Забур
123:1 Чашмони худро ба сӯи ту боло мекунам, эй сокинони осмон.
123:2 Инак, чунон ки чашмони бандагон ба дасти оғоёни худ менигаранд, ва
мисли чашмони духтар ба дасти хонумаш; пас чашмони мо интизоранд
бар Худованд Худои мо, то даме ки Ӯ ба мо марҳамат кунад.
123:3 Ба мо марҳамат кун, эй Худованд, ба мо марҳамат кун, зеро ки мо бениҳоят
пур аз нафрат.
123:4 Ҷони мо аз тамасхури онҳое, ки дар он ҳастанд, бағоят пур аст
осон ва бо нафрати мағрурҳо.