Ваҳй
3:1 Ва ба фариштаи калисои Сардис бинавис; Ин чизҳоро Ӯ мегӯяд
ки ҳафт Рӯҳи Худо ва ҳафт ситора дорад; Ман туро медонам
амал мекунад, ки ту ном дорӣ, ки зинда ҳастӣ ва мурдаӣ.
3:2 Бедор бошед ва чизҳои боқимондаро, ки омодаанд, мустаҳкам кунед
Бимиред, зеро ки аъмоли Туро дар пеши Худо комил наёфтаам.
3:3 Пас, ба ёд оред, ки чӣ гуна гирифтаед ва шунидаед, ва маҳкам нигоҳ доред ва
тавба кун. «Пас, агар бедор набошӣ, ман бар ту хоҳам омад
дузд, ва ту намедонӣ, ки дар кадом соат бар ту хоҳам омад.
3:4 Шумо ҳатто дар Сардис чанд ном доред, ки онҳоро палид накардаанд
либос; ва бо ман либоси сафед хоҳанд рафт, зеро ки онҳо сазоворанд.
3:5 Ҳар кӣ ғолиб ояд, либоси сафед дар бар хоҳад кард; ва ман
номи ӯро аз китоби ҳаёт маҳв нахоҳад кард, балки иқрор мешавам
исми Ӯ дар пеши Падари Ман ва дар пеши фариштагони Ӯ.
3:6 Ҳар кӣ гӯш дорад, бишнавад, ки Рӯҳ ба он чӣ мегӯяд
калисоҳо.
3:7 Ва ба фариштаи калисои Филаделфия бинавис; Ин чизҳо мегӯянд
Он ки муқаддас аст, он ки росткор аст, он ки калиди Довудро дорад, он кист
мекушояд, ва ҳеҷ кас намепӯшад; ва мебандад, ва ҳеҷ кас намекушояд;
3:8 Ман аъмоли туро медонам: инак, Ман дари кушодро пеши ту гузоштаам, ва не
одам метавонад онро пӯшад, зеро ки шумо андаке қуввате дорӣ, ва ваъдаи Маро риоят кардед,
ва номи маро инкор накардааст.
3:9 Инак, Ман онҳоро аз куништҳои шайтон хоҳам кард, ки мегӯянд, ки ҳастанд
яҳудиён ҳастанд ва нестанд, балки дурӯғ мегӯянд; инак, Ман онҳоро водор мекунам, ки биёянд ва
пеши пои худ саҷда кун ва бидонам, ки ман туро дӯст доштаам.
3:10 Азбаски шумо каломи пурсабрии маро риоя кардед, ман низ туро риоя хоҳам кард
аз соати васвасаҳо, ки бар тамоми ҷаҳон хоҳад омад, то озмоиш кунад
онҳое, ки дар рӯи замин зиндагӣ мекунанд.
3:11 Инак, Ман ба зудӣ меоям: он чиро, ки дорӣ, нигоҳ дор, то ки ҳеҷ кас онро нагирад
тоҷи ту.
3:12 Ҳар кӣ ғолиб ояд, дар маъбади Худои худ сутуне хоҳам сохт, ва ӯ
дигар берун нахоҳам рафт; ва Ман исми Худои Худро бар ӯ хоҳам навишт, ва
номи шаҳри Худои ман, ки Ерусалими нав аст, ки меояд
аз осмон аз ҷониби Худои худ нозил шудааст; ва Ман исми нави Худро бар Ӯ хоҳам навишт.
3:13 Ҳар кӣ гӯш дорад, бишнавад, ки Рӯҳ ба он чӣ мегӯяд
калисоҳо.
3:14 Ва ба фариштаи калисои Лудкия бинавис; Ин чизхо
мегӯяд омин, шоҳиди мӯътамад ва ҳақиқӣ, ибтидои
офариниши Худо;
3:15 Ман корҳои туро медонам, ки ту на сард ҳастӣ ва на гарм;
хунук ё гарм.
3:16 Пас, азбаски ту гарм ҳастӣ, ва на сард ва на гарм, ман гап мезанам
ту аз даҳони ман.
3:17 Зеро ки ту мегӯӣ, ки ман сарватдор ҳастам, ва аз молу сарват зиёд шудам ва эҳтиёҷ дорам
аз ҳеҷ чиз; ва намедонӣ, ки ту бадбахт ва бадбахтӣ ва
бенаво ва кӯр ва бараҳна:
3:18 Ба ту маслиҳат медиҳам, ки аз ман тиллои дар оташ озмудашударо бихар, то
сарватманд; ва либоси сафед, то ки дар бар шавӣ, ва нанг
аз аврати ту зоҳир намешавад; ва чашмони худро бо луоб молида,
то бубинӣ.
3:19 Ҳар киро дӯст медорам, сарзаниш мекунам ва ҷазо медиҳам: пас, ғайратманд бошед, ва
тавба кун.
3:20 Инак, Ман дар назди дар истода, тақ-тақ мекунам: агар касе овози Маро бишнавад, ва
дарро кушоед, назди ӯ медароям, ва бо ӯ хӯрок мехӯрам, ва ӯ бо
ман.
3:21 Ба ҳар кӣ ғолиб ояд, иҷозат медиҳам, ки бо ман дар тахти худ биншинад, чунон ки
Ман низ ғолиб омадам ва бо Падари Худ дар тахти Ӯ нишастаам.
3:22 Ҳар кӣ гӯш дорад, бишнавад, ки Рӯҳ ба он чӣ мегӯяд
калисоҳо.