӣ ба Худост, зеро ки он ба он итоат намекунад
шариати Худо, аслан наметавонад бошад.
8:8 Пас, онҳое ки дар ҷисм ҳастанд, наметавонанд ба Худо писанд оянд.
8:9 Аммо шумо на ба ҳасби ҷисм, балки ба ҳасби Рӯҳ ҳастед, агар Рӯҳ бошад
аз Худо дар шумо сокин аст. Ва агар касе Рӯҳи Масеҳро надошта бошад, вай ҳаст
ҳеҷ яке аз ӯ.
8:10 Ва агар Масеҳ дар шумо бошад, ҷисм ба сабаби гуноҳ мурда аст; балки Рӯҳ
ҳаёт аз рӯи адолат аст.
8:11 Аммо агар Рӯҳи Он ки Исоро аз мурдагон эҳьё кард, дар он сокин бошад
шумо, эй Он ки Масеҳро аз мурдагон эҳьё кардед, шуморо низ эҳьё хоҳед кард
ҷисмҳои миранда бо Рӯҳи Ӯ, ки дар шумо сокин аст.
8:12 Пас, эй бародарон, мо қарздор ҳастем, на ба ҷисм, ки ба ҳасби ҷисм зиндагӣ кунем.
гӯшт.
8:13 Зеро, агар шумо ба ҳасби ҷисм зиндагӣ кунед, хоҳед мурд;
Рӯҳ аъмоли баданро мемиронад, шумо зинда хоҳед монд.
8:14 Зеро ҳар кӣ бо роҳнамоии Рӯҳи Худост, онҳо фарзандони Худо ҳастанд.
8:15 Зеро ки шумо боз рӯҳи ғуломии тарсро қабул накардаед; аммо шумо
Рӯҳи фарзандхондагиро гирифтаем, ки ба василаи он мо нидо мекунем: «Эй Або, Падар!
8:16 Худи Рӯҳ бо рӯҳи мо шаҳодат медиҳад, ки мо ҳастем
фарзандони Худо:
8:17 Ва агар фарзандон, ворисони; ворисони Худо ва ворисони Масеҳ;
Агар ин тавр бошад, ки бо Ӯ азоб кашем, то ки мо низ ҷалол ёбем
якчоя.
8:18 Зеро ки ман фикр мекунам, ки ранҷу азобҳои имрӯза лоиқ нест
бо ҷалоле ки дар мо зоҳир хоҳад шуд, муқоиса карда шавад.
8:19 Зеро ки интизори ҷиддии махлуқот интизори он аст
зуҳури фарзандони Худо.
8:20 Зеро ки махлуқ ба ботил тобеъ шудааст, на бо хоҳиши худ, балки аз ҷониби
ақли касе ки онро бо умед мутеъ кардааст,
8:21 Зеро худи махлуқот низ аз ғуломӣ раҳо хоҳад шуд
фосид ба озодии ҷалоли фарзандони Худо.
8:22 Зеро мо медонем, ки тамоми махлуқот аз дард нола мекунад ва азоб мекашад
то имруз якчоя.
8:23 Ва на танҳо онҳо, балки худи мо низ, ки дорои аввалин меваҳои
Рӯҳ, ҳатто худи мо дар худ нола мекунем ва мунтазири он ҳастем
фарзандхондӣ, ба ақл, кафорати ҷисми мо.
8:24 Зеро ки мо бо умед наҷот ёфтаем, аммо умеде, ки дида мешавад, умед нест, зеро ки а
одам мебинад, чаро боз ба умеди он аст?
8:25 Аммо агар ба он умед мебандем, ки намебинем, пас бо сабр мунтазир мешавем
он.
8:26 Ҳамчунин Рӯҳ ба заъфҳои мо кӯмак мекунад, зеро ки мо намедонем, ки чӣ
мо бояд дар бораи он тавре ки лозим аст, дуо гӯем, лекин Худи Рӯҳ ба вуҷуд меорад
шафоат барои мо бо оҳу нолаҳое, ки нотавон аст.
8:27 Ва ҳар кӣ дилҳоро меомӯзад, медонад, ки фикри Рӯҳ чист,
зеро ки Ӯ мувофиқи иродаи муқаддасон шафоат мекунад
Худоё.
8:28 Ва мо медонем, ки ҳама чиз якҷоя ба манфиати дӯстдороне кор мекунад
Худоё, ба онҳое ки мувофиқи нияти Ӯ даъват шудаанд.
8:29 Ӯ барои ҳар кӣ пешакӣ медонист, низ пешакӣ муайян кардааст, ки ба ӯ мувофиқат кунад.
сурати Писари Худро, то ки Ӯ дар миёни бисёриҳо нахустзода бошад
бародарон.
8:30 Ва ҳар киро, ки Ӯ пешакӣ муайян кардааст, онҳоро низ даъват кардааст;
даъват кардааст, онҳоро низ сафед кард; ва ҳар киро сафед кардааст, онҳоро низ сафед кард
ҷалол дода шудааст.
8:31 Пас, ба ин чизҳо чӣ гӯем? Агар Худо барои мо бошад, кӣ метавонад бошад
бар зидди мо?
8:32 Он ки Писари Худро дареғ надошт, балки Ӯро барои ҳамаи мо таслим кард, чӣ тавр
Оё бо Ӯ ҳама чизро ба мо ба таври ройгон намедиҳад?
8:33 Кӣ баргузидагони Худоро айбдор мекунад? Худост, ки
сафед мекунад.
8:34 Он кист, ки маҳкум мекунад? Ин Масеҳ аст, ки мурд, бале, ин аст
эҳьё шуд, ки Ӯ дар ямини Худост ва Ӯ низ меофаринад
шафоат барои мо.
8:35 Кӣ моро аз муҳаббати Масеҳ ҷудо мекунад? мусибат хоҳад кард, ё
мусибат, ё таъқибот, ё гуруснагӣ, ё бараҳнагӣ, ё хатар ё шамшер?
8:36 Чунон ки навишта шудааст: "Мо ҳама рӯз ба хотири Ту куштаем; мо
гӯсфандони кушташуда ҳисоб карда шуданд.
8:37 Не, мо дар ҳамаи ин чизҳо бештар аз ғолибон тавассути Ӯ ҳастем
моро дуст медошт.
8:38 Зеро ман боварӣ дорам, ки на мамот, на ҳаёт, на фариштагон ва на
сардорон, на қудратҳо, на чизҳои ҳозира, на чизҳои оянда,
8:39 На баландӣ, на умқ ва на ҳеҷ махлуқи дигар қодир нест, ки ҷудо шавад
моро аз муҳаббати Худо, ки дар Худованди мо Исои Масеҳ аст.