Забур
126:1 Вақте ки Худованд асири Сионро баргардонд, мо мисли онҳо будем
орзу.
126:2 Он гоҳ даҳони мо аз ханда ва забони мо аз суруд пур шуд.
Он гоҳ дар байни халқҳо гуфтанд: «Худованд барои онҳо корҳои бузург кардааст».
онхо.
126:3 Худованд барои мо корҳои бузург кардааст; ки мо аз он хурсандем.
126:4 Боз асири моро, эй Худованд, мисли ҷӯйборҳо дар ҷануб.
126:5 Касоне, ки бо ашк мекорад, бо шодӣ дарав хоҳад кард.
126:6 Касе ки берун меравад ва гиря мекунад ва тухми гаронбаҳо дорад, бешубҳа
боз бо шодмонӣ биёед, бо худ бандҳои худро биёред.