Забур
121:1 Ман чашмонамро ба теппаҳо хоҳам бурд, ки аз он ҷо ёри ман меояд.
121:2 Кӯмаки ман аз ҷониби Худованд меояд, ки осмон ва заминро офаридааст.
121:3 Ӯ намегузорад, ки пои туро ҷунбонад; ҳар кӣ туро нигоҳ медорад, намехоҳад
хобидан.
121:4 Инак, ҳар кӣ Исроилро нигоҳ медорад, на хоб хоҳад бурд, на хоб.
121:5 Худованд нигаҳбони туст; Худованд соябони ту бар дасти ростат аст.
121:6 Офтоб рӯзона туро назанад ва шаб ба моҳ.
121:7 Худованд туро аз ҳар бадӣ нигоҳ медорад, ҷони туро нигоҳ медорад.
121:8 Худованд баромади ту ва омадани туро аз ин вақт нигоҳ медорад
пеш ва ҳатто то абад.