Забур 126:1 Вақте ки Худованд асири Сионро баргардонд, мо мисли онҳо будем орзу. 126:2 Он гоҳ даҳони мо аз ханда ва забони мо аз суруд пур шуд. Он гоҳ дар байни халқҳо гуфтанд: «Худованд барои онҳо корҳои бузург кардааст». онхо. 126:3 Худованд барои мо корҳои бузург кардааст; ки мо аз он хурсандем. 126:4 Боз асири моро, эй Худованд, мисли ҷӯйборҳо дар ҷануб. 126:5 Касоне, ки бо ашк мекорад, бо шодӣ дарав хоҳад кард. 126:6 Касе ки берун меравад ва гиря мекунад ва тухми гаронбаҳо дорад, бешубҳа боз бо шодмонӣ биёед, бо худ бандҳои худро биёред.