Забур 121:1 Ман чашмонамро ба теппаҳо хоҳам бурд, ки аз он ҷо ёри ман меояд. 121:2 Кӯмаки ман аз ҷониби Худованд меояд, ки осмон ва заминро офаридааст. 121:3 Ӯ намегузорад, ки пои туро ҷунбонад; ҳар кӣ туро нигоҳ медорад, намехоҳад хобидан. 121:4 Инак, ҳар кӣ Исроилро нигоҳ медорад, на хоб хоҳад бурд, на хоб. 121:5 Худованд нигаҳбони туст; Худованд соябони ту бар дасти ростат аст. 121:6 Офтоб рӯзона туро назанад ва шаб ба моҳ. 121:7 Худованд туро аз ҳар бадӣ нигоҳ медорад, ҷони туро нигоҳ медорад. 121:8 Худованд баромади ту ва омадани туро аз ин вақт нигоҳ медорад пеш ва ҳатто то абад.