Забур 123:1 Чашмони худро ба сӯи ту боло мекунам, эй сокинони осмон. 123:2 Инак, чунон ки чашмони бандагон ба дасти оғоёни худ менигаранд, ва мисли чашмони духтар ба дасти хонумаш; пас чашмони мо интизоранд бар Худованд Худои мо, то даме ки Ӯ ба мо марҳамат кунад. 123:3 Ба мо марҳамат кун, эй Худованд, ба мо марҳамат кун, зеро ки мо бениҳоят пур аз нафрат. 123:4 Ҷони мо аз тамасхури онҳое, ки дар он ҳастанд, бағоят пур аст осон ва бо нафрати мағрурҳо.